Organistablaðið - 01.12.1979, Síða 31
Þórarinn Guðmundsson
Fiðluleikari
fæddur 27.marz 1896, dáinn 25. júlí 1979.
Mér er í fersku minni er ég ungur að árum og á fyrsta ári kennarastarfsins við
Miðbæjarskólann í Reykjavík var meöal þeirra er þétt sátu Nýjabíó og hlustuðu á
Beethóvens-hljómleika. Öllum viðstöddum var þessi stund stór og eftirminnileg
því þennan eftirmiðdag 6. marz 1927 var verið að minnast aldardánardags eins
hins stórbrotnasta tónlistarsnillings veraldar fyrr og síðar LUDWIGS VAN
BEETHOVENS en hann andaðist í Vienarborg 26. marz 1827.
Hljóðfæraleikararnir, sem efndu til þessara Beethovens-hljómleika, kynntu
sig með nafninu - Hljómsveit Reykjavíkur - undir stjórn Sigfúsar Einarssonar
dómorganista.
Að ég rifja þetta upp kemur til af því, að einn í flokki hljóðfæraleikaranna vakti á
sér sérstaka eftirtekt hlustenda vegna frábærrar leikni á hljóðfærið sitt. Þessi
aðdáunarverði fiðluleikari virtist skipa mikið ábyrgðarsæti meðal fiðluleikaranna
og það leyndi sér ekki að stjórnandinn ætlaðist til nokkurs af honum umfram
aðra hljóðfæraleikara í hljómsveitinni. Hin tæra himneska list beinlínis sindraði
frá þessum unga manni öllum viðstöddum til ógleymanlegrar ununar, endafékk
þessi ágæti listamaður engan frið fyrr en hann var búinn að meðtaka hið
ágætasta lof frá hughrifnum hlustendum. í lok hljómleikanna gerði ég mér grein
fyrir, hver þessi skæra stjarna var, sem öll hjörtun átti í áheyrendasætunum,
þar var sá ágæti maður Þórarinn Guðmundsson - sem hér verður lítillega minnst
í málgagni Organistafélags Islands.
Persónulega kynntist ég ekki Þórarni Guðmundssyni fyrr en mörgum árum
eftir þessa stóru stund f Nýabíói 1927, en ég sá honum oft bregða fyrir er ég var á
ferð um Miðbæinn og í hvert sinn, sem það bar við taldi ég, að mér yrði til mikils
ávinnings í mínu fjölþætta tónlistarstarfi ef það auðnaðist mér að verða honum
málkunnugur. Og að því kom rétt um miðjan áratuginn 1940.
Ég var kvaddur til samstarfs viðkomandi dagskrárliðum Ríkisútvarpsins sem
ætlaöir voru yngstu kynslóðinni. Þar átti ég að sjá um söng og þegar slíkt var taliö
æskilegt og ef vel átti að vanda í þeim efnum var Þórarni Guðmundssyni falið að
ORGANISTABLAÐIÐ 31