Organistablaðið - 01.12.1983, Síða 3

Rabbað
við
Sigurð
ísólfsson
Nýlega hitti blaðnefnd Sigurð ísólfsson að máli á skrifstofu formanns,
Kristjáns Sigtryggssonar, í því skyni að fræðast um orgel Fríkirkjunnar í
Reykjavík o.fl. Sigurður lét af störfum í fyrra eftir 44 ára þjónustu sem
organisti kirkjunnar. — Hann var fyrst spurður um forsögu Fríkirkjuorgels-
ins, þar var áður lítið þípuorgel.
Hver smíðaði það?
Þaö var danskur maður, Christiansen að nafni, trésmiður, sem vann á
líkkistuvinnustofu Eyvindar Árnsonar. Áður, 1903, hafði hann smíðað 14
radda orgel með 2 hljómborðum og fótspili fyrir dómkirkjuna. Það var tekið
niður 1934 þegar núverandi orgel (Frobenius) kom. Þegar hann hafði lokið
við uppsetningu dómkirkjuorgelsins tók hann til við smíði orgels fyrir
Fríkirkjuna: Hann smíðaði allt tréverk á líkkistuvinnustofunni en pípur,
spilaborð og annað efni hefur sennilega komið frá Danmörku. Orgelið var
með 2 hljómborðum og fótspili. Það var tekið niður 1926, þegar núverandi
orgel kom.
Hvað varð um gamla orgelið?
Það er nú saga að segja frá því. Það var rifið niður á 3 klukkustundum
með kúbeinum og öðrum tólum og fleygt út. Það var auövitað stórskemmt,
sumt af því var sett í salthús hjá „Alliance hf.“ en pípurnar upp á loft í
kirkjunni, en 1936 keyptu oddfellówar það að ég held, en gátu ekki notað
og seldu það aftur, það átti víst að bræða niður pípurnar. Það ertil ennþá
og er uppi á lofti í FríkirkjunnL, nema húsið, framhliðin sem er horfin.
Ég fór oft með pabba niður í Fríkirkju í tíð gamla orgelsins og studdi á
ORGANISTABLAÐIÐ 3