Organistablaðið - 01.12.1983, Blaðsíða 12
Beethoven úr sérstakri bók hans,
auk persónulegra bréfa f rá Mendels-
sohn, Schumann, Liszt og Rossini.
Þessar gersemar komu ekki í Ijós
fyrr en McClintock fór aö taka til í
gamla bænum, þar eö hann vantaði
fé til framkvæmda. Datt honum í
hug, aö e.t.v. mætti finna eitthvað
gamalt og verömætt í bænum. Tón-
verkið eftir Haydn er í mjög góðu
ásigkomulagi, ritað á vandaðan
pappír og vel frá því gengið í
hirslum gömlu konunnar.
Á fremsta blaði tónverksins má
sjá hvar ritað hefur verið smáu letri,
að það hafi verið keypt hjá útgáfu-
fyrirtæki Haydns í Vínarborg árið
1829, tuttugu árum eftir dauða tón-
skáldsins. Haydn var fæddur 1732.
Hvernig það hefur komist í hendur
ömmu McClintocks er hins vegar
hulin ráðgáta. Gamla konan var þó
kunn fyrir að safna ýmsu er laut að
þekktum tónskáldum, en engan
grunaði að hún ætti einhverfrumrit í
fórum sínum. Annað hefur komið á
daginn.
18 tvíradda
safnaðarlög
Blaðinu hefur borist snoturt hefti
með kirkjulögum útsettum í tvíradda
„hermistílformi" af Dr. Hallgrími
Helgasyni.
Hann nefnir bókina „Átján tví-
radda safnaðarlög". Mörg lögin eru
gamlir kunningjar og sama má segja
um textana.
Höfundur fylgir bókinni úr hlaði
með nokkrum orðum og segir m.a.:
„Ég notaði nokkur þessara kirkju-
laga á stríðsárunum er ég var
organisti við háskólakapellu. Aðrir
hafa síðan bætst við. Ég veit af eigin
reynslu að oft er torvelt að fá
karlaraddir bæði í tenór og bassa.
En með því að sameina karla í einni
rödd ætti betri árangur að nást með
minni fyrirhöfn.
Ég held að menn ættu ekki að
binda sig um of við fjórradda útsetn-
ingar. Þríradda tónbálkur getur óm-
að ágætlega (S,A og Bariton).“
Lögin í heftinu eru víðsvegar að
svo sem frá íslandi, Svíþjóð, Finn-
landi, Frakklandi, Þýskalandi, Sviss
og Austurríki.
Erfitt er að gefa lýsingu á útsetn-
ingum laga, því hvet ég menn til að
fá sér heldur eintak og meta síðan
hver og einn. Hugmyndin er góð og
framtakið ber að þakka því að
vissulega er of lítið um útgáfu
kirkjutónlistar í okkar fagra landi.
K.S.
„Hver var sú, sem gargaði síðasta lagið?"
„Það var nú reyndar konan mín".
„A, já, e, ágætis kona, hún hefur bara ágæta rödd, það er bara lagið sem er
svo lélegt".
„Ég samdi það".
„Þegar ég dey vil ég láta grafa fiðluna mina með mér".
„Þú ert heppinn að vera ekki organisti".
12 ORGANISTABLAÐIÐ