Organistablaðið - 01.09.1987, Blaðsíða 5

ekki mjög langan tíma, en það var hins vegar þó nokkur biðröð í vegabréfa-
skoðuninni þar. En loksins voru þó allir komnir í gegn athugasemdalaust. Þar
var orgelsmiðurinn hr. Kovacs ásamt aðstoðarmanni sínum, kominn til þess
að taka á móti okkur. Síðan var ekið inn í borgina, en það tekur u.þ.b. 40
mínúturfráflugvellinum. Það verð ég aðsegjaaðþettavareitthvertalskugga-
legasta ferðalag sem ég hef fariö. Það var grenjandi rigning og kolsvarta
myrkur, enda orðið framoröið. Við Guðný Margrét fórum í leigubíl ásamt
aðstoðarmanni hr. Kovacs, hann reyndi eftir föngum að ræða við okkur og
segja okkur frá fyrirhugaðri dagskrá næstu daga. Loksins vorum við komin
inn í borgina og þá var farið á einhverja ferðaskrifstofu þar sem við þurftum
að fylla út einhverja pappíra og borga fyrir gistinguna. Að því loknu var aftur
haldið af stað og að þessu sinni til þess að finna gististaðinn. Göturnar í
Búdapest eru víðast mjög þröngar og eru flestar einstefnuakstursgötur, og
mun það vera ástæðan fyrir því að bílstjórinn var alltaf að beygja og fara inn
í nýja og nýja götu, sem allar virtust vera hver annarri myrkari, vatnið fossaði
eftir þeim öllum og til þess að kóróna allt saman voru háir haugar af rusli á öll-
um gangstéttum. Okkur leist hreint ekki á blikuna. Fylgdarmanni okkar hefur
sjálfsagt skilist það, að minnsta kosti fór hann að segja okkur að það væri
V7ð orgelið í kirkjunni í Ajka.
ORGANTSTABLAÐIÐ 5