Organistablaðið - 01.09.1987, Síða 6
hreinsunardagur næsta dag og þess vegna væru þessir haugar út um allt.
Eftir dágóöa stund, sem okkur virtist þó heil eilífð, vorum viö komin á áfanga-
staö. Þá komumst viö aö því aö við áttum að gista í herbergi inni á heimili.
Þarna bjuggu eldri hjón og þegar við Guðný Margrét komum inn vorum þau
að keppast viö að búa um rúm fyrir okkur. Þarna var geysihátt til lofts og fyrir
gluggunum sem voru stórir og miklir, voru rammgeröir hlerar sem hægt var
aö draga upp með spottum. Þaö verður að segjast eins og er aö okkur fannst
þetta dálítið furöulegt, ekki síst þegar maöurinn kom og fór aö sýna okkur
hvernig viö ættum aö fara að ef við vildum fá heitt vatn í baðherberginu, en
þar var gashitari sem kveikja þurfti á í hvert skipti. Þaö tók ekki svo ýkja lang-
an tíma að sofna, en fyrir allar aldir næsta morgun var hreinsunardeildid
mætt til leiks og farin að fjarlægja haugana af gangstéttunum meö tilheyrandi
bauki og bramli svo það varö ekki sérlega mikiö um svefn eftir þaö.
Morguninn eftir leist okkur mun skár á okkur þarna. Þegar viö vorum tilbún-
ar fórum viö út og biðum þar eftir hr. Kovacs sem ætlaöi aö sækja okkur kl.
10. Gatan var ólíkt betri ásýndum í dagsbirtunni, og eins var ruslið horfiö. Svo
var þarna úr götunni fegursta útsýni út á Dóná, en hún rennur í gegnum borg-
ina og skiptir henni í tvo hluta, Búda og Pest. Borgin er af mörgum talin feg-
ursta borg í heimi, og þarsem viöstóöum þarnaog horföum útyfiránafannst
okkur það alls ekki fráleitt (kvöldiö áöur hefðum við sennilega ekki verið á
sama máli). Svo kom hr. Kovacs og fór með okkur heim til manns sem heitir
GaborTrajtlerog ersöngmálastjóri hjáevangelísk-lúthersku kirkjunni í Ung-
verjalandi, hann er reyndar bæöi prestur og organisti. Þarna fengum við
höfðinglegar móttökur. T rajtler sýndi okkur sálmabók sem nýlega er komin út
hjá þeim. Þar er aö finna í einni og sömu bók alla þá söngva sem notaðir eru
við athafnir í kirkjunni m.a. var allvænn kafli meö keðjusöngvum og eins var
þar að finna þó nokkra hreyfisöngva og annað slíkt, sem gjarna er notað viö
æskulýðsstarf. Að sjálfsögöu var hvert lag á nótum. Hann taldi það afar æski-
legt að hafa alla söngva á einum stað. Þá væri ekki fyrirfram verið að ákveða
hvað hentaði hverjum hóp. Eins sagði hann okkur sögu landsins í grófum
dráttum, og kom þá m.a. inn á ástæðuna fyrir því að mótmælendur í landinu
eru mun færri nú en áöur var, en þau héruð þar sem þeir voru fjölmennastir
tilheyra nú öðrum ríkjum. Síðan fór hann með okkur í Evangelísk-Lúthersku-
kirkjuna og sýndi okkur orgelið þar. Það er býsna stórt hljóðfæri og er radd-
skipanin slík að það eru miklir möguleikar á blæbrigðum, og Trajtler kunni
svo sannarlega með það að fara. Við fengum svo að prófa gripinn og vorum
sammála um að þetta væri harla gott hljóðfæri. Að svo búnu kvöddum við
Trajtlerog voru núflestirorðnirsvangir. Kovacsfór því meðokkurað leita að
veitingahúsi, en á leiðinni fundum við nótna- og hljómplötuverslun sem var
opin þótt laugardagur væri. Og það var ekki að sökum að spyrja, við hurfum
öll þangað inn og þar var sko heldur betur handagangur í öskjunni. En allt
tekur enda, verslunin lokaði klukkan 2 og þá urðum við að láta staðar numið
6 ORGANISTABLAÐIÐ