Organistablaðið - 01.05.2000, Blaðsíða 12

Organlstablaðið
Jakob Hallgrímsson
1943-1999
að gerir lundina dapra og
dagsins önn verður öll
hljóð þegar maður fregnar lát
kærs vinar og samferðamanns.
Hugurinn hverfur á vit min-
ninganna um hinn látna og
maður endurlifir orð og myndir
sem hugurinn kallar fram
þegar litið er til baka.
Við höfðum verið kunnugir
um áratuga skeið og leiðir oft
legið saman. Ég man fyrst
eftir Jakobi sem fiðlunemanda
á skólaárunum og seinna sem
„fiðlara í Sinfóníunni“, eins og hann orðaði það
sjálfur. Síðan liðu árin, en 1975 hittumst við
vestur á ísafirði en þar vorum við samtíða í
nokkur ár og kenndum báðir við Tón-
listarskólann sitjandi við fótskör Ragnars H.
Ragnar, hins mikla skörungs og eldhuga. Jakob
stundaði þar fiðlukennslu, en var jafnframt
sjáifur í píanónámi hjá Ragnari. Ég minnist
einleikstónleika Jakobs á Smiðjugötunni
heima hjá Ragnari og Siggu, ógleymanlegra
tónleika, þar sem skynja mátti einlæga ást og
virðingu íyrir tónlistinni, hógværðina og lotn-
inguna, sem hann hafði ætíð að leiðarljósi í
öllum sínum margvíslegu tónlistarstörfum.
Á árinu 1981 var mikil kirkjuieg hátíð á
Patreksfirði, þar stjórnaði Jakob öllum tón-
listarflutningi vestfirskra kirkjukóra og fórst
það hlutverk afar vel úr hendi.
Þegar Jakob fluttist suður aftur hafði
kviknað áhugi hjá honum á að nema orgelleik
og sneri hann sér að því af
alhug og bætti þar enn við sína
fjölþættu tónlistarmenntun.
í mörg ár hafa leiðir okkar
legið saman í organistafélag-
inu og á hinum kirkjulega
vettvangi, tókum við oft tal
saman um hin margvíslegustu
málefni.
Alltaf skein í gegn hin ein-
læga réttlætiskennd og ríka
samúð með þeim er minnst
máttusín. Áfundumíféiaginu
tók hann oft til máls og lagði
ætíð gott til mála.
Eftir Jakob liggja tónsmíðar nokkrar, sem
vakið hafa athygli hér heima og erlendis. Má
þar nefna hið gullfallega lag hans „Ó, undur
lífs“, við ljóð Þorsteins Valdimarssonar, sem
hvorttveggja er hin dýrmætasta perla. Það
sem eftir hann liggur, mun gert í stopulum
tómstundum, en augljós er hin mikla hug-
myndaauðgi og sköpunargáfa sem í honum bjó.
Nú er hann horfinn af sjónarsviðinu skyndi-
lega og í blóma lífsins, öllum sem urðu þeirra
gæfu aðnjótandi að þekkja hann, harmdauði.
Fluttar eru samúðarkveðjur frá Félagi
íslenskra organleikara og þakkir fyrir vakandi
áhuga á málefnum stéttarinnar.
Blessuð sé minningin um þann ljúfa og góða
dreng, Jakob Hallgrímsson.
Kj.S.
12