Norðurland - 01.12.1998, Blaðsíða 2

2 - DESEMBER 19 9 8
Norðurland
Leiðari
Pólitík á j ólum
ekki eru alltaf jólin í pomíkiiini
Þröstur Ásmundsson.
Það er dapurleg staðreynd íyr-
ir félagshyggjufólk að Island er
að verða eitt síðasta vígi öfga-
fullrar hægri stefnu í Evrópu.
Hvarvetna í álfunni hafa hægri
stjórnir í anda Thatcherismans
hrökklast frá völdum undanfarin
misseri og félagsleg sjónarmið á
ný hafin til vegs. Ríkisstjórn
Davíðs Oddssonar er dæmigerð
hægristjórn þar sem allt fer sam-
an : Ijandsskapur við verkalýðs-
hreyfinguna, siðlaus einkavina-
væðing og yfirgangur frjáls-
hyggjunnar á flestum sviðum
þjóðlífsins. Valdhrokinn sem
einkennir núverandi ríkisstjórn
er alveg sérstakur kapítuli.
Dæmi um hið síðastnefnda
eru viðbrögð helstu ráðamanna
við dómi hæstaréttar í kvótamál-
inu. Yfirlýsingar þeirra og um-
mæli eftir að Ijóst var að „sæ-
greifakerfið" stæðist ekld jafn-
ræðisreglu stjórnarskrárinnar
hafa verið með ólíkindum. I stað
þess að koma með nothæfar til-
íögur um hvernig mætti með
skynsamlegum hætti vinda ofan
af lögleysunni og vitleysunni í
kvótamálunum á einhverju til-
teknu tímabili hundskömmuðu
þeir hæstarétt fyrir óvönduð
vinnubrögð og ábyrgðarleysi.
Það var jafnvel talað um að
breyta stjórnarskránni ! Annað
dæmi um ólýðræðisleg viðhorf
ríkisstjórnarinnar er það offors
sem hún beitti við að keyra
„gagnagrunnsfrumvarpið" í gegn
um þingið þrátt fyrir hávær mót-
mæli fjölda samtaka og stofn-
ana. Málið hafði hvorki fengið
nægilegan undirbúning né hafði
verið reynt til þrautar að ná um
það nauðsynlegri sátt í þjóðfé-
laginu.Því ber að fagna að
hæstiréttur hafði döngun í sér
til að setja ríkisstjórninni stólinn
fyrir dyrnar í kvótamálinu og af-
hjúpa að hún gengur erinda sér-
hagsmuna fárra gegn heildar-
hagsmunum fjöldans. I gagna-
grunnsmálinu hins vegar væri
allra best í þeirri stöðu sem upp
er komin að forseti íslands vís-
aði því f dóm þjóðarinnar og
leyfði henni sjálfri að ákveða um
örlög þess. Það er vissulega
komin tími til að forseti lýðveld-
isins beiti því valdi sem stjórnar-
skráin gefur honum til þess að
skjóta deilumálum sem sannar-
lega varða alla þjóðina til úr-
skurðar hennar sjálfrar. Bæði er
mikilvægt að menn virði og við-
urkenni þetta mikilvæga vald
forseta Islands og ekki síður að
hrokafullir ráðherrar hafi jafnan
í huga að þessi möguleiki er fyr-
ir hendi þegar þeir verða fram
úr hófi óbilgjarnir.
Mikil uppstokkun og gerjun á
sér nú stað á vinstri væng stjórn-
málanna. Sífellt fleirum hefur
orðið það ljóst á undanförnum
árum að eina Ieiðin til að knýja
hið óheilaga bandalag peninga-
aflanna í landinu til undanhalds
er samfylking vinstri manna á
íslandi. Það virðist þó augljós-
Iega ekki ætla að ganga þrauta-
laust að koma á þessari lang-
þráðu samfylkingu. Þrátt fyrir
nokkur áföll er ástæðulaust með
öllu að örvænta um árangur.
Samfylkingin er þegar alls er
gætt merldlegasta sköpunarstarf
í íslenskum stjórnmálum í ára-
tugi. Þótt verkið sé erfiðara en
margur hugði er það eina leiðin
sem fær er og engin leið að
hætta. ÞÁ.
Óvenjufáar Ijóðabækur eru
áberandi í ár. Ekki sinnirNorðurland
þeim öllum heldurlæturnægja
að birta hér Ijóð ogprósa eftir
Sigurlaug Elíasson sem fyrr
áþessu ári gafút „ Skjólstein “.
Sigurlaugur sækiryrkisefnin
nokkuð tillands ogsjávarí
þessari bók. Eftil vill erhann
Ijóðskáld fleiri kynslóða en þriggja.
Flóðið erbriminu skilt og
ögurstundin þarmeð talin.
Með leyfi Sigurlaugs birtum við
hérþrjú yrkisefni úr„ Skjólsteini “
(1998)
FORMÁLI
Tamara aðfestast við liðið
en það semfram undan er
stein t vasa
stundarbrot í minninu.
Lágþokuganga:
Eitthvert hvitamyrkur yfir
þaðan sem ekkert spyrst f rásagnarvert
þó einstöku sinnum létti á blettum
milli kennileita
eins og sópi af þúfnaklasa , melrima
og eftir allt saman er þóflest meðfelldu
og ástæðulaust að leggjast
undir skjólstein strax.
ÖSKULAG
Hann hefur víst reikt löngum stundum við grindverkið
sitt, alla dagajafnt svofremi að sæmilega stætt sé og
haft þennan hátt á lengi. Ekki það að hann sé aðforða
neinumfrá óbeinum reykingum því hann býr einsamall.
„Þií verður að sjá hann, hann stendur alltafi nákvæm-
lega sömu sporum og eldspýtnahúntið blasir við ífor-
stofuglugganum," segir kunningi rninn ogfús er ég því
ég ætla að gista og það er ekki svo margt að skoða í
plássinu. En nú bregður svo við að hann er þar ekki
þó sé laugardagur og næstum 25 stiga hiti. En víst er
holan í graskantinn þama, vel á annaðfet á dýptina og
yfir henni er málningin nudduð afefsta girðingarband-
inu. I botni holunnar er sýnilegt öskulag - og sjálfsagt
steintré. Eg skoða þetta tít um búgluggann, kann ekki
við að fara út. En kunningi minn er gestrisinn og við
förum fjórar ferðir um kvöldið með sama árangri.
Áður en ég yfirgef plássið morguninn eftir renni ég
enn framhjá holunni. En þar er allt við það sama og
nú stansa ég ekki. Veikur, dáinn eða hættur að reykja ?
Ég veit það ekki.
BRIMLJÓÐ
Hérna þar sem brimið endar í mýrunum
reyni ég að sofna í blokkarhellinum minum.
Eftir að ég komst upp á lag með að nota brim-
hljóðaspólur er það ekki svo ýkja erfitt. Ég er
ekki alinn upp á sjávarbakka en fremur skammt
frá sjó og vanastur þungum súgnum, sumar,
vetur. Og það erufrekast þannig spólur sem
ég sofna við. Ég á reyndar einhverjar kanadískar
með miklum gný og eina hressilega frá Madagaskar
og þær eru út affyrir sig ágætar sem brimhljóðaspólur.
Nei þessi dugar ævinlega best: Bogadregin fjaran
og aðgrynnsli en þægilegur undirtónninn frá
tangaflesinni handan hennar n skjólgarðurinn
og nóttin
brimljóðanótt