Skólablaðið - 01.10.1946, Blaðsíða 16

samvinnuhreyfinguna í Svíþjóð. Er hann
hafði lokið máli sínu, tók dr. Sigurður Þór-
arinsson til máls, en hann hefur stundað nám
í Svíþjóð, eins og menn vita, og er því vel
fær í sænskunni.
Um kl. 4 var „Historiska museet“ (sögu-
safnið) skoðað. Fylgdu okkur tveir prófessor-
ar um safnið og útskýrðu það, sem fyrir augu
bar.
Þótti okkur mjög fróðlegt að sjá þetta
merkilega safn.
Klukkan 5,30 mættum við heima hjá Vil-
hjálmi Finsen, sendifulltrúa Islands í Stokk-
hólmi, en þangað hafði okkur verið boðið.
Var okkur veitt þar af mikilli rausn, og
undu menn þar hið bezta fram að kveldi við
ræðuhöld og fjörugar samræður. Þeir Vil-
hjálmur Finsen og Pálmi Hannesson fluttu
sína ræðuna hvor, og mæltist þeim báðum
með afbrigðum vel.
I hófi þessu voru einnig íslenzkir stúdent-
ar, sem stunda nám í Stokkhólmi, starfsmenn
sendiráðsins og sænskir blaðamenn.
Um kvöldið fórum við til ,,Kállhagens“-
veitingahúss, en þar var snæddur kvöldverð-
ur samkvæmt áætlun þeirri, er norræna fé-
lagið hafði samið fyrir okkur.
■ I lok borðhaldsins lýsti Pálmi rektor því
yfir, að hann ætti að skila því frá austur-
ríska kvenstúdentinum, sem veitti okkur leið-
sögn þennan dag, að henni fyndist íslenzku
piltarnir laglegir, og „myndirnar í blöðunum
sýna, að blaðamennirnir eru hrifnir af stúlk-
unum“, bætti Pálmi við.
Kvöldinu gátum við ráðstafað eftir eigin
geðþótta, og fóru menn þá í ýmsar áttir, og
reyndist fólk okkur alls staðar hið greið-
viknasta, hvar sem við komum.
Föstudaginn 5. júlí snæddum við morgun-
verð á veitingahúsinu ,,Norma“ eins og dag-
inn áður, en þangað fórum við til morgun-
verðar alla þá daga, sem við dvöldumst í
Stokkhólmi.
Nú fórum við í boði borgarstjórnar Stokk-
hólms að skoða hið glæsilega og mikla ráð-
hús borgarinnar.
Síðan var ekið í stórum fólksbifreiðum til
„Skansen", og borgarstjórinn bauð okkur til
hádegisverðar í veitingahúsinu „Solliden“,
sem þar er á mjög fögrum stað.
Allan síðari hluta dagsins og kvöldið höfð-
um við til eigin umráða. Notuðu þá flestir
tækifærið til að verzla fyrir þann 60 króna
skammt, sem hver maður fékk í sænskri
mynt úr hinum sameiginlega ferðasjóði.
Enn fremur gátum við skipt íslenzkum
peningum í sænska mynt í bönkunum, en ekki
voru margir með mikið á sér af íslenzkri
mynt, því að okkur hafði verið sagt, að
gagnslaust væri að hafa með sér íslenzka
peninga í ferðina. Sumir voru einnig með
dollara og sterlingspund, sem þeir gátu að
sjálfsögðu fengið skipt líka.
Allar verzlanir í Stokkhólmi voru fullar af
margvíslegum o£ girnilegum varningi. Keypt-
um við margs konar vörur, t. d. fatnað, muni
úr silfri, rýtinga úr ágætu stáli og margt og
margt fleira, og fór það auðvitað eftir fjár-
ráðum hvers og eins.
Nóg var af ávöxtunum í matvöruverzlun-
um, t. d. bönönum, eplum, appelsínum, per-
um, jarðarberjum, vínberjum o. s. frv., og
neyttum við þeirra óspart, meðan við vor-
um í Stokkhólmi.
Karlmannaföt mátti fá fyrir minna en 100
kr. sænskar og jafnvel fyrir 60 kr.
Um kvöldið fórum við flest í útileikhús á
„Skansen“, en þar var leikið verk, sem heitir
„Jónsmessunæturdraumur" og er eftir Shake-
speare. Að leiknum loknum fóru mörg okkar
á útidansstaði á „Skansen“, og skemmtum
við okkur vel.
Á sama stað og við, í „Johannes folkskola",
Roslagsg. 61, dvaldist um þetta leyti ungt
fólk frá ýmsum sveitum Svíþjóðar. Var fólk
þetta að halda hátíð einhverja og klæddist
margvíslega litum sænskum þjóðbúningum.
Um miðnætti sýndi unga fólkið okkur
sænska þjóðdansa og söng fyrir okkur sænsk
þjóðlög.
Ekki leið á löngu áður en forstöðumaður
flokksins, sem stjórnaði dansinum og söngn-
um, bað okkur íslenzku stúdentana að taka
þátt í því, sem fram fór, og gerðum við það
með ánægju.
Dönsuðum við piltarnir við sænsku stúlk-
SKÓLABLAÐIÐ
14