Skólablaðið - 01.10.1946, Síða 17

urnar, og nokkrir sænsku piltanna buðu ís-
lenzku stúlkunum upp. Báðu Svíarnir okkur
að syngja fyrir þá íslenzk lög, og gerðum
við það.
Eitt atriðið í dansinum var það, að allt
dansliðið skipaði sér í stóran tvöfaldan hring,
og studdu stúlkurnar höndum á herðar pilt-
anna, og þótti sænsku stúlkunum íslenzku
piltarnir vera stórir, því að þær þurftu að
halda höndunum hátt til að ná vel upp á
herðar sumra þeirra. Hélt gleðskapur þessi
áfram fram á nótt.
Laugardaginn 6. júlí var farið til „Drottn-
ingholm“ um kl. 10 f. h. með ferjuskipi. Auk
Anderssons, fulltrúa Norrænafélagsins, voru
nokkrir sænskir stúdentar í fylgd með okkur.
Á ,,Drottningholm“ skoðuðum við hina
glæsilegu konungshöll, sem þar er, og enn-
fremur fornt leikhús, sem tilheyrir konungs-
höllinni.
Klukkan 1 var borðaður hádegisverður á
„Drottningholms várdshus“. Síðan var hald-
ið með skipinu aftur til Stokkhólms.
Um klukkan 3,30 skoðuðum við hinn gamla
borgarhluta Stokkhólms, eða „Gamla Stad-
en“, eins og Svíar nefna hann, og var þar
margt merkilegt að sjá.
Um kvöldið hélt „Foreningen Norden
(Norrænafélagið) og „Samfundet Sverige-
Island“ okkur veizlu í „Berns salonger“, sem
er einn af fínustu veitingastöðum borgarinn-
ar.
Sunnudaginn 7. júlí um kl. 9,40 f. h. fór-
um við með járnbrautarlest til hins fræga
háskólabæjar Uppsala. Við vorum rúmlega
klukkustund á leiðinni þangað.
í Uppsölum skoðuðum við hina fornu
konungshöll Vasakonunga, dómkirkjuna og
háskólann.
Fór mestallur dagurinn í að skoða þessar
byggingar og bæinn yfirleitt, því að margt
var að sjá og merkilegt. Kl. rúmlega 5 e. h.
var lagt af stað til Stokkhólms aftur. Um
kvöldið snæddum við kvöldverð í veitinga-
húsinu ,,Drotten“, Drottninggata 82. Um kl.
9 lögðum við af stað með næturlest áleiðis
til Málmeyjar, og kvöddum við Anderson og
sænsku stúdentana á járnbrautarstöðinni.
Frá Málmey var ráðgert að fara sjóleiðis
til Kaupmannahafnar.
Næturlestin hélt nú áfram ferð sinni alla
nóttina. Svefnklefa höfðum við engan, en
hreiðruðum um okkur eftir beztu getu í sæt-
unum, en þau voru fóðruð, svo að líðanin var
nú ekki svo afleit.
Um nóttina varð sumum tíðlitið út um
glugga lestarinnar, en þar blasti við fagurt
landslag, þar sem skiptist á grassléttur, skóg-
ar, hæðadrög og spegilslétt vötn, og yfir það
varpaði máninn sínu fölleita skini, en á þess-
um slóðum er ekki bjart um nætur í byrjun
júlímánaðar eins og á íslandi.
Snemma um morguninn 8. júlí komu toll-
verðir inn í lestina til að athuga farangur
farþeganna, því að nú vorum við að nálgast
Málmey, en sænsk lög mæla svo fyrir, að
ekki megi flytja úr landinu ýmsar vöruteg-
undir, t. d. fatnað, silfurmuni, muni úr ryð-
fríu stáli o. s. frv. nema með sérstöku út-
flutningsleyfi.
Þeir, sem keypt höfðu fatnað, fóru í hann,
áður en tollverðirnir komu inn, og tóku enn-
fremur af honum vörumerkin, svo að síður
væri hægt að halda því fram, að hann hefði
verið kevptur í Svíþjóð. Piltarnir, sem keypt
höfðu rýtinga úr ryðfríu stáli, festu þá við
belti sér og földu innan jakkanna. Ýmsir
smámunir úr silfri voru og faldir vandlega.
En öll þessi fyrirhöfn hefði verið óþörf,
því að tollverðirnir voru ósköp meinlausir
og gáðu aðeins í örfáar töskur hjá okkur
stúdentunum og tóku allt trúanlegt, sem við
sögðum þeim.
Þegar til Málmeyjar var komið, fórum við
rakleitt um borð í skipið, sem við áttum að
fara með yfir sundið til Kaupmannahafnar,
en það lagði af stað skömmu eftir komu
lestarinnar.
Nokkru fyrir hádegi komum við til höfuð-
borgar Danmerkur, Kaupmannahafnar. Tóku
þar á móti okkur prófessor Niels Nielsen,
sem er formaður félagsins Dansk-Islandsk
Samfund, og formaður hins íslenzka stúdenta-
félags í Kaupmannahöfn, Guðni Guðjónsson
magister.
Hafði okkur verið búinn dvalarstaður í
SKÖLABLAÐIÐ
15