Skólablaðið - 01.11.1946, Side 8

- 8 -
þótti 'vænlegastir til nægilegs skriðdýrs- j
og undirlægjuháttar.
Seinast á fundinum, þegar flest allir.
eru farnir að tínast út, er kosið í jóla- !
gleðinefnd. Það átti að kjósa 7» en 8
voru í franiboði. En B.B.J. nennti þá ekki j
að láta kjósa um þá, heldur tautaði við
sjálfan sig, að hezt væri að kjósa einn af'
framboðslista, Voru síðan tveir menn born-:
ir upp af honum, en þar sem flestir hóldu
að verið væri að kjósa í nefndina, fekk
Leifur Hannesson allmörg atkvæði. Setti
B^arni Bragi hann þá af listanum og flytti
ser að slíta þeim fundi, sem bezt hefði
farið á, að aldrei hefði verið settur.
Eftir þennan fund var þess farið a
leit við Bjarna Guðnason, scriba scholaris ;
að hann leifði mönnum að sjá þau lög eða j
reglugerðir um skólafundi, sem samþykkt
voru fyrir nokkrum árum. En sem vonlegt
var taldi hann öll tormerki á því, enda
hefur hún (reglug.) enn verið brotin eins j
rækilega og unnt er.
Það verður eigi annað sagt en
inspector hafi dregið alranga hugmynd um
gildi hinna 160 atkvæða, sem hann fekk við
inspectorskosningar. Hann var kosinn in-
spector scholae, en ekki dictator scholae.,:
En í skálkaskjóli þess misskilnings síns
hefur hann gert sig beran að fulkominni
óvirðin^U við fundarsköp, vísvitandi
fölsun a atkvæðatölum og algerlega brugð-
izt þeim litlu vonum sem við hann voru
tengdar. Og Bjarni Guðnason hefur,- með
því að leggja blessun sína yfirþetta
framferði, sýnt að hann er eigi amiað-en
auðmjúkur skósveinn Bjarna Braga.
NÚ á þessu 101. ári okkar öldnu og
virðulegu stofnunar hefur frjáls andi^og
hugsunarháttur, sem ætíð hefur rikt her,
verið meira fótum traðkaður en nokkur dæmi|
eru til £ allri sögu skólans. Og það
verður ekki komið í ve^ fyrir áframhald-
andi ofbeldisverk kommunistaskrílsins £
skólanum, nema með sameiginlegri og
biturri fyrirlitningu allra heiðarlegra j
manna a honum.
Með þökk fyrir birtinguna.
6l. H. ólafsson.
4. G.
-0-0-0-0-0-0-o-
(Harmagrátur hins óframfærna.)
Hann skrýðist finasta skarti
og skoðar sig allt £ kring,
skundar svo on£ skóla,
þar skal verða dansæfing.
"Nu skal Ig herða'upp hugann”,
hu^sar hann fyrst með sór.
"Nu skal eg dansa drengir,
dansa og skemmta mór".
En hann er svo fjarska feiminn.
á framkvæmdum verður bið.
Eann stendur við dyrnar stúrinn
og starir á dansfólkið.
"Ætti óg arniars að þora?
Er ekki betra næst?"
0g valið a dömunni verður
vandamal allra stærst,
Ein er svo anzi litil,
önnur er likust geit,
Þessi er helzt til horuð,
hin er jú alltof feit,
En þarna er ein svo indæl,
þá ætlar hann loks á stað,
en það varð annar á undan,
ekki er að tala'um það.
Hver stund er ei- lengi'að liða,
loks kemur síðasti dans.
Brátt er ballið á enda
og búinn er allur "sjans",
Svo, þegar allt er úti,
álpast um Víkurborg
herra í fínum fötum,
en fullur af skömm og sorg.
Það var ein sorgarsaga,
er sögð var í þessum brag.
HÚn endurtekur sig alltaf
annanhvern. laugardag.
I.G.
0-0-0-0-0-0-0-0-0