Skólablaðið - 01.11.1946, Síða 14

- 14 -
Krakkana í Mcnntó kannast flestir við,
og kennurunun ekki vil óg gleyna.
Þeir koma x fyrsta tíma, að góðum gömlum sið,
þ° getur skeð, að nokkrir sóu heima.
Þeir liggja þá og láta sig dreyma.
Um heima og geima.
Um alla heima og geima.
í morgunsöngnum mæta sumir vel,
en mörgum verður hreint ekki um sel.
Þeir skrópa sig í hel,
Þeir skrópa sig heldur í hel.
Busum kenna margir góðir menn,
ma Þar stundum l£ta nokkra í senn.
Einn er sagður greiða vel sitt hár,
svipur hans er talinn nokkuð Þrar*
En hann ku vera klár.
Hann ku vera £ kommufræði klár.
Annar bekkur reynist hreyzkur vera,
Þar hauka menn og hitt og Þetta gera,
Við töfluna Þsim stundum tekst að plata,
£ t£munum Þeir skrifast á og pata.
0g sumir gata.
já, sumir snargata.
í Þ^iðja hekk vill enginn sýna asa,
nó ólátast hjá Basa.
Hann kenna má Þa stóru kánst að reikna,
krakkana hann gerir £ Því leikna.
í Kemiu Þeir kúra ekki spor.
"já, nokkrir hlæja núna, og nokkrir hlæja £ vor."
Pegurstur fljóða skarinn ■
i fjórða hekk er núna.
Þær gera varla heilann af lærdómi lúna
í fimmta hekk ef ferðu,
fræga menn Þar serðu,
Jafnan hlað og hlýant á Þer herðu.
Hrópaðu ekki i hátiðasalnum hás, - en
komdu vio hja Klásen.
Komdu við hjá kunningja okkar Klásen.