Skólablaðið - 01.11.1946, Blaðsíða 27

27
tJTRÍS OFSTÆKISINS, Prh. af bls. 11.^
inguna var tölunum aldrei hreytt, þott
Ó.H. vilji svo vera láta og kenni £>að
örlæti mínu og gæzku, en það erxi einu
góðu eiginleikarnir, sem hann virðist geta
unnt mer.
Þegar Ó.H, talar um kosningu í jola- |
gleðinefnd, sýnir hann af sér sérstaka
hæfileika til að hagræða sannleikanum.
Hann segir: 1. að ég hafi tautað við
sjálfan mig, að hezt væri að kjosa einn
legur og éheiðarlegur leikur. En tál og
' hlekkingar eru tvíeggjuð vopn, og O.H.
ma g:.-::a sín, að ekki verði 'eir.un.gis
, skolafundurinn dæmdur a r.nnan veg, en
! hann ætlast til, heldur verði skrif hans
' álitin ofstækisfullt hjal manns, sem
| haldinn sé sefasjuku og minnimáttar-
kenndu mikilmennskuhrjálæði.
Bjarni Bragi Jonsson,
inspector scholae.
af listanum, 2. að tveir menn hafi verið
hornir upp af mér, 3* að menn hafi haldið
að verið væri að kjosa í nefndina. Enn
sannleikurinn er: 1. að ég margték ]bað
fram skýrt og skorinort, að greiða ætti
BLEKSLETTUR. Erh. af hls. 17.
;Stjorn hans virðist hafa steingleymt
atkvæði um, hverra menn hæru minnst traust .sinni eigin tilveru, og satt að segja hef
, . 1 ' J________ „ njL-j.____j v ____ ™ __X ______„4 X „ H „ x
til og hað um uppástungur, 2. Stungið var
upp á tveim mönnum, sem í framhoði voru,
og sýndi það, að menn skildu, hvað við
var átt, 3. Áð lokum har ég þessa tvo
menn fram á Jieim forsendum, að verið væri
að kjésa mann úr nefndinni, og minnist ég
Jess elcki, að ð.H. eða hans menn hafi
hreyft neinum motharum.
Ó.H. segir, að ég hafi skikkað menn
í allar nefndir, Undarlegt, að ég skuli
hafa verið að skikka hans klíkuhræður í
nefndirnar, enda fellur þessi fullyrðing
hans með allri hans fétfúnu röksemda-
leiðslu. Hann segir, a.ð úmræddur skéla-
fundur hefði hetur aldrei verið settur.
Þessi ummæli afhjúpa rækilega einræðis-
hneigð Ó.H., þar eð þau hera það með sér,
að hann vill, að engar nefndir séu starf-
andi í skélanum, ef hann fær ekki að
skipa í þær að fullu og öllu. Þær sví-
virðingar, sem Ó.H. klykkir út með,
^yggjnst á fullyrðingum, sem ég hef þegar
hrakið, og sleppi ég því að svara þeim.
Auðvelt er að sja, hverjar hvatir
liggja á hak við þessi slcrif Ó.H. Þau eru
sprottin af vamáttugri reiði yfir mis-
heppnaðri kosningaherferð manna, sem sætta
sig ekki við minna en að fá öllu ráðið,
samkvæmt því er ð.H. hefur af undarlegri
hreinskilni tjáð mér. Einnig eru slcrif
hans tilraun til þess að hæta eigin fram-
tíðaraðstöðu a kostnað þeirra, er nú skipa
áhyrgðarstöður í skélanum. Með skrifum
sínum hyggjast Ó.H. og hans kumpánar að
skrá skélafundinn með rauðu letri á spjöld
sögunnar og stimpla mig sem samvizkulausan
'eg ekki orðið var v^ð að reynt væri^að
rumska við henni, Þo er mikill jazzahugi
í skélanum. E.t.v. er klúbhur ekki heppi-
;legur á £essu sviði,^- og þé. Því ekki
jþað? Stjérnin ætti nú að^fara að hugsa um
. framtíðina, hvort sem hun a nokkur að
jvera eða engin.
ÍpRENTAÐA_BLABIB£
\ Prentaða blaðið kom ut 13. novemher„
'Eg varð^satt að segja svolítið undrandi,
jþví að útkoma þess hafði dregizt í^hálfan
í'annan mánuð, og ég var farinn að búast vic
jjað það kæmi ekki fyrr en rétt mátulega til
j}að vera jélablað. En hvað um það, nemendui
jjfengu frí tvo tíma til að selja það á
j;strætum og torgum. Blaðið var hugsað sem
jjhátxðarblað í tilefni 100 ára afmælis
,,skélans og átti að minna almenning á hannr
!ÍÞað gat verið moð þrennu méti. í fyrsta
j|lagi blað um skélann, sem núverandi og
j fyrrvera.ndi nemendur skrifuðu í minningar
|sínar, og annað til að kynna hann. í öðyu
jlagi hlað, sem núverandi nemendur skrif-
juðu í um áhugamál sín, hvort sem þau eru
! skélanum viðkónandi eða ekki. Þa^sýndi þa;;
ahugamal þeirrar æsku, sem taka á við for-
ustu á fjöldamörgum sviðum þjéðlífsins í
framtíðinni. Þriðja leiðin er svo ein-
hvers konar millivegur^ en hún gr vand-
förnust, nema blaðið se mjög stort. Rit-
nefndin hefur þé valið hana.,árangurinn
hefur heldur ekki orðið^of goður. Er
nokkrir nemendur taka sér vald til að gefa
út hlað í nafni skélans í tilefni hátíð-
;legs afmælis, mega þeir á engan hátt kasta
'til.þess höndum. Samt sem áður ték nefndir.
efni í blaðið höfundum þess til háðs og
| skammar. Þetta er hréðri skélans sízt til
aukningar. Ef einhveriir telja sig kall-
fant á sviði félagsmála. Slíkt er éskemmtiP-^ða til að l>era hann ut um horg og hý,
verða þeir að rækja starf sitt af alvoru
og kostgæfni. Því miður verður þetta ekki
sagt um ritnefnd prentaða hlaðsins.