Skólablaðið - 01.11.1946, Blaðsíða 28

- 28
ÞKOSKÚSTIG. Frh. af bls. 4.
anna. Lítillcga drap hann þó á herstöðva-
málið, enda komst hann ekki hjá því, þar
eð honum var kunnugt um fyrirsögn. þa, cr
stoð á auglýsingunni um þennan fund. Gaf
ræða hans því alls elcki tilefni til um-
ræðna, en öiafur Haukur Ólafsson gerði
þó nokkrar athugasemdir og spannst af því
tvítal nokkurt. í Skúla matti þó skilja
að hann væri andvígur afhendingu nokkurs
íslenzks landsvæðis til erlendra ríkja.
ðlafur Haukur og JÓnas Jonsson frá
Hriflu oru hins vegar einu "íslendingarn-
ir", sem óg hef heyrt lýsa yfir því, að
sjálfsagt só að láta Bandaríki Horður-
Ameríku hafa hór stöðvar.
L þcssum fundi átti "Framtíðin" að
kjósa mann í dansnefnd skólans,
Margir voru tilnefndir, en þegar
gengið var til atkvæða skiptust þau þann-
ig, að Kristján Oddsson fókk 16 atkvæði.
ITæst voru menn þeir, er vildu lja Daða
Hjörvar fylgi sitt, heðnir að gefa merki,
með því að rótta upp hendina. Þegar talið
hafði verið ,kom í ljós,^að honum^fylgdu
einnig 16 menn, RÓtti þá Daði sjálfur
upp hönd sína og hlaut kosningu með atkv.
sínu. Vegna þes.sara persónueiginleika
Daða mun óg því að sjálfsögðu lja honum
rúm í næsta blaði til þess að bjoða
sjálfan sig velkominn í nefndina.
f. síðari fundi "Framtíðarinnar" átti
Ólafur Haukur ólafsson að hafa framsögu
um Ko mmánismann.
Líklega mun ðlafur ekki hafa treyst
sór til að flytja ræðu um þetta mál.
Hvernig, sem því er háttað flutti hann
ekki neina framsöguræðu, heldur las hann
nokkra pistla á víð og dreif upp úr riti,
er her va.r gefið ut fyrir stríð. Rit
þetta var gefið ut a vegum nazista-
flokksins, sem her starfaði opinberlega
á árunum fyrir síðustu heimsstyrjöld.
Ritið ber hakakro'ssmerkið framan á kápu
og heitir Sannleikurinn um kominúnismann.
Formala þess hefur Gísli Sigurbjörnsson
skrifað, en höfundar er ekki getið. Þarf
ekki frekar að rekja efni þessarar "fram-
söguræðu", þar sem nemendum er nú kunn-
ugt merki það og nöfn, sem við ritið eru
tengd.
ii þessum forsendum gátu ekki spunn-
izt neinar limræður um kommúnismann, þ.e.
"teoriuna" eins og upphaflega mun hafa
verið ætlazt til. Hins vegar urðu all-
miklar umræður á þessum fundi. Margir
toku til mals og stóð fundurinn fram á
nótt.
Það, sem einkenndi þennan fund var
aðallega það, hve ábyrgðarlaust tal
framsögumanns og raunar fleiri var. Enda
samþykkti fundurinn að víta harðlega
slíkt ábyrgðarleysi, sem fram hafði komið
í ræðum ólafs Hauks.
Það hefur valdið mór dálitlum heila.-
brotum, hvort óg ætti að hafa her eftir
eitthvað af því, sem ólafur Haukur sagði,
Ég hef ákveðið að gera það, ef verða
mætti til þess að vekja nemendur til
umhugsunar um það, að þeir geta ekki alla
sína ævi þvaðrað og blaðrað í skjóli þess,
að þeir seu ekki teknir alvarlega. Til
dæmis getur nemandi í 4. bekk Menntaskól-
ans ekki ætlazt til þess, að honum se
fyrirgefið allt,sem hann segir eins og
maður gerir við börn, sem hafa numið nokk-
ur orð,on setja þau sanan á svo klaufa-
legan hatt,að þau gætu sagt setningu eins
og t.d. eg skal drepa pabba og mömmu.
ólafur Haukur óskaði "að þau skóla-
systkin hans, sem eru kommúnistar, verði
ekki langlíf". Hann sagði, að Gyðinga
útrýming sú, er nazistar beittu sór fyrir
væri "eins nauðsynleg og rottueyðing í
ReykjavíkV
Ég tíni nú ekki upp fleira, en þetta
ætti að nægja, sem dæmi um skort á virð-
ingu fyrir öllu nema sór og skoðana-
bræðrum sínum,
Ég get ekki gert mór grein fyrir af
hverju þetta stafar. Það getur enginn
nema sálsýkisfræðingur, sem sórstaklega
hefur kynnt sór sálarástand þeirra manna,
sem hafa tileinkað sór "Hcrrennoral".
Yonandi verða margir fundir haldnir
í"Framtíðinni"á því tímabili, sem eftirer
af þessu starfsári. Ég hvet nemendur til
að mæta vel á þeim fundum og talca þátt í
umræðum og um fram allt að viðhafa ekki
slíkt orðbragð sem sumir ræðumenn lótu
sór um munn fara á síðasta fundi Framtíð-
arinnar.
á.G.