Skólablaðið - 01.12.1946, Page 8
8
ekki, þó að óg haldi þór fast og þú ert
óhræddur, þótt óg klípi fastar, eins og óg
get, - Og hann kreisti eins og hann gat og
hnykkti höfðinu aftur af áreynslunni og
síða hárið kastaðist aftur á hnakka. ó-
frýnilegt andlit hans kon x ljos, en
drengurinn var óskelfdur og heit á jaxl-
inn, en Jon agent skalf af ótta og gat sig
hvergi hreyft.
já, þú ert alveg óhræddur og bítur
hara a ^axlinn, - hólt núunginn afram.Það
lýsti ser aðdúun í rödd hans. Hann sleppti
taki sínu, en drengurinn gerði enga til-
raun tii að hlaupa hurt.
- Svona var óg ekki, nei, það var það,
sem fór með mig í hundana, eg var alltaf
hræddur. Bara datt eitthvað ljott í hug,
þú skalf óg. LÚttu en^an hræða þig og
vara þú þig líka ú sjalfum þer, Lattu
itng&nn hafa úhrif ú þig, ekki neinn, lattu
engan segja þór, hvort þú útt að vera
hræddur eða ekki. Ef þú hefur sjúlfur
úkveðið, að þú eigir ekki að vera hræddur,
þú skalt þú ekki vera það, þó allir segi,
a,ð þú eigir að vera það, jú, jafnvel þott
foreldrar þínir segji, að þú eigir að
vera hræddur. Nei, lúttu ekki einu sinni
foreldra þína hafa úhrif ú þig.
Naunginn blós móðan, en talaði nu
rólega. Hann var orðinn sami meinlausi
núunginn aftur, og þessi meinlausi naungi
horfði vingjarnlega og aðdúandi a dreng-
inn, sem stóð alveg kyrr og rólegur fyrir
framan hann og beið þess, að ha.nn talaði
meira,
- Nei, það er ekkert meira. Ég er hu-
inn. En mundu eftir því, sem eg sagði.
Nei, eg þarf víst ekki að minna þig a
það. Nei, óg hefði víst ekki þurft að
tala. - -
Brengurinn þagði, sneri seryvið og
gekk ú hrott. Hann nuddaði hara a ser
handleggina. NÚunginn hafði meitt hann.
JÓn agent tók að velta því fyrir
sór, hvað eiginlega gengi að núunganum.
Var maðurinn hrjúlaður? Eða var þetta að-
eins augnahliks æsing? Nei, það gat ekki
verið. Og nú tók JÓn agent að velta því
fyrir ser, hvers vegna það gæti eklci ver-
ið. En það hafoi aldrei verið JÓns agents
sterka hlið að yfirvega. hlutina og draga
síðan úlyktanir. Nei, JÓn agent var
sölu- og tryggingarmaður og hanB hlutverk
var ekki að draga neinar úlyktanir, heldur
að tala og síðan að selja. En nu leizt
honum þannig ú núungann, að hvorki væri
hægt að tala við hann nó selja honum,
því að JÓn agent ha,fði ú sínu langa sölu-
mannsskeiði mótað sór úkveðnar reglur um
verzlixnina, eða hið sanna líf, eins og
hann kallaði hana. Þessi lögmúl hans
;giltu um viðskiptavininn, hverjum væri
hægt að selja og hverjum ekki, og það fór
allt eftir útliti þeirra. En það var
eklci laust við5að helvítis núunginn væri
gúfulegur. Sem sagt, eftir útliti har.s,
var hann einn þeirra, sem aldrei fengust
til að kaupa neitt. 0g JÓn agent treysti
ætíð þessum lögmúlum sínum, hagaði sór
samkvæmt þoim og skipti sór ekkert af
mönnum eins og núunganum. Og það dytti
engum í hug að halda því fram, að hann
hafi ekki gert það í þetta sinn.
En þó var það einhver óljós tilfinn-
ing sem blós honum í hrjóst, að hann ætti
að reyna, aðeins í þetta eina sinn,og auð
ivitað myndi það misheppnast. JÚ, auðvitað
j Og þú tók jón agent. sprettinn ú eftii
núunganum, sem hafði gengið af stað, ún
þess ao veita honum neina athygli. Og
þegar Jon agent loksins núði honum, va.r
hann húinn að úkveða, hvernig hann ætti
að snua sór £ múlinu,
- Hvað attir þú eiginlega við, þegar
þú sagðir drengnum, að hann ætti ekki að
taka mark a neinum og ekki einu sinni
hlusta ú foreldra sína. Ég hef aldrei
heyrt aðra eins vitleysu, að segja ung-
lingum annað eins og þetta.
NÚunginn leit við hissa. Hann hafði
alveg gleymt jóni agenti.
- Ert það þu, - vitleysu segir þú, ójú.
það hefur kannske verið vitleysa hjú mór.
Ég hefði víst ekki þurft að tala. Nei,
mór leizt þannig ú drenginn, að það hefði
verið alveg óþarfi að segja honum það.
Það hefur víst ekki þurft. -
- Hvað. Ég skil ekki hvað þú útt við.
- ÞÚ skilur ekki hvað óg ú við? Nei,
það er^víst ekki nema eðlilegt.
NÚunginn talaði svo hægt, að jóni
agenti var morð efst í huga.
- En ef^þú gengir heim me.ð mór, þú
skal óg skýra það fyrir þór. -
Nei, Jon agent hafði því miður ekki
tíma til þess ú stundinni.
- Ég þarf að eiga tal vil kaupnanns-
fruna, - sagði hann - en ef þú vildir
henda mór ú húsið, þú skal óg. - - -
NÚunginn henti honum ú húsið, og JÚn