Skólablaðið

Árgangur

Skólablaðið - 01.12.1946, Síða 9

Skólablaðið - 01.12.1946, Síða 9
- 9 - agent lofaði að koma strax og hann hefði att tal við kaupmannsfrúna. - Ég þarf að eiga tal við hana, - sagði hann, xxxxxxxxx Þegar Jon agent hálftíma seinna, kom frá kaupmannsfrúnni, var hann ánægður a svipinn. Hann hafði nefnilega gert góð viðskipti. Kaupmannsfrúin hafði einhvcrju sinni um sumarið lofað að kaupa af honum hækur, ef hann aðeins gæti útvegao herni fallegan hokaskáp líka, en hún hafði fengið þá flugu í hausinn, að lítið gagn væri í hokum, ef enginn hókaskápurinn væri til. Og nú hafði JÓn agent fært henni þau gleði- tíðindi, að hann hefði útvegað henni hóka- skáp úr höfuðstaðnum, og frúin varð svo yfir sig hrifin, að hún gerðist áskrifandi að fslendingasögunum og öllu heila kláminu,- Svo það var ekki að undra, pótt Jon agent væri ánægður, en þó var það eitt, sem skyggði aðeins á fullkomna hamingju. Hann hafði sem sé lofað henni því, að hún skyldi fá fslendingasögurnar allar í eins handi. Hann hafði alltaf agnar lítið samvizkuhit sama daginn og hann lofaði meiru en hann ef til vill gæti efnt. En JÓn agent var nú samt sem áður ánægður, þegar hann loksins fann dyrnar að kjallaraherhergi náungans. Hann stóð kyr í opnum dyrunum og svipur hans lýsti van- þoknun. Herbergið var mjög lítið og dimmt. Þar úði og grúði af alls konar drasli,öllu atað saman, bókum, timhri og málninu stafl- að í eitt hornið, í öðru horni var óupp- húið rúm og £ hinu þriðja eitthvað sem líktist helzt orgeli. Undir eina glugganum,j sem á herberginu var og sneri að götunni, I var allstór hefilhekkur og á honum ýmis konar smíðatól og málningarpenslar, en við j hann stóðu tveir stólar og á öðrum þeirra sat náunginn. JÓn agent var ætíð ánægður með til- vonandi kaupendur, og svo var harin einnig í þetta sinn, er hann hafði áttað sig. Naunginn hauð honum sæti án þess að líta upp ,og, er JÓn agent hafði lokað hurðinni, settist hann á auða stólinn, Þar sat hann ! hljóður og horfði á náungann mála eitthvað,! sem honum virtist líkjast flugvél. - Gult leikfang, hugsaði hann með j ' sjálfum sér. i - Ég er leikfangasmiður - sagði náung- jinn og lagði frá sér bæoi flugvélina og i pensilinn, I þess stað tók harrn upp ! spegilhrot, sem lá á bekkaum fyrir fram- i an hann. Hann horfði dapurlega á spegil- j mynd sína. uáunginn var sannarlega ófrýni ’ legur. Hi.ð uppmjóa enni hans stakk mjög í stúf við þessi gífurlega storu kjálka- hein. Ha,n.n var kinnfiskascginn og undir þykkum, dcki.nm aaga.hram voru e.ugun, stór og fjörlaus. Yfir andlitmu hreykti sér svo þet-ca snjchvita, mikla hár hans. - pólk knilaði mig alltaf hvíthærða j fíflið. ITÚ eru það varla nema börnin, j sem virðast kæra sig um að halda þessu j uppnefni mínu við. Eullorðna fólkinu j finnst vísi eklci taka því lengur, það j geti víst ekki o.rðið noitt úr mór ur þessu. Það er vist rótt, - bætti náu.ng- inn við vonleysislega, Það er engu líkara en að guð hafi j gert oinhverja varóiðarráðstöfun, - hélt j ha.nn áfram með óljosu hrosi, - þegar hann gaf mór þessi kjálkahein svo stór, að þau skyggja alveg á eyrun. Hann hefur víst ætlað að hlífa mór við öllum haðsyrðunum, sem fólkið heinir að mór daglega, lába mig ekki heyra svxvirðingarnar, skamm- irnar, hlátrana, háðsglósurnar, grínið og allt og allt. En hversu herfilega hefu honum ekki mistekizt. já, og hvernig skyldi það líka öðruvísi vera. Það tókst

x

Skólablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skólablaðið
https://timarit.is/publication/782

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.