Skólablaðið - 01.12.1946, Síða 26

26 -
Glæður hefja draugadans,
dimmt er úti og svalt.
Eleikir logar leika
um lyngið hert og kalt.
tft við hrennandi hal
brestur engan hug.
Niðamyrkur nætur rýfur
neistaflug.
Logar hækka og hníga í senn9
hefja trylltan leik.
Um lágar lautir þokan
læðist vofuhleik.
Meðan hálið hjarma slær
á hlásinn skógarlund,
mun eg engu mæta
um miðnæturstund.
Kjarkinn logar kveikja £ sál,
karlmennsku og þrött,
Jiegar drísildjöflar
dansa um vetrarnótt.
Aðeins hór við eldana
öðlast hjartað ró,
er næturhúmið hljóða
hjúpar myrkan skóg ...
Fari svo, að fölni glóð,
friðlaus verður nótt,
í myrkrinu er margt, sem
að mönnum getur sott.
há mun kolsvört kvíðans norn
kæfa allt mitt þor,
Flokkar drauga og flagða
flykkjast í mín spor.
Myrarljósin lokka mig
og leiða af róttri slóð.
Lækjarsitrur líða
líkt og vætli hlóð . . ,
Var £>að aðeins vindur, sem
í visnu laufi J>aut?
Langt, langt inn í skóginn
legg eg mína hraut , . .
Brennið eidar, hrennið glatt
um hleika vetrarnótt.
Brennið allt hití illa,
sem að mer hefur sott.
Kasta eg og kasia óg
kvistum á mitt hai,
Ef sá eldur slökknar,
er úti um mína sái.
tft við hrennandi hál
brestur engan hug.
Niðamyrkur nætur rýfur
neistaflug.
"V A L U R"