Skólablaðið - 01.12.1946, Page 29

Það virðist hafa vakið mikla óró í
bæli Bjarnanna,að óg skyldi leyfa mér að
gagnrýna gerðir inspectors scholae. Nota
þeir því tæpar fjórar síður í blaðinu til
þess að sýna fram á, hversu storhættulegur,
já, jafnvel vitskertur maður óg só £ raun
og veru, Upphrópanir þeirra læt eg skola-
nem. dæma um, en frásagnar þeirra um skóla-
fundinn vil óg geta að nokkru.
Ég verð þó að byrja á því að lýsa þvi
yfir, að öll þau "viðtöl","viðurkenningar"
og "alkunnar yfirlýsingar", sem B.Bragi
vitnar svo oft í, eru hreinn tilbúningur.
Ég hef aldrei látið mór nein slík ummæli
um munn fara. Nær væri, að B.Br. reyndi að
hrekja það, sem óg skrifaði, í stað þess
að láta mer orð í munn og nota þau síðan
sem vopn á mig.
Þeir sem lesa báðar greinarnar geta
dæmt um, hvor okkar B.Br. hafi viðhaft
me iri"aurbur ð."
B.Br. finnst t.alan 550 of há fyrir
f.jölda fundarmanna. Vissulega er hór gert
ráð fyrir hámarksfjölda, vegna þess, að
reynslan hefur sýnt, að á skólafundum,og
alveg sórstaklega þeim fyrsta, - mæta
,yfirleitt allir þeir nem. sem eiga þess
kost. Þeir, sem að mæta á annað borð,
greiða atkvæði, jafnvel þótt ekki só nema
með því nafninu sem þeim fellur bezt í
geð, En ef að tala B.Br. er rótt, þá hefur
þarna mætt aðeins rúml. helmingur af skól-
anem. Menn geta svo sjálfir dæmt um, hvor
talan þeim finnst trúlegri, 550 eða 215»
Bjarni Bragi heldur því fram, að
hann hafi kvatt "gangaverðina?" til hjálp-
ar, eftir að hafa árangurslaust beðið
fundarmenn um að vera goð börn. Þetta er
ekki rótt. Hann otaði liði sínu fram
löngu aður en hann hafði tekið við embætti
og hafði hann því ekkert leyfi til að
gera slíkt. Auk þess höfðu þeir menn ekki
verið kosnir gangaverðir og höfðu því eng-
an rett til slíks starfa sem þessa. Ef
B.Br, kallar það ekki hrottaskap að ryðja
mönnum burtu með handafli, þá fóru ganga-
verðirnir ekki hrottalega að.
Ef Þorv. Örnólfsson hefur borið ein-
hverja ábyrgð á scriba-kosningunni, þá á
hann alveg jafna hlutdeild í skömminni af
henni. En það var ekki hægt að sjá,hvort
það var Þ.Ö. eða Jon JÓhannsson sem var
aðstoðarteljari þarna, a.m.k. taldi J.J.
ætíð atkv. og það eftir að B.G. hafði
tekið við embætti.
B.Br. heldur ennþá fast við þá firru,
að Eögnv. Jonsson hafi aðeins haft 67 atkv,
og efast um það, sem óg hólt fram um fylgi
einstakra bekkja við hann, if B.Br. lang-
ar til, þá skal óg fá undirskrift nem. i
þessum bekkjum máli mínu til stuðnings'.
En ef hann hefur ekki oftalið fylgi á.G.,
þá fær hann um 120 atkv. (20 sem talin
voru og 40 til 50 sem eftir voru ótalin).
120 atkv. úr 410 manna skóla. Ég öfunda
á.G. eklcert af slíku "trausti", og finnst,
að þarna hafi ekki verið frá miklu ^ð
hlaupa, þó að á.G. hafi látið vera að
þiggja stöðuna,
B.Br. kallar það "lygasögu", sem óg
sagði um fundarboð 1. bekkinga. HÓr á
eftir fer yfirlýsing 1. bekkjarráðs um
sannleiksgildi þessarar "lygasögu".
Vottorð.
VÓr undirritaðir viljum taka eftir-
farandi fram í sambandi við I. skólafund
Menntaskólans skólaárið 1946-47:
i. VÓr álítum það mjög vítavert hversu
Bjarni Bragi JÓnsson tilkynnti okkur 1.
bekkingum fundinn. Daginn áður en fundur-
inn skyldi haldinn rak hæstvirtur Bjarni
Bragi höfuðið inn um dyragættina, þar sem
1. trekkur var, 0g sagðis "Skólafundur á
morgun í löngu frímínútunum". Ekki voru
þau orð fleiri. Eins og kunnugt' er, er
1. bekkur eftir hádegi í skólanum, og
hóldum ver 1. belckingar auðvitað, að átt
væri við löngu frímínúturnar e.h., þar
sem annars var eigi getið. En o.kkur þótti
þetta mjög undarlegt daginn eftir, þegar
engin merki sáust til fundarhalds í skól-
anum, Var þá farið að grennslast eftir
því hverju þetta sætti, og kom þá í Ijós,