Skólablaðið - 01.12.1946, Page 30
- 30 -
að fundurinn hafði verið haldinn um morg-
uninn. Þetta er mjög vítaverð framkoma hjá
Bjarna Braga.
2. í "utrás ofstækisins" hjá Bjarna Braga
er svo að orði komizt, að ólafur Haukur
ólafsson hafi "agiterað" fyrir Rögnvald
Jonsson hjá 1. bekk. Þetta hefur ekki við
nein rök að styð jast ,J)ví að ekki hefur
verið "agiterað" fyrir neinum manni er
fram var boðinn við kosningar á 1, skóla-
fundi skólaársins 1946-47.
Gjört í bekkjarráði 1. bekkjar>13.
des. 1946.
Luðvík Gizurarson.
Hrafn Haraldsson.
Rafn Stefánsson.
Gunnar Sigurðsson.
Af þessu geta menn ráðið, hvor okkar
er lygari, ég eða B.Br.
Hvað selsnefndarkosningu viðvíkur, þa
tilkynnti B.Br. á fundinum,að E.J. hefði
hlotið "milli 60 og 70 atkv.", (orðrétt
eftir B.Br.) Ef hann hlaut 70 atkv., af
hverju sagði B.Br. ekki svo. Hei, það er
hægðarleikur að halda því núna fram, að
E.J. hafi haft 70 atkv., en töluð orð
verða'ekki tekin aftur, og allar fullyrð-
ingar B.Br. verða að dæmast markleysa
ein, nema hann gefi skýringu á því, hví
hann hafi ekki lesið hina réttu atkvæðatölu
E.J, upp, þegar hún var tilkynnt í fyrra
skiptið.
Um jólagleðinefndarkosn. skal þetta
tekið fram.
1) ÞÓ að B.Br. hafi, að sínu áliti, talað
skýrt og skorinort, þa heyrði aðeins lítill
hluti manna hvað hann sagði.
2) Þeir, sem heyrðu hvað um var að vera,
stungu upp á tveim mönnum (sem voru auð-
vitað bornir upp af B.Br.), en hinir biðu
s.töðugt eftir þeirri atkv.greiðslu, sem
þeir töldu að ætti að fara fram. Og þegar
Leifs nafn heyrðist, þá greiddu þeir atkv.
með Leifi, som vildu fá hann í jólagleði-
nefnd. Þannig var Leifur felldur úr jóla-
gleiðn. af þeim, sem vildu fa hann í hana.
3) Því miður hreyfoi enginn mótbarum, því
menn vísbu almennt ekki hvað hafði gerat,
fyrr en fundinum hafði verið slitið. En
grein mín átti m.a, að vera mótmæli gegn
þessu, þótt. þau komi helzt til of seint,
Bjarni Guðna hækkar toluna 170 upp í
215. Það má vel vera rétt, því að atkv.
tala hans heyrðist ekki fyrir fagnaðar-
öskri fylgjenda hans. En það breytir í
engu kjarna málsins, sem er sa, að öll
atkv. hafi ekki verið talin.
Hann tekur svo eina setn, eftir
mig og snýr út úr henni, Ég verð því víst
að skýra hana fyrir B.G.
Menn eru kosnir í inspectorsstöðuna
vegna þeirra hæfileika, sem þeir eru
álitnir hafa, Það er fyrst og fremst að
vera vel kunnugur nem. og kennurum og
þekkja óskir þeirra og vilja, og svo að
kunna skil á því starfi,sem stöðunni
fylgir. á.G. hefur aðeins verið einn vetur
í þessum skóla, eina staðan, sem hann
hafði,var sæti í 5* bekkjarráði,og hafði
hann því hvorugt þetta til brunns að
bera. Þess vegna fékk hann, að verðleik-
um, aðeins 35 atkv. En þessi ummæli
varð auðvitað hver að skilja eins og
hann hafði vit til. (Þo að 6. bekkur
hafi boðið Í.G. fram til að tryggja
B.Br. stöðuna, þá vissu neðri bekkirnir
það eigi, og sýnir því talan 35 gölggt
fylgi l.G. utan 6. bekkjar).
Hvað ritnefnd viðvíkur, þá er ÞÓr
Vilhjálmsson þar i minni hluta, 0g getur
meirihl. því alveg stjórnað blaðinu
eins og honum sýnist.
B.G. talar um mikilmennskubrjálæði mitt,
og það á a'ð lýsa sér í því að dirfast
að skr.ifa gagnrýnandi grein um gerðir
Bjarnanna, Er þetta afar frumleg sjúk-
dómsgreining. En aftur á móti er til^
sýki, s§m nefnist metorðagirnd,^og hun
lysir sér m.a. í því að lata broður^sinn
ganga^fyrir sig til nem. og biðja þa um
að kjósa sig í virðingarstöður.
Ef B.G. hefur ekki kosninga reglu-
gerð skólans með höndum, ber honum skylda
til að ná í hana 0g það sem fyrst. Ætti
það ekki að taka langan tíma, nema B.G.
viljandi dragi það á langinn.
á.G. skrifar um þroskastig. Hann
byrjar með því að þverbrjóta hlutleysi
skólablaðsins með kommúnistaaróðri, og er
það st^rum vítavert ábyrgðarleysi, sem
hann synir þar. Svo tekur hann ummæli
eftir mig, lagar þau til og vill láta
líta svi út sem ég^vilji sig, B.Br. og
aðxa slíka feiga.^ág neyðist til að segja
söguna, eins og hún er. Eftir^framsögu-
ræðu mína (á.G. virðist ekki álíta neitt
framsöguræðu, nema það. sé frumsamið, en
það er misskiln. hjá honum) stóð B.Br.
upp og sagði, að hann gæti aðeins hlegið
að henni. Þetta sagði eg, að ijjér þætti
leitt, því að sagt væri.að hlatunnn
Frh. a bls. 31.