Skólablaðið - 01.02.1947, Qupperneq 10
Xrni Guðjónsson.
- 10
iJ(u)(LMj
Morguninn 29. d.esem'ber opnaði ég
augun og sá, að regnið buldi á sótugum
rúðunum. Hálfvegis vakandi, hálfvegis
eins og í draumi fór óg að reisa skýja-
torgir um komandi kvöld, Svo vaknaði óg
alveg, hretti hressilega upp á tærnar
og sá af ægilegu raunsæi, að nú fór að
líða að því, að hrollkaldur veruleikinn
leysti tilhlökkunina af hólmi.
Flest það, sem á daginn dreif fram
til kl. 9, er nú fallið í gleymsku, nema
nokkur samtöl við hekkjarsysturnar um
jólagleðina, kjóla skó og ballkavelerana,
En svo kom stritið við að hláða' lokkun-
um í reisulega hrugu og gönguæfingarnar
í eldhúsinu til að venjast hælunum. Svo
brunaði óg niður í skóla, - og stundin
var komin.
Skólinn var mikið skr'eyttuajiþegar gengnar
höfðu verlð nokkrak tröppur meðal' orno,
sem hlykkjuðust í grænu sefi, var komið
alla leið til Egyptalands, og meira að
segja aldatugi aftur í tímann. Á pallin-
um var líni sveipuð múmía. Var þar kom-
inn Keops sálugi, eða einhver annar fræg-
ur smurningur.,. Breyttist síðan sefgresið
i súlnagöng, en milli súlnanna sáust
pyramidar, pálmaviðir og purpurahúið
fólk, að ógleymdum sfinxinum, sem lá J>ar
fram á lappir sínar,- Yfirleitt tókst
skreytingin agætlega, og skal jólagleði-
nefnd prísuð fyrir vel unnin störf.
i
!
I
í
i
J
i
i
!
í
Þegar ég leit í kringum mig, fannst
mór sem flestir nemendur myndu mættir-
og reyndar fleiri. Var það næsta ánægju- i
legt að sjá,auk pess sem allir voru
smekklega klæddir, vel greiddir og þvegn-
ir. Kennarar voru og allmargir með kon-
ur sínar og menn. Loks hyrjaði ballið
með ræðustúf rektors, en síðan þrammaði
fólk af stað í marsi, Voru síðan dans-
aðir skikkanlegir valsar og síðan stig j
af stigi. Til miðnættis lók hljómsveit j
skáta, en eftir pað Borgarhljómsveitin. j
Yfirleitt gekk dansinn sæmilega, folk
krækti sór saman og skakklappaðist fram :
og aftur. Sumir sigu þetta áfram, svo
að ekkert hreyfðist,nema lappirnar og
og ekkert minna en munnurinn. Aðrir
hlykkjuðust áfram með kippum og sveigj*.
um, axlalyftingum og handasveiflum, og j
i
sumir stukku fram og aftur og upp í loft
af einskærri ánægju með sjálfa sig. Ekki
man óg þó eftir neinu stórhneyksli, nema
dömufríinu. pá svitnaði óg og roðnaði
til einskis, því að smáhudda úr Busíu
sveif á hraut með draumaprinsinn minn.
Það lá við, að óg hóti 5 krónum á Strand-
akirkju, að .trommarinn fengi magapínu og
dömufríið leystist upp, meðan annar væri
vakinn.
Svo kom að því, að 8-tett 6.-bekk-
inga syngi noklcur lög. Laut hópur þessi
stjórn Þorsteins söngkennara, ástmagar
okkar allra. "Var kórnum vel tekið, og
þurfti hann að syngja aukalag". IQ. 12
dönsuðu 2 nemendur ICai Smith nokkra danss.
og gerðu glymrandi lulcku.
Eftir það dansaði almenningur áfram
lengi nætur. Skyggði ekkert á gleðina ,
utan flestir kennararnir voru annaðhvort
farnir heim eða inn á kennarastofu, ÞÓ
var rektor enn meðal vor og sá um , að
ljós væri ætíð nóg, svo að menn gætu sóð
mótdansara sína frá hvirfli til ilja og
svitann á háðum vöngum.
Gleðinni lauk svo árla morguns, þakk
aið þá hver öðrum gott viðmót og fór svo
að sofa.
Ein af átján.
§§§§§§--------§§§§§§§
Kristinnt Munið bór eftir fleiri myndum
af þessum stofni*í
Steini dux hugsar og þegir.
Kristmn; já, það er von að þer hugsið
yður um, óg man ekki eftir fleiri.
Steini duxt Nei, óg man ekki eftir þeim
heldur.
Ó3.i Hans; Hvernig er flt. af Rand....
já Ránder. Það er eitt af þessum 4 flokks
or ðum.
Kristinns Voruð þór í selinu ?
Öli Haukur; í anda.
Skúli; já, hver var það nú aftur, sem •
var uppi.