Skólablaðið - 01.02.1947, Side 17

- 17 -
Þegar skólinn fær aukið húsnæði,
Þarf að ætla safninu ]þar rúm. Þa ætti
Það að geta fengið þær minjar, sem nú
eru varðveittar í landshoka - og Þjóð-
skjalasöfnmnum , Ef nú verður unnið af
kappi og safninu sífellt haldið við og
við J>að aukið, verður það nemendum skól-
ans í framtíðinni tákn arfleifðar þeirra
frá elztu menntastofnun landsins, Þa
munu hrek okkar, sem nú eru í skóla og
Þeirra, sem á undan hafa farið og á eft-
ir koma, varðveitast síðari kynslóðum
til eftirhreytni eða viðvörunar - eða
hara skemmtunar - löngu eftir að við er-
um komin undir græna torfu.
TÓnlistarklúhhurinn er enn að
hvíla sig eftir að hann fekk'Björn Ólafs
son í nóvember - reyndar voru hljómleik-
ar í desember. Mætti hann nú að skað. -
lausu fara að rumska - og jassklúhbur-
inn líka» ef hann vill ekki deyja form-
lega, Ekki bólar heldur á framhaldi
kvikmyndasýninga þeirra, sem hafnar voru
fyrir mánuði síðan. 0g hvað um bridge-
keppni 6, hekkjar-ráðsins og úrslit
handh o 11 amó t s ins . ? ■:
Mikill áhugi er nú á tafli í skól-
anum og margir góðir skákmenn eru með-
al okkar, t.d. var einn af hverjum 5
keppendunv á Reykjavíkurmótinu, sem nú er
nýlega lokið, úr skólanum. Ekki sýna
menn ÞÚ taflfólaginu þann sóma að gera
aðalfund þess löglegan. Felagið hefur
gengizt fyrir noklcrum f jölteflum, og
skólakeppnin er hafin, en gengur seint.
Stjórnendur Fjölnis í vetur eiga
mikið lof skilið fyrir góða frammistöðu.
Hefur starf f elhgsihs verið með svo
miklum blóma, að ég nefndi ekki Framtíð-
ina í sama hlaði, ef þessir dálkar væru
ekki til þess gerðir að henda á vankanta
í skólalífinu. Kosningar í þessu ma.ka-
lausa fólagi fóru fram 17« jan., og hinr
Jl. reyndi gamla stjórnin að losna, og
hefðu allir að styðja hana í því. Enn
hefur ekki verið unnt að halda löglegan
aðalfund, þó að þrisvar hafi verið reynt.
Mun skömm þessi lengi uppi, ef ekki
breytist til hine hetra þegar i stað.
VIBKVÆM MÍL.. Frh.af^hls 14.
og hefðar. Lifandi mál þróast með þeirri
menningu, sem upptök þess eru í, og.eins,
þótt menningin só runnin upp í tungunni.
Menningiog tunga skilst ekki frekar í sund-
ur en ljós frá hita í sólinni,
Þa langar mig að minnast lítillega á
profafarganio, sem er lángflestum nemend-
um hyrði á öxl og klafi um herðar. Það er
eins og sumir kennarar fái einhvers!konar
sýki á stundum,sem kémur fram .í ,þv£ a.ð láta
hvert prófáð á fætur öðru dynja á okkur
veslingunum. Þegar menn fara að draga anda
lóttar .eftir jólapróf, vita menn ekki fyrr
til en farið er að prófa á ný. Gefa kennar-
ar ekki fyrir tímana ? Ef sýo er, þyrftu
þeir ekki s£ og æ að hafa próf. Ef svo er
ekki , er £ rauninni. óþarft fyrir nem. að
lesa undir t£ma, þv£ að þeir geta þá gatað
eins og þá lystir, án þess að það komi. frar
£ einkunum þeirra. En hór liggur hættan fa]
_in, Mcnn segja,að þetta só allt £ lagi,
þótt ekki só lesið undir timana, aðeins að
lesið só undia? próf. En þá væri nóg að haf:
skólana nokkurs konar prófstofnun, þar sem
maðurgétur mætt_og tekið próf þegar maður
hefur tima til, sórstaklega, þegar kennslan
er hvort eð er svo hnitmiðuð við hókina .
Nei, krafa okkar er: Eurt með prófin, gefio
fyrir tímaframmistöðu, gefið svo einkunnir
^meðaltöl) mánaðarlega eða tvisar - þrisvar
a vetri, þá mun einnig verða lesið undir
timana. Með þv£ væri nemendunum sparaður
mikill timi, áreynsla og hugarangur og kenr
urum.mikil vinna .
Menntun er i rauninni ekki svo og svo
mikill fróðleikur, svo og svo mikill þeklc-
ingarforði, heldur svo og svo mikill skiln--
ingur, tilfinning fyrir hinu fagra, göfuga.
Þvi hin sanna þekking er fyrst og fremst
skilningur og fegurðartilfinning, djúp ein-
lægni og hreint hjartalag. Þv£ hvað er menr4
un og þekking, ef hún gerir menn ekki hetr?
sannari og einlægnari ? Þá er hún steinar i
stað hrauðs.
Væri ei mögulegt að efna til fundar
með kennurunum, þar sem háðir aðilar gætu
gert grein fyrir skoðunum sinum ? Kennurum
hlýtur það einnig að vera kappsmal, að sta
þeirra heri ávöxt, þv£ fremur, sem þeir e:i
magrir nú, af þvi að alcrarnir eru hrjóstr-
ugir og sáðkornið ónýtt.og eigi gott.
Vonandi getur grein þessi rumskað
svefninum á kennarastofunni og er þá til-
gangi hennar nað*__