Skólablaðið - 01.12.1958, Blaðsíða 34

94 -
VÉR göngum eftir götunni. Ver höf-
um gengið lengi. Hve lengi vitum vér
ekki, né heldur hvaðan við komum eða
hvert förinni er heitið. Upphaf götunnar
er löngu horfið sjónum, en endirinn er
enn ekki í augsýn.
Hver er áfangastaður vor ? Hvar
nemum vér staðar. Svarið er þungt
fótatak margra manna. Oss er ekki
þungt í skapi. Vér getum jafnvel við
og við gleymt hlekkjunum þungu, sem
hamla hvers manns gang, og verðirnir
með svipurnar eru ekki ýkja áberandi í
hópnum.
Vér litumst um og veitum því at-
hygli, að gatan breytir um svip. Husin
verða háreistari og lýsingin fullkomnari.
Skyndilega blasir við husnumer. Það er
1958. Talan læsir sér inn í huga vorn,
og vér stöldrum við.
Að utan er husið glæsilegt. Söngur
og hljóðfærasláttur hljómar að innan.
Vér göngum inn, en varðmenn vorir
skipa sér í dyr. Hér er mikið um dýrð-
ir. Hvers ’kyns fólk situr hér að sumbli
eða stígur trylltan dans. Brátt höfum
vér blandazt hópnum.
Eftir skamma stund veiti ég eftir-
tekt vel klæddum mönnum, sem virðast
stjórna gleðinni. Þeir skenkja víni í
hvers manns glas, þegar þrotið er, og
þeir æsa hina dansandi með örvandi
hrópum. Og smám saman uppskera þeir
laun erfiðis síns. Lýðurinn verður
trylltari, dansinn ofsafengnari og drykkju-
gleðin dýrslegri. Vér sjáum hæglætis-
menn syngja fjálglegar drykkjuvísur með
annarlegum glampa í augum, og dýrið
í manninum er hvarvetna allsráðandi.
Skyndilega gefa hinir velklæddu bendingu.
Þögn slær augnablik á hópinn, en síðan
lýstur lýðurinn upp brjálæðislegu stríðs-
öskri, og hver ryðst um annan þveran
til dyra. Verðirnir okkar gömlu
hrökkva undan eins og strá fyrir vindi.
Folkið er brátt komið ut á götuna,
tryllt af sigurvímu. Það geisist áfram
og veitir því ekki eftirtekt, að gatan
er þverskorin af geigvænlegu hyldýpi.
Angistaróp bergmála í hamraveggjunum.
Síðan er allt kyrrt. En velklæddu
mennirnir standa nokkra stund undrandi
á bruninni. "Hva, hvað er orðið af
þeim ? " Síðan gleypir myrkrið þá
líka.
Síðastur fer öldungurinn fótfuinn
og hrukkóttur, og hann muldrar niður í
barm sér :
"Sic transit gloria. ..."
G.
LEIÐRÉTTING
Þar sem segir frá Herranótt í Broti
úr skólasögu í síðasta tbl. Skólablaðs-
ins, eru talin liðin 110 ár frá fyrstu
frumsýningu Herranætur í Skálholti, en
á að sjálfsögðu að vera í Reykjavík.
Nemendur eru mikillega beðnir afsökun-
ar á villu þessari, afrekaðri í flaustri
flýtisins.
Ennfremur leiðréttist það, að leiknefnd-
arlimurinn Sig. Þórðarson var sagður í
6.-B. Átti að vera 6.-X.
Myndirnar í blaðinu drógu þeir
Kristján Thorlacius og Gunna.r Eyþórssor...
Skreytingar annaðist ritnefnd að rnestu.