Skólablaðið - 01.02.1959, Blaðsíða 5

105 -
Klækjakvínnuna Maríu3 þernu Olivíu
hinnar fögrus leikur Sigurveig S "emsdóttir.
HlutverkiS krefst gáska og lipu.rs leíks.
Sigurveig nær ekki fullum tökum á
hlutverkinu, enda óvön leikskap. Henni
hættir á stundum til að stíga. full fast til
jar8arog framsögnin er ekki nægi'lega
skýr.
Tvíburasystkinin, Víólu og Srbastian,
leíka Vilborg Sveinbjarnardóttir og Þor-
steinn Geirsson. Vilborg fer einkar snot-
urlega með hlutverk sitt3 er krefst vand-
virkni í leiks og framsögnin er mjög góð.
Þorsteíni tekst heldur miður. Höfuðburður
hans minnir á jólasveininn í glugga SÍS
Austurstræti9 og röddin á það tíl. að logn-
ast ut af við og við. En ást Þorsteins á.
Olivíu, er líður að leiksloktan, irðist
í ö ísk v alaus.
Orsinó Hxríuhertoga. leikti.r Þorleifur
Ha.nksson. Þorleifur geldur þess að hann
er óvanur leik. Hertogi er gufukenndur í
meðförum Þorleifs og hreyfingar eru
mjög þvingaðar.
Olivíu, greifaynju, leikur Edda
Oskarsdóttir. Fegurð Eddu sæmir
Olivíu vel. Hun er hnarreist og stolt,
og litarraft hennar er slíkt sem hinna
tignustu prinsípessa. Leikurinn er stór-
snuðrulaus.
Antóníó skipherra leikur Sigurður
St. Helgason þokkalega, þótt sægarpin-
um hætti til geðleysis hjá Sigurði.
Jakob Möller leikur heldur leiðin-
legan og að því er virðist tilverurétt-
lausan kauða, er Fabían nefnist. Ekki
fer heldur hjá því, að Fabían er enn
aumlegri í meðförum Jakobs en efni
standa til. Þar að auki nauðgar Jakob
svo texta sínum, að fátt verður skiljan-
legt, en sumt að bauli.
Minni hlutverk eru í höndum Guð-
mundar Ólafssonar, Gunnars Rosin-
kranz, Hannesar Valdimarssonar, Frið-
riks Gunnarssonar, Steindórs Haarde
og Pálma Pálmasonar. Öll eru þau
sæmilega af hendi leyst. Loks má
ekki gleyma fegurðargyðjum tveim, er
oftlega stássa á sviðshorni líkt og til
punts : Arndís Árnadóttir og Agla Marta
Marteinsdóttir.
Leikstjóri er Benedikt Árnason.
Veit eg að vegur hans og vandi af þess-
um leik er mikill. Benedikt þekkir
takmörk hinna ungu leikenda og lagar
sig eftir þeim. Hann er öruggur leið-
beinandi og honum mun það öðrum
fremur að þakka, hve sýning leiksins
tókst vel.
Heljþ Hálfdanarson hefur þýtt leik-
inn. Þyðingin ber vott um óhemju orð-
gnótt Helga og lævísa kímni. Ber
þar hvergi skugga á.
Sviðið er einfalt og stílhreint undan
hamri og sög Jons Þórs Þórhallssonar
6. X. Buningar og förðun eru með
albesta móti. Hljómlist Halldórs Har-
aldssonar er mér fortalið að sé hin
ágætasta.
Frxumsýningargestir klöppuðu leik-
urum lof x lofa og hlátrar gullu
við hvarvetna.
Kjartan jóhannsson