Magni - 15.05.1971, Blaðsíða 8
MAGN'I
Laugardagur 15. maí 1971
UR VMSUM <MfUM
Hvernig vinnur tíminn?
Slagbrandsmennirnir í landhelgismálinu hrópa sífellt á þingum sínum, fund-
um og í stjórnarblöðum: Tíminn vinnur með okkur í landhelgismálinu. Þess
vegna segja þeir, að sjálfsagt sé að bíða og bíða. Þetta eru einhver verstu
falsrökin, sem uppi eru höfð af kyrrstöðumönnum landhelgismálsins. Tíminn
hefur nefnilega alltaf unnið á móti okkur í landhelgismálinu og gerir það enn.
Tortímingarstríðið á landgrunninu.
Ríkisstjórnin lofaði að fara að vinna að útfærslu þegar eftir 1961. En hún
gerði ekkert heilan áratug. Sagði alltaf, að tíminn væri að vinna með okkur.
Og hvernig vann tíminn? Hann fjölgaði sífellt erlendum veiðiskipum á land-
grunninu, stækkaði þau og margfaldaði veiðitæknina, urði upp landmiðin, tefldi
fiskstofnum í hættu. Þannig vann hann alltaf á móti okkur meðan stjórnin
beið, og tortímingarstríðið geisaði á landgrunninu.
Snúum tímanum í lið með okkur.
En verkefni okkar er að snúa tímanum í lið með okkur með því að færa út
landhelgina og friða uppeldisstöðvar. Þá fer tíminn að græða sárin og vinna
með okkur. Það er þetta, sem þjóðin verður að gera í kosningunum.
íhalds-ísland.
Ágætt skáld, sem horfði vonaraugum til kommúnismans,, kvað eitt sinn fyrr
á árum: ,,Sovét-lsland, hvenær kemur þú.“ Áhugamenn á hinum jaðri stjórn-
málanna hafa lengi alið draum sinn um íhalds-lsland, sæluríki peningavaldsins
og einkaauðsins. Hvort tveggja var jafnfjarri óskum þeirra félagshyggjumanna,
sem skipa Framsóknarflokkinn og fólks í ýmsum öðrum flokkum, svo sem Al-
þýðuflokknum, meðan hann var og hét.
Meðan félagshyggjan réð.
Fyrstu áratugir íslenzks sjálfstæðis liðu án þess að draumnum um íhalds-
ísland miðaði verulega í áttina. Þá réðu félagshyggjumenn Framsóknarflokks-
ins og Alþýðuflokksins mjög stjórnarstefnunni, og gekk svo á fjórða, fimmta
og sjötta áratug aldarinnar. Þá voru sett tryggingalög, afurðasölulög og skatta-
lög með þyngstar byrðar á stórtekjum og fjölmörg félagsmálalög önnur. ísland
stefndi jafnt og þétt til félagshyggjuþjóðfélags með almannahag að marki.
Skútunni snúið við.
En undir 1960 urðu stefnuhvörfin, þegar Alþýðuflokkurinn varð aö um-
skiptingi og gekk í ihaldsþjónustuna. Þá var kúvent og stefnan tekin á íhalds-
Island. Skattabyrðunum var létt af breiðu bökunum og stefnt að ,,jöfnuði“ sem
fólginn var því, að meginhluti þjóðarinnar kæmist á hæsta skattaþrep og
meðaltekjumenn hlytu sömu upphefð og stórlaxar áður.
Gullkórónan sett upp.
Siglingin gekk bráðvel. Staða hlutafjárins var smátt og smátt bætt, eins
og einn höfuðhagfræðingur íhaldsins orðaði það. Söluskatturinn, sem Gylfi sagði
einu sinni að væri ranglátasti skattur þjóðfélagsins hlaut stórkostlega viðreisn,
var hækkaður jafnt og þétt upp í 11% af öllu votu og þurru, sem mannskepnan
þarf til sín. Loks var gullkórónan sett upp með vorkomunni 1971, enda búizt
til landtöku á íhalds-lslandi. Sú gullkóróna var stóraukið skattfrelsi peninga-
arðsins. Allar þjóðir, sem íhaldið telur siðaðar, lögvernda þann bæjargræðisveg,
að einstaklingar, heilar fjölskyldur og ættir geti lifað kóngalífi á arði sem
peningar í góðum fyrirtækjum gefa af sér, án þess að peningafólkið þurfi að
vinna handtak. Þessi lífsbjargarháttur er aðalsmerki þjóðfélaga, sem vondir
félagshyggjumenn kenna við ,,kapítalisma.“ Og á vondu áratugunum fyrir 1960
þegar félagshyggjumenn réðu, var þetta ekki hægt á íslandi vegna þess, að
peningaarðurinn var of hátt skattlagður til þjóðarþarfa. Nú er þetta bjargræði
lögverndað, og búizt til landtöku á íhalds-lslandi eftir happasæla siglingu.
Dúsa umskiptingsins.
En í skut hins glæsta fleys sat umskiptingurinn og hvarflaði að honum ein-
hver óværa, þegar hann sá gullkórónuna á höfði skipstjóra. Var þá gripið til
þess ráðs að gera honum dúsu nokkra. Hún var gerð með því að ,,lagfæra“
almannatryggingarnar, sem umskiptingur hafði löngum talið mesta djásn sitt.
Var svo kveðið á, að ellimóðir menn og öryrkjar skyldu fá smálega aukagetu
veitta með svipuðu sniði og fátæktarstyrkur forðum.
Sólnes peningameistari.
Var nú allt í góðu gengi, og glöddu menn sig við að horfa á strönd íhalds-
íslands rísa úr sæ. 1 þjóöleikhúsinu var sýnt hið fræga leikrit Ibsens — Sólnes
byggingameistari. Sá höfðingi er norskur að öllum innviðum. Við skjótum
norskum frændum ref fyrir rass og höfum eignazt Sólnes peningameistara, sem
boðar það, hvernig sjálf landtakan á íhalds-lslandi skuli verða. Er sá boö-
skapur birtur í stórviðtali Morgunblaðinu á helgum degi fyrir skömmu.
„Hinn margreyndi stríðsmaður.u
Hinn nýi boðberi fagnaðarerindisins er enginn aukvisi. Magnús fjármálaráð-
herra kynnir hann með þeim orðum í Islendingi nýlega að í fjórða sæti listans
í Norðurlandskjördæmi eystra sé ,,hinn margreyndi stríðsmaður Sjálfstæðis-
flokksins, Jón G. Sólnes. “ Hér fer ekkert milli mála, allur Sjálfstæðisflokkur-
inn fylkir sér að baki ,,hins margreynda stríðsmanns4* síns og um boðskap
hans. Og hver er þá þessi boðskapur?
Heimkoma gullkálfsins.
Sólnes peningameistari segir: ,,Við skulum gera Island að alþjóölegri
peningamiðstöð líkt og Sviss. Það er alkunna að bankar í Sviss geyma stórfé
á leynireikningum.“ Og ennfremur: ..Enginn vafi er á því, að sjálfir eiga
Islendingar stórfé í bönkum erlendis, og þeir munu þá flytja þetta fé inn í
landið.“ Og enn síðar: ,,Margar ástæður geta legið til þess, að maöurinn vilji
fela peningana sína. Þeir hafa verið allavega fengnir, en við spyrjum ekki um
það frekar en Svisslendingarnir. “ Þannig er landtökuvon Sólness peningameist-
ara á íhalds-lslandi, ,,hins margreynda stríðsmanns Sjálfstæðisflokksins. “
Baukarnir leynigeymslur þjófa.
Sólnes peningameistari er ,,margreyndur“ bankastjóri íhaldsins. Hann veit,
hvað hann syngur. Hann telur sig vita, að Islendingar eigi stórfé erlendis,
sem þeir hafa stolið undan skatti og flutt út löglaust. Hann vill gera bankana
að leynigeymslum fyrir gull þjófanna, svo að þeir þurfi ekki að fela það erlend-
is. Og við eigum ekki að spyrja neins, þótt það sé ,,allavega fengið. “ Þetta er
sjálfur hátindur sæluríkisins íhalds-Island. Það er sjálfur kjarni slíks þjóð-
félags og auðvitað sjálfsagt lokaskref næst á eftir skattfrelsi peningaarðsins.
Hósíanna?
En hvað segir þjóðin? Syngur hún hósíanna í kosningunum, eða finnst
henni nóg komið og tekur upp annað lag?
Framsóknarfélag Akraness
Framsóknarfélag Akraness
hélt aðalfunil sinn í Framsóknar
húsinu á Akranesi 8. apríl sl.
og var hann fjölsóttur. Dag-
skrá fundarins voru venjuleg
aðalfundarstörf og bygging
dvalarheimilis fyrir aldraða á
Akranesi.
Formaður félagsins gerði
grein fyrir störfunum sl. ár.
Helztu verkefni félagsins voru:
Bæjarstjórnarkosningarnar, út-
gáfa blaðsins Magna, rekstur
Framsóknarhússins, 10 skemmti
kvöld með Framsóknarvist,
happdrætti Framsóknarflokks-
ins, nokkrir almennir fundir um
bæjarmál og landsmál, margir
fulltrúaráðsfundir, auk ýmissa
annarra starfa.
Gjaldkerinn, Ingólfur Helga-
son, las upp reikniinga félags-
ins og skýrði þá. Eignir höfðu
aukizt nokkuð á árinu og stend-
ur fjárhagur félagsins með
blóma.
Stjórn félagsins var endur-
kjörin, en hana skipa: Daníel
Ágústínusson formaður, Guð-
mundur Björnsson ritari, Ing-
ólfur Helgason gjaldkeri, Sigur
dór Jóhannsson varaform., og
Bent Jónsson meðstjórnandi.
Endurskoðendur voru kjörnir:
Halldór Jóhannsson og Ólafur
J. Þórðarson. Fulltrúar á kjör-
dæmisþing Framsóknarfélag-
anna í Vesturlandskjördæmi:
Bent Jónsson, Ólafur Guð-
brandsson, Ólafur J. Þórðarson
og Þorvaldur Loftsson.
Þá var kjörið 10 manna full
trúaráð, auk stjórnarinnar, sem
á sætti í því, 7 manna skemmti-
nefnd, 3 menn í stjórn Fram-
sóknarhússins, 5 í kosninga-
nefnd fyrir Alþingiskosningarn-
ar 13. júní nk. auk annarra
trúnaðarstarfa innan félagsins.
Að loknum aðalfundarstörf-
um flutti Björn H. Björnsson
bæjarfulltrúi framsöguerindi
um byggingu dvalarheimilis
fyrir aldraða á Akranesi, en
hann á sæti í byggingarnefnd
þeirri, sem bæjarstjórnin kaus
á sl. vetri. Rakti hann í ræðu
sinni sögu málsins frá fyrstu
tíð og einkum störf hinnar ný-
kjörnu byggingarnefndar, sem
hefðu einkum verið fólgin í því
að kynna sér rekstur elliheimila
í Reykjavík, Hveragerði, Borgar
nesi og víðar, áður en hún geng-
ur endanlega frá tillögum sín-
um til bæjarstjórnarinnar um
stærð og fyrirkomulag væntan-
legs dvalarheimilis. Taldi hann
von á þeim tillögum í maí. Um
málið urðu síðan miklar um-
ræður og almennur áhugi fyrir
því, að vel mætti þar takast til.
I Þar kom fram að hrepparnir í
I Borgarf jarðarsýslu sunnan
| Skarðsheiðar vildu gerast aðil-
| ar að byggingunni og bæjar-
Hóþróað kratasiðgœði
Þegar Emil Jónsson, utan-
ríkisráðherra, flutti hina
frægu ræðu sína um land-
helgismálið í útvarpsumræð-
unum í vor, hafði hann um
það stór orð, að landhelgis-
tillögur stjórnarandstæðinga
væru „siðlaus ævintýrapóli-
tík í utanríkismálum“ og átti
við þá aðferð, sem stjórnar-
ándstæðingar vilja beita við
næstu útfærslu fiskveiðiland-
helginnar.
Siðgæði utanríkisráðherr-
ans hefur því þróazt mjög
síðan 1958, þegar hann stóð
með flokki sínum að útfærslu
í 12 mílur með sömu flokk-
Sameiginlegir
fundir
Frambjóðendur í Vesturlands
kjördæmi hafa orðið sammála
um eftirfarandi sameiginleg
fundarhöld:
í Búðardal kl. 3 sd. sunnudag-
inn 23. mal (útvarp).
Á Hellissandi kl. 8,30 sd. mánu-
daginn 24. maí (útvarp).
Á Logalandi í Reykholtsdal kl.
8,30 sd. miðvikudaginn 2. júní
(ekki útvarp).
1 Stykkishólmi kl. 8,30 sd. föstu
daginn 4. júní (útvarp).
I Borgarnesi kl. 3 sd. laugar-
daginn 5. júní (útvarp).
Á Akranesi verður útvarp kl.
8 sd. (ekki opinber fundur) 7.
maí.
um og nú vilja beita sams
konar aðferð og þá. Þegar
Alþýðuflokksmenn hugsa um
þessi orð utanríkisráðherra
síns og langreynda foringja,
mega þeir minnast þess, að
fslendingar hafa beitt þessari
„siðlausu ævintýrapólitík“
við allar útfærslur sínar síð-
an landhelgin var þrjár míl-
ur, og hún væri enn þrjár
mílur, ef þeir hefðu ekki grip
ið til þessa „siðleysis." Og
meira en það: Flestar eða
allar þjóðir, sem fært hafa
út landhelgi sína — og þær
eru allmargar, nú slðast ein-
ar 23, sem farið hafa út fyr-
ir 12 mílur og allt að 200 —
hafa gert það í krafti sama
„siðleysis.“
Flestir fslendingar munu
vita, að væri landhelgi okkar
enn þrjár eða fjórar mílur,
væri þjóðinni ekki líft í land-
inu, og fiskimið okkar nú ör
eydd. Að dómi Emils Jóns-
sonar er það því „siðlaus
ævintýrapólitík“ að íslenzk
þjóð lifi á fslandi. Háþróað
siðgæði það! Er þetta hægt,
Benedikt?
Kosninga-
skrifstofur
B-listinn, listi Framsóknar-
flokksins í Vesturlandskjördæmi
hefur aðalskrifstofu í Borgar-
nesi að Þórunnargötu 6, simi
7266 fram til 1. júní, en eftir
það við Borgarbraut, sími 7395.
Á Akranesi hefur verið opnuð
kosningaskrifstofa í Framsókn-
arhúsinu, sími 2050.
Hvenœr er
ásóknin nóg?
Forkólfar Sjálfstæðis-
flokksins eru farnir að láta
undan síga í orði í landhelgis
málinu. Kom það glöggt fram
á landsfiuidinum, þegar þeir
fundu andann í flokks-
mönnum sínum. Þá sögðu
þeir: Það getur vel verið, að
við viljum færa út landhelg-
ina fyrir 1973 „ef sókn er-
lendra skipa stóreykst,“ eins
og Morgimblaðið endursagði
orð foringjanna. En þá spyrja
landsmenn: Hve mikið þarf
sókn erlendra togara að auk-
ast til þess að íhaldinu þyki
nóg komið? Er sóknin ekki
nóg núna? Er það ekki nóg,
að brezki togaraveggurinn
Framhald á bls. 7
stjórnin hefði haft áhuga fyrir
því og sent þeim bréf um það
í marz. Jafnframt óskaði hún
eftir fulltrúa frá þeim i bygg-
inganefndina. Telja má víst að
um þetta verði fullt samkomu-
lag og ber að fagna því.
1. maí
á Akranesi
Að venju héldu launþega^
samtökin á Akranesi útifund
á Akratorgi 1. maí sl. Veður
var óhagstætt. Rigning fram
eftir degi. Þátttaka í fund-
inum var því með minnsta
móti.
Aðal ræðu dagsins flutti
Garðar Halldórsson, formað-
ur verkamannadeildar Verk-
lýðsfélags Akraness. Ræddi
hann kjarabaráttu verka-
fólks á síðasta ári og þ*r
kröfur, sem leggja bæri á-
herzlu á við næstu kjara-
samninga, eins og 40 klst.
vinnuviku. Þá ræddi hann
um nauðsyn þess að verka-
fólkið sýndi pólitízka sam-
stöðu gegn ríkisvaldinu, sem
hefði verið andstætt hags-
munum þess undanfarin ár.
Þessir fulltrúar launþega-
samtakanna fluttu ávörp:
Hafsteinn Sigurbjörnsson frá
Sveinafél. járniðnaðarmanna,
Rafn Hjartarson frá Tré-
smiðafélagi Akraness, Ei-
ríkur Öskarsson frá Iðnnema
félagi Akraness og Helg*
Daníelsson frá Starfsmanna-
félagi Akraneskaupstaðar.
Bjarnfríður Leósdóttir las
upp Ijóð eftir íslenzka höf-
unda, Skúli Þórðarson form-
V.A. setti fundinn og stjórn-
aði honum.
Á milli atriða og í upphafi
fundarins lék lúðrasveit Tón-
listarskóla Akraness undir
stjórn Þóris Þórissonar °S
eftir að riæðuhöldum lauk
söng Kirkjukór Akraness
undir stjóm Hauks Guðlaugs-
sonar. Um kvöldið var haid-
inn almennur dansleikur að
Hótel Akranes.
Fjölsótt sam-
koma í Röst
Framsóknarfélögin á Sn®"
fellsnesi héldu vormót að Röst
á Hellissandi 8. maí sl. Þórar-
inn Sigurðsson, formaður Fr»m
sóknarfélags Snæfellinga settí
samkomuna með ávarpi, en Aðal
steinn Jónsson, formaður Fram
sóknarfélags Hellissands stjórn-
aði henni.
Ræður fluttu: Halldór E. SiS'
urðsson, alþm., og Alexander
Stefánsson, oddviti. Var þeim
forkunnarvel fagnað. — Ómar
Ragnarsson, skemmti og hljúm'
sveitin B.G. og Ingibjörg fra
Isafirði léku fyrir dansinu**1,
Samkomuna sóttu á fimmtí*
hunidrað manns. og fór hun
fram með miklum myndarbrag-
Sama kvöld héldu Sjálfstaíðis"
menn á Snæfellsnesi Bingókvöl*1
í Grundarfirði. Ræðumenn l,íir
voru Jón Árnason, alþm.,
Ellert Schram formaður Sti®'
Árni Helgason flutti gamanvis'
ur. Samkomuna sóttu um *
menn.