SunnudagsMogginn - 16.05.2010, Blaðsíða 25
16. maí 2010 25
mér að ég væri með gamlingja. Ég hef
aldrei fundið fyrir aldursmuninum, nema
hvað varðar málfar. Þegar ég nota orð
eins og trakteríngar veit Elías stundum
ekki hvað ég er að tala um. Svo hlustum
við ekki á sömu tónlist, en það hefði getað
verið þannig með hverjum sem er.“
Fylgir maðurinn þinn þér í þessum
holla lífsstíl þínum?
„Í tilhugalífinu verður fólk svo furðu-
lega ruglað. Vinkona mín ein sem er mikil
hestakona kynntist manni, lögfræðingi.
Þegar hann komst að þessu áhugamáli
hennar sagðist hann vera mikill hesta-
maður. Þegar þau voru búin að vera sam-
an í smátíma kom í ljós að einu tengsl
hans við hesta voru þau að hann hafði átt
eina truntu sem hann tók upp í ógreidda
skuld og leiddi svo til slátrunar.
Í byrjun hélt ég að Elías væri meira gef-
inn fyrir heilsusamlega lífshætti en hann í
rauninni er, enda reyndi hann að telja
mér trú um það. Þegar við kynntumst var
hann hættur að reykja og hann hætti að
drekka kaffi til að ganga í augun á mér.
Hann er ekki í hollustunni af lífi og sál
eins og ég, en áhugi hans hefur aukist
jafnt og þétt. Ef við hefðum kynnst þegar
ég var yngri hefði ég kannski haft miklar
skoðanir á því hvað hann lætur ofan í sig.
En það skiptir mig engu. Hann sér að ég,
þetta eldri, hef meiri orku en hann, og
þess vegna er hann hallur undir minn
lífsstíl. Áhugi hans hefur vaknað eðlilega,
sem mér finnst frábært.“
Andstyggð á græðgi
Þú hefur gert hollustuna að viðskiptum.
En það hefur ekki alltaf gengið áfalla-
laust. Fyrirtækið Himnesk hollusta gekk
ekki vel. Tapaðirðu miklum peningum?
„Þetta var mjög erfiður tími sem ég
óska engum að ganga í gegnum. Við Elías
reyndum að bjarga fyrirtækinu með því
að setja inn í það meiri peninga sem töp-
uðust. Við fórum ekkert vel út úr því. Það
sem hjálpar mér er að ég bjarga mér alltaf.
Ég hef mjög sterka sjálfsbjargarhvöt.
Ein af ástæðunum fyrir því að við Elías
vildum taka við rekstrinum á Gló var að
mér fannst kominn tími til að ég færi að
gefa meira af mér. Ég nota mjög gott hrá-
efni og hef lækkað verðið á matnum, því
það á ekki að vera lúxus að borða heilsu-
fæði. Ég vil ekkert spara í gæðum, er dug-
leg að nýta hluti og er hugmyndarík.
Þannig rekum við heimili okkar og fyrst
við getum það þá hljótum við að geta rek-
ið stærri einingu á sama hátt. En svona
rekstur er vissulega ögrun.
Það eiga allir að hafa efni á að borða
hollan mat. Og af því að ég trúi því að
þannig eigi það að vera þá reynir á það að
ég reki samfélagslega ábyrgt fyrirtæki og
geri vel við starfsfólkið mitt og kúnnann
minn. Ég er ekki í fyrirtækjarekstri til að
geta setið heima á kvöldin og talið pen-
inga. Ég hef andstyggð á græðgi. Ég man
þegar ég heyrði í fyrsta sinn talað um
ebitur. Mér fannst orðið hljóma eins og
þetta væru pöddur. Græðgin er svo
óhugnanleg og ebitur eru lýsnar á
græðgisskrímslinu.
Við sjáum hvert græðgin kom okkur en
það óhugnanlega er að græðgin heldur
áfram. Hagkerfið hrundi. Næst er það
náttúran. Erlendis er víða verið að banna
ræktun á erfðabreyttu hráefni en það er
leyft hér. Vísindamenn eru komnir beggja
vegna borðsins og segja að erfðabreytt
matvæli séu eðlileg. Af hverju er þetta
gert? Til að pína meira út úr jörðinni,
meiri uppskeru, meiri hagkvæmni. Ef
maður mótmælir þessari þróun er sagt
við mann: Vá, hvað þú ert afturhalds-
söm.“
Hollusta á Litla-Hrauni
Ertu að reyna að gera heiminn betri með
starfi þínu í heilsugeiranum?
„Jafnframt því að reka Gló og halda
námskeið vinn ég mikið sjálfboðaliða-
starf. Ég fer inn í fangelsin með námskeið
og ég aðstoða meðal annars fólk með
krabbamein við að elda úr hollu hráefni.“
Hvernig er að koma inn í fangelsi og
sjá fólk sem hefur eyðilagt fyrir öðrum
og eyðilagt fyrir sjálfu sér?
„Ég hef þá trú að fangelsi eigi að vera
betrunarvist. Fólki getur alltaf orðið á. Á
betrunarganginum á Litla-Hrauni sem ég
kom á, tengdust flestir fangarnir eitur-
lyfjamisnotkun. Ég held að þarna hafi
ekki verið ein manneskja sem ekki framdi
glæp undir áhrifum. Mér fannst um-
hverfið og umgjörðin nokkuð óhugn-
anleg, en fangarnir, sem höfðu sjálfir
óskað eftir þessu námskeiði, voru eins og
venjulegir nemendur, mjög áhugasamir,
vildu læra og bæta sig. Þetta gaf mér mjög
mikið. Ég trúi því líka að þeir sem séu á
góðu mataræði séu mun ólíklegri til að
leiðast út í eiturlyfjaneyslu.“
Segðu mér frá aðstoð þinni við
krabbameinssjúka.
„Ég hef kosið að vinna með Ljósinu þar
sem krabbameinssjúklingar eru í end-
urhæfingu. Þarna fær fólk von og ég finn
að ég get hjálpað til. Ég get miðlað af
reynslu minni því ég barðist við minn
sjúkdóm og náði heilsu með því að breyta
mataræðinu. Svo tekur fólk það sem það
getur nýtt sér af því sem ég miðla en lætur
annað vera. Ég er ekki að reyna að lækna
einn né neinn, en hef reynslu af að elda úr
hráefni sem læknar og Lýðheilsustofnun
mælir með að fólk neyti í meira mæli.
Á þennan hátt, með því að fara inn í
fangelsin og með því að veita krabba-
meinssjúklingum ráðgjöf, gef ég mína tí-
und. Ég trúi því að þegar maður lifi þann-
ig þá sé um mann hugsað af æðri máttar-
völdum. Maður verður að eiga sér
markmið í lífinu, eitthvað háleitara en að
vera stöðugt að ýta undir eigin met-
orðagirnd. Þarna hugsa ég til foreldra
minna, þau endurnýta, þau rækta sinn
eigin mat, hafa góð gildi í heiðri og eru
kærleiksrík og hjálpsöm. Ef þau eiga
tvennt af einhverju þá gefa þau annað.
Það er einmitt þannig sem mér finnst eft-
irsóknarvert að lifa.“Morgunblaðið/Árni Sæberg
’
Það eiga allir að hafa efni á að borða
hollan mat. Og af því að ég trúi því að
þannig eigi það að vera þá reynir á það
að ég reki samfélagslega ábyrgt fyrirtæki og
geri vel við starfsfólkið mitt og kúnnann
minn. Ég er ekki í fyrirtækjarekstri til að geta
setið heima á kvöldin og talið peninga. Ég hef
andstyggð á græðgi.