SunnudagsMogginn - 16.05.2010, Qupperneq 37

Morgunblaðið/Árni Sæberg
Bjarni snæðingur er sínálægur á BSÍ.
16. maí 2010 37
Anna Sóley Viðarsdóttir er
nemi í ritlist, en vinnur
meðfram því á B5 og hjá
Andersen & Lauth. Hún
klæðist flíkum „héðan og
þaðan“, kraginn er frá Hlín
Reykdal, KOW-slaufa í
hárinu, sokkabuxurnar frá
Stellu í Bankastræti og
pilsið úr einkasafni.
Anna Sóley
Jón Þór Ísberg húðflúr-
ari er í lopapeysu sem
Hildur Helga Jóhann-
esdóttir, systir hans,
prjónaði og gaf honum
í jólagjöf árið 2006.
Jón Þór
Dagný Berglind Gísla-
dóttir starfar í Nostalgíu
og er í námi í ritlist og
listfræði. Hún klæðist
flíkum frá íslenskum
hönnuðum. Skórnir eru
frá KronKron, kjóllinn er
frá Nostalgíu og slaufu-
beltið frá Einveru.
Dagný
Villi er flesta daga með
hendurnar í hári fólks á
Rauðhettu. Hann er þennan
dag í jakka sem hann fékk
lánaðan hjá Snorra Reyk-
dal. „Ég fór í gegnum safnið
hjá honum áður en ég fór
niður á BSÍ. Gott stöff!“
Annars var hann í fötum „úr
einkasafni“.
Villi
Bjarni snæðingur er tengdur ímynd BSÍ órofa böndum, enda er mynd af
honum í matsalnum. Hann lætur sig þó vanta í myndatökuna, því hann
er heima með fjölskyldunni á sunnudögum, en lætur sig hafa það að
tala í síma.
„Kjammi og kók á 1.500 krónur er aðalsmerki staðarins,“ segir hann
hressilega. „Það lyfti kjammanum á hærra plan þegar ég tók frá honum
mjólkina og setti kók í staðinn. Þetta er náttúrlega toppurinn á íslenska
matseðlinum – það segir sig sjálft.“
Hann segir mannlífsflóruna fjölbreytta sem venur komur sínar á BSÍ.
„Það er allt frá ráðamönnum þjóðarinnar niður í mann götunnar. Ráð-
herra situr kannski á einu borði og sá sem á hvergi heima á því næsta.
Síðan er þarna fólk á vegamótum, sem er ýmist að koma eða fara. Þetta
er upphafspunktur alheimsins – umferðarmiðstöðin. Þaðan liggja vegir
til allra átta. En þetta er líka endastöð.“
Fleiri þjóðlegir réttir eru á boðstólum á BSÍ. „Við reiðum fram lamba-
kótilettur, sem ég kalla galvaníseraðar eins og við fengum hjá mömmu í
gamla daga. Svo erum við með saltkjöt á miðvikudögum. En þessir tveir
réttir, kjamminn og kótiletturnar, eru langvinsælastir.“
Um leið og veitingasalnum er lokað er lúgusjoppan opnuð. „Það er
nætursalan gamla, sú elsta á Íslandi,“ segir Bjarni. „Við opnum veit-
ingasalinn yfirleitt á bilinu sjö til níu á morgnana, í miðri viku lokum við
klukkan eitt á nóttunni og frá fimmtudegi til sunnudags er opið allan sól-
arhringinn.“
– Er nóg að gera?
„Það breyttist mikið með tilkomu 10-11-búðanna og smám saman
hefur dregið meira úr því með auknu vöruframboði á bensínstöðvum,“
segir Bjarni. „En við höfum lagt áherslu á að byggja upp veitingasöluna í
staðinn og það gengur mjög vel með góðri aðstoð Lobba, Guðmundar
Ólafssonar. Hann er í megrun og hefur náð af sér 15 kílóum, stór og
mikill maður eins og þú veist, og síðan gefur hann það út að megrun-
arkúrinn sé sá að snæða á BSÍ. Ef valdir séu síðubitar og alvöru kjarn-
mikill matur, þá geri kroppurinn sér ekki grein fyrir því að það er kreppa
og kalli ekki eftir skyndifæði á milli mála. Það hafa margir hringt til að
spyrja um megrunarkúrinn, en ég segi fólki að það sé enginn megrun-
arkúr til – allur matur sé hollur ef hann er borðaður rétt.“
Upphafspunktur alheimsins