Morgunblaðið - 04.02.2010, Side 22

22 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. FEBRÚAR 2010
✝ Gylfi Guðmunds-son fæddist í
Reykjavík 3. apríl
1936. Hann lést 22.
janúar 2010.
Gylfi var sonur
hjónanna Sesselju
Einarsdóttur, f.
26.11. 1904, d. 31.5.
2000, og Guðmundar
Ólafssonar, f. 26.12.
1893, d. 5.12. 1989.
Systkini Gylfa eru:
Ólafur, f. 30.12. 1928,
búsettur í Hafn-
arfirði. Ramón, f.
6.10. 1934, d. 20.5. 1935. Einar
Örn, f. 31.5. 1938, d. 17.1. 1943.
Hrafnhildur, f. 9.7. 1943, búsett í
Þorlákshöfn. Klara Kolbrún, f.
13.1. 1947, búsett á Kjalarnesi.
Hálfbróðir Gylfa samfeðra er Er-
lingur, f. 8.11. 1924, búsettur í
Danmörku.
Fv. sambýliskona Gylfa er Signý
Sigurlaug Tryggvadóttir, f. 8.10.
1936, og eignuðust þau þrjár dæt-
ur. 1) Stefanía Huld, f. 12.3. 1958,
fv. maki Smári Kárason, f. 30.9.
1951, börn þeirra: Friðþór, f. 30.9.
1982, Sveinbjörg, f. 13.12. 1985,
Sóley, f. 12.11. 1988, Andri, f.
21.10. 1989, Valur, f. 16.11. 1991.
2) Olga Rán, f. 23.2. 1960, fv. maki
Steingrímur G. Thor-
arensen, f. 10.8. 1960,
börn þeirra: Bjarki
Hrafn, f. 15.9. 1981,
Klara Dögg, f. 21.9.
1982, Aníta Rós, f.
6.6. 1986, d. 26.7.
1986, Aron Trausti, f.
19.7. 1987, Sylvía
Harpa, f. 8.8. 1988,
Sindri Marel, f. 7.12.
1994, Mónika Rós, f.
7.8. 1996. 3) Dagbjört
Ýr, f. 17.7. 1961,
maki Kristján Þór
Karlsson, f. 29.4.
1957, börn þeirra: Karl Vilhjálmur,
f. 6.10. 1981, Stefanía Sigurbjörg,
f. 19.4. 1987.
Sambýliskona Gylfa er Helga
Guðborg Sigurbjörnsdóttir, f. 19.6.
1934, dóttir þeirra er Halldóra
Jónína, f. 3.5. 1970. Sambýlismaður
Sindri Björnsson, f. 22.12. 1967.
Fv. sambýlismaður Jóhann Ingvi
Axelsson Víkingur, f. 16.1. 1972,
synir þeirra: Sigurbjörn Eggert, f.
31.10. 1991, Sólon Helgi, f. 25.1.
1994. Langafabörnin eru fjögur.
Gylfi bjó lengst af í Reykjavík og
sinnti þar ýmsum störfum. Einnig
starfaði hann um árabil í Frakk-
landi og Svíþjóð.
Útför Gylfa fór fram í kyrrþey.
Mig dreymdi það blóm, sem auga mitt
aldrei gat fundið,
sem óræð fjarlægðin geymdi svo dul-
ræn og myrk.
Og þrá mín var heit – líkt og ástin í
óspilltu hjarta –
Að eignast slíkt blóm, sem gaf lífinu
fegurð og styrk.
Hvar vex þetta blóm, er spurning í óð
minnar æsku,
sem enginn fékk svarað – var hún
blekking og hjóm?
Ég leitaði án hvíldar um fjöll og frjó-
samar lendur,
en fann ekki reitinn, sem geymdi mitt
hamingjublóm.
Nú skil ég það fyrst, sem langt út í
heim hafði langað
í leit að því blómi, sem finnst ekki á
jörðu meir,
að frá mínu landi liggja vegirnir
þangað,
sem lífsblóm hjartans í ófrjóum jarð-
vegi deyr.
(Vilhjálmur frá Skáholti)
Helga.
Gylfi var þriðja barn foreldra
sinna. Annað barnið, Ramon, misstu
þau sjö mánaða, vegna veikinda. Í
skugga þess missis var, að í janúar,
þegar Gylfi var á áttunda ári varð
hann fyrir þeirri sorglegu lífs-
reynslu, að Einar Örn bróðir hans,
fjögurra ára, varð fyrir bifreið hers-
ins á Keflavíkurflugvelli, þegar þeir
voru að leik við veginn í Silfurtúninu,
þar sem fjölskyldan bjó. Hann lézt
sama dag. Hvorki Gylfi né foreldrar
hans urðu söm eftir. Hvort hann
kenndi sér um var aldrei rætt. Í þá
daga átti fólk að gleyma sorgum
gærdagsins og helzt aldrei að tala
um þær. Sumarið eftir var hann
sendur í sveit að Gemlufalli í Dýra-
firði. Þar bjó föðurbróðir hans, Jón,
og Ágústa kona hans. Það sumar
fæddist undirrituð og Kolbrún
þremur árum síðar.
Eftir unglingapróf í Gagnfræða-
skóla Austurbæjar fór Gylfi aftur
vestur og þá í Héraðsskólann að
Núpi, einn vetur.
Gylfi æfði sund hjá Sunddeild ÍR.
Hann var svo tæknilega vel syndur
og vel á sig kominn að hann þurfti
ekki að leggja sig fram við æfing-
arnar til að hafa vel við þeim beztu.
Hann lét það duga. ÍR átti líka
sundknattleikslið sem hann lék með.
Eftir að skólagöngu lauk var ekk-
ert val með vinnu. Það þurfti að taka
það sem bauðst. Eins öfugsnúið og
það var, fór hann að vinna í eldhús-
inu hjá hernum á Vellinum. Þar var
hann í tvö ár. Það var oft mikið um að
vera heima hjá okkur þegar fé-
lagarnir, ofan af Velli, komu til að
skipta um föt, til að fara borgaralega
klæddir á dansleikina í bænum. Þá
fékk ég oft rakkústinn með sápu á
nefið. Næst fór hann að vinna í gler-
verksmiðju. Þar sprakk glerrúða
sem skar hann í kviðinn inn að líf-
himnu. Mamma bað hann að finna
sér annað starf. Þá skipti hann yfir
og fór á sjóinn. Ég man að togarinn
sigldi oft með aflann til Cuxhaven og
fleiri hafna. Þá voru Íslendingar vel
kynntir þar ytra, vegna þess hve út-
gerðirnar voru örlátar á mat til
þeirra sem unnu við uppskipanir á
afla. Hann naut góðs af.
Gylfi stofnaði fjölskyldu og fór að
búa á loftinu hjá foreldrum sínum.
Silla og Gylfi eignuðust þrjár dætur.
Þegar fór að þrengja að var tekin sú
ákvörðun að flytja austur á Nes-
kaupstað. Þar bjuggu þau í nokkur
ár. Þá flutti Gylfi aftur til Reykjavík-
ur en fjölskyldan varð eftir fyrir
austan.
Lagning Búrfellslínu var þá í und-
irbúningi og fékk hann vinnu við
byggingu mastranna. Hann var al-
veg laus við lofthræðslu og vann
hann hjá þeim þar til verki var lokið.
Eftir það var honum boðið að vinna
áfram við sams konar verk og hann
flutti til Frakklands með flokknum
og starfaði þar í nokkur ár. Alls bjó
hann erlendis í 12 ár.
Honum fæddist fjórða dóttirin eft-
ir að hann flutti út. Þegar hann kom
heim aftur, hófu þau Helga, barns-
móðir hans, búskap saman.
Hann vann hjá Pósti og Síma í
nokkur ár en endaði sinn starfsferil
sem vaktmaður á Borgarspítalanum.
Gylfi átti viðburðaríka ævi. At-
burðarásin var ekki alltaf eins og
hann vildi, en hann kvartaði aldrei.
Ég bið Guð að blessa hann og gefa
honum góð heimkomu.
Hrafnhildur systir.
Gylfi, föðurbróðir minn, er allur.
Baráttan við sjúkdóminn illvíga var
ströng en veikindunum tók hann
samt af miklu æðruleysi. Aðspurður
svaraði Gylfi því ávallt til að hann
hefði það fínt, ekkert amaði að sér.
Önnur var sannarlega raunin en
áhyggjurnar beindust samt allar að
erfiðum veikindum dóttursonar. Hjá
honum var hugur Gylfa til kveðju-
stundar.
Ungur varð Gylfi fyrir þungum
áföllum sem mótuðu líf hans til fram-
búðar. Sjö ára gamall horfði hann á
eftir tveim árum yngri bróður sem
lenti í bílslysi og varð Gylfi vitni að
atburðinum. Ökumaðurinn, amerísk-
ur hermaður, hvarf af vettvangi og
yfirvöld sáu ekki ástæðu til að fylgja
málinu eftir enda herinn hér staddur
til að vernda okkur fyrir „óvinum.“
Herinn mátti ekki styggja. Þessi at-
burður og ótrúleg vanræksla yfir-
valda særði fjölskylduna svöðusári
sem aldrei gréri um heilt.
Gylfi þótti bráðmyndarlegur ung-
ur maður og mikið efni í afreksmann
í íþróttum. Eins og systkinin stund-
aði hann sund sem keppnisíþrótt á
unglingsárum og var einn sá efnileg-
asti í þeirri grein. Hann hefði getað
náð afburða árangri í sundinu og
flestum öðrum greinum íþrótta en
hann skorti aga og einbeitingu til að
grípa tækifærin. Bílslysið átti þar ef-
laust þátt að máli.
Gylfi fetaði ekki hefðbundna stigu
á lífsbrautinni og kom víða við. Hann
festi ekki auðveldlega rætur í hefð-
bundnu amstri hversdagsins. Hann
var áræðinn maður og óttalaus. Á
unglingsaldri fékk ég einstakt tæki-
færi til að kynnast þeirri hlið á Gylfa.
Hann hafði ráðið sig til vinnu hjá
frönskum verktökum sem önnuðust
uppsetningu á fyrstu háspennulín-
unni sem lögð var frá Búrfellsvirkj-
un til álversins í Straumsvík. Gylfi sá
til þess að ég fékk þar vinnu um
nokkurt skeið sem handlangari á
jörðu niðri. Sjálfur var hann hins
vegar efsti maður í möstrunum. Ég
sá hann klífa möstrin á ógnarhraða
og horfði á hann þeytast um efst í
þeim, lipur sem apaköttur, við að
skrúfa saman málmbita og tengja
rafmagnslínur. Verkstjórinn hafði
svo mikið dálæti á Gylfa að hann tók
hann með sér til nýrra verkefna er-
lendis er lagningu Búrfellslínu lauk.
Í kjölfarið dvaldi hann í áraraðir við
ýmis störf í útlandinu áður en hann
skilaði sér aftur heim.
Gylfi var afar sérstakur maður.
Hann var alltaf sami strákurinn og
prakkarinn þó árin færðust yfir eitt
af öðru. Hann breyttist aldrei. Það
var ávallt grunnt á góðlátlegri
stríðninni sem gerði hann svo
skemmtilegan í mínum huga. Ég leit
upp til prakkarans og ekki síst fyrir
það að hann var alla tíð svo góður í
sér.
Frændi lenti oft í ógöngum en
samt var sjaldan ástæða til að hafa af
honum áhyggjur. Hann bjargaði sér
alltaf, lenti á fótunum á endanum og
gerði grín að öllu saman. Hann skil-
ur eftir minningu sem verður varð-
veitt hjá fleirum en mér og mun
sannarlega kalla fram brosin í fram-
tíðinni. Dætrunum fjórum og fjöl-
skyldum þeirra votta ég samúð
mína, einnig systkinum og sambýlis-
konunni Helgu, til margra ára, sem
sýndi frænda ómælda umhyggju og
þolinmæði sem oft þurfti á að halda.
Erling.
Meistarinn er blíður og kærleiksríkur;
hann þekkir þarfir þínar, hann skilur erf-
iðleika þína og vonbrigði og segir:
„Komdu bróðir, komdu út úr þokunni,
komdu til mín og ég mun gefa þér hinn
innri frið sem þú leitar að“.
(White Eagle.)
Björk.
Gylfi Guðmundsson

Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
RÓSA EIRÍKSDÓTTIR
frá Dagsbrún,
andaðist á hjúkrunardeild Fjórðungssjúkrahússins í
Neskaupstað þriðjudaginn 26. janúar.
Jarðsungið verður frá Norðfjarðarkirkju
föstudaginn 5. febrúar kl. 14.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Elísabet Kristinsdóttir,
Þórdís Kristinsdóttir,
Kristinn Pétursson.
✝
Ástkær bróðir okkar, vinur og frændi,
FINNBOGI GUNNARSSON,
Suðurvíkurvegi 8,
Vík,
sem lést á heimili sínu þriðjudaginn 26. janúar,
verður jarðsunginn frá Reyniskirkju laugardaginn
6. febrúar kl. 14.00.
Magnea, Símon
og aðrir aðstandendur.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR GUÐMUNDUR EINARSSON
húsgagna- og innanhússarkitekt,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju föstudaginn
5. febrúar kl. 13.00.
Einar Berg Gunnarsson, Svandís Bára Karlsdóttir,
Þórey Björg Gunnarsdóttir, Guðbjartur I. Torfason,
Hafdís Lilja Gunnarsdóttir, Karl Hákon Karlsson,
barnabörn og langafabarn.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÓLAFUR KR. MAGNÚSSON
fyrrv. skólastjóri,
Bólstaðarhlíð 13,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn
8. febrúar kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknarstofnanir.
Björg Jóhannsdóttir,
Jóhann Ólafsson, Jeanne Miller,
Sigrún Ólafsdóttir, Helgi Bergþórsson,
afabörn og langafabörn.
✝
Eiginkona, móðir, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SONJA S. WÜUM,
Mýrarbraut 4,
lést á Heilbrigðisstofnuninni Blönduósi sunnu-
daginn 31. janúar.
Hún verður jarðsungin frá Blönduóskirkju laugar-
daginn 6. febrúar kl. 14.00.
Hannes Pétursson,
Sonja G. Wüum, Einar Guðmundsson,
Sigurður Ingi Guðmundsson, Birgitta H. Halldórsdóttir,
Óskar Leifur Guðmundsson, Fanney Magnúsdóttir,
Daníel Smári Guðmundsson, Halldóra Bergmann,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Okkar kæra
HELGA GUÐJÓNSDÓTTIR
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn
8. febrúar kl. 11.00.
Jarðsett verður í Stóradalskirkjugarði kl. 15.30
sama dag.
Hanna Kristín Brynjólfsdóttir,
Úlfar Brynjólfsson, Rósa Aðalsteinsdóttir,
Guðrún Bjarnadóttir, Geir Þórólfsson,
Ragnheiður Brynjólfsdóttir, Jón Þorkell Rögnvaldsson.
✝
Ástkær eiginkona mín,
GUÐFINNA MAGNÚSDÓTTIR,
Árdal,
Strandasýslu,
er andaðist á Heilbrigðisstofnuninni Hólmavík
föstudaginn 29. janúar, verður jarðsungin frá
Hólmavíkurkirkju laugardaginn 6. febrúar kl. 13.00.
Jarðsett verður í Óspakseyrarkirkjugarði.
Indriði Sigmundsson.