Ísfirðingur - 07.06.1974, Blaðsíða 1

BLAÐ TRAMSÓKNAKMANNA / l/ESTFJARÐAKJÖKDÆM/
24. árgangur.
ísafirði, 7. júní 1974.
15. tölublað.
ASþingiskosningarnar
Steingrímur Hermannsson:
30. júní n.k.
Þótt ýmsum muni virðast
sem al'þingiskosningarnar 30.
júní n.k. beri að nokkuð ó-
vænt, er staðreyndin sú, að
til kosninga hlaut að koma
áður en kjörtímabilinu lauk.
Gott er að gera sér grein
fyrir þessu með því að skoða
aðdragandann.
í síðustu kosningum til Al-
þingis kom fram sá ótvíráði
vilji þjóðarinnar að losna við
viðreisnarstjórnina og fá í
staðinn vinstri stjórn. Fram-
sóknarflokkurinn leit því á
það sem skyldu sína að hafa
forustu um myndun vinstri
stjórnar. Það tókst þrátt fyrir
tregðu Hannibals Valdimars-
sonar, sem Bjarni Guðnason
skýrði frá nýlega í hinni
frægu ræðu á Alþingi, sem
þjóðin heyrði.
Meirihluti vinstri stjórnar-
innar var ákaflega lítill, að-
eins eitt atkvæði í hvorri
þingdeild. Þegar Samtökin
byrjuðu að klofna með því að
Bjarni Guðnason yfirgaf þau
endanlega á síðasta ári og
gerðist stjórnarandstæðingur,
urðu atkvæði jöfn í neðri
deild Alþingis.
Það varð því þegar Ijóst í
upphafi þings haustið 1973
að stjórnin hafði ekki þing-
styrk til þess að koma fram
nauðsynlegum málum. Stjórn-
arandstaðan hafði stöðvunar-
vald. Það var að sjálfsögðu
óþolandi ástand. Auk þess var
vitað að Hannibal Valdimars-
son, Björn Jónsson cg Karvel
Pálmason voru ótraustir
stuðningsmenn vinstri stjórn-
arinnar, eins og síðar kom í
ljós. Það lá ávallt í loftinu
að Hannibal Valdimarsson
beið eftir tækifæri til þess að
mynda ásamt Alþýðuflokkn-
um minnihlutastjóm með
stuðningi Sjálfstæðisflokks-
ins.
Ég var því þeirrar skoðun-
ar að þegar ætti að rjúfa
þing og boða til kosninga á
s.l. hausti. Þegar svo var
komið var eðlilegt að leggja
málið í dóm þjóðarinnar og
leita eftir auknum þingstyrk
til þess að vinstri stjórnin
gæti komið nauðsynlegum
málum fram á Alþingi. Til
þess voru Samtök frjálslyndra
og vinstri manna ófáanleg,
enda munu þau hafa haft
annað í huga, eins og sagt
hefur verið.
Að rjúfa ekki þing á s.l.
hausti voru að mínu viti mis-
tök. Þegar á þingið leið kom
í ljós að stjórnarandstaðan
var ráðin í því að hleypa
engu mikilvægu máli í gegn.
Jafnvel sjálfsögð tekjuöflun í
vegasjóð, til þess að haida
áfram stórfelldum fram-
kvæmdum í vegamálum lands-
byggðarinnar, var tafin. Þó
keyrði ábyrgðarleysi stjórnar-
andstöðunnar fyrst um þver-
bak þegar hún neitaði að
leyfa þinglega meðferð á til-
lögum ríkisstjórnarinnar í
efnahagsmálum. Stjórnarand-
staðan sýndi engar tillögin’ í
efnahagsmálum og neitaði
jafnvel að hleypa málinu til
þingnefndar til meðferðar.
Slíkt ábyrgðarleysi er líklega
einsdæmi í sögu þjóðarinnar.
Vitanlega átti þá þegar að
rjúfa þing og efna til kosn-
inga. Enn strandaði það á
Samtökunum. Þau voru við
sama heygarðshornið.
Alþjóð þekkir það sem á
eftir fylgdi. Alþjóð sá þegar
Hannibal Valdimarsson, Björn
Jónsson cg Karvel Pálmason
„hlupu undan árum í brim-
róðrinum" eins og Magnús
Torfi Ólafsson lýsti framkomu
þeirra félaga. Aiþjóð sá einn-
ig óstarfhæft og ráðþrota þing
í höndum stjórnarandstæðing-
anna, sem nú höfðu meiri-
hluta í neðri deild, en aðeins
jöfn atkvæði í efri deild, þar
sem Magnús Torfi neitaði að
hlaupa undan árum. Ekkert
var sjálfsagðara en að undir-
strika ábyrgðarleysi stjórnar-
andstæðinganna með því að
senda þá heim og efna til
kosninga, eins og gert var.
Við Framsóknarmenn erum
stoltir af því, sem ckkur hefur
orðið ágengt í vinstri stjórn-
inni.
Fiskveiðilögsagan hefur
verið færð út í 50 sjómílur og
sigur má heita í höfn í því
máli.
Kjör aldraðra hafa verið
stórbætt sem og kjör þeirra
lægst launuðu. Staðreyndin er
sú að fólk hefur aldrei haft
það betra en á þessum síðustu
árum.
Ef til vill megum við þó
vera stoltastir af því, að tek-
ist hefur að snúa flóttanum
frá landsbyggðinni við. Lands-
byggðastefna okkar hefur
sannað ágæti sitt. Um land
allt blasir nú við bjartsýni og
mikil atvinna í stað atvinnu-
leysis og landflótta, nýir tog-
arar og ný atvinnutæki í stað
stöðnunar, íbúðabyggingar
rísa þar sem ekkert var byggt
árum saman og vonleysi ríkti.
Við erum einnig stoltir af
þeirri ábyrgð og festu sem
Ólafur Jóhannesson, forsætis-
ráðherra hefur sýnt, m.a. í
efnahagsmálum, þar sem við
viðurkennum að vandinn er
mikill, en sem við erum óragir
að takast á við.
Við Framsóknarmenn leggj-
um glaðir málefnalega baráttu
okkar í dóm þjóðarinnar. Ef
við hljótum til þess stuðning
munum við beita okkur fyrir
áframhaldandi vinstri stjórn
á grundvelli okkar framfara-
stefnu, enda semjist um á-
byrga afstöðu í efnahagsmál-
um og öðrum mikilvægum
málum þjóðarinnar.
Ábyrgð og öryggi munu
verða okkar leiðarljós.
Steingrímur Hermannsson
Frambjóðendur Fram-
sóknarflokksins í Vest-
fjarðakjördœmi við al-
þingiskosningarnar 30.
júní 1974
5. Jónas R. Jónsson
2. Gunnlaugur Finnsson
4. Bogi Þórðarson
6. Eiríkur Sigurðsson
1. Steingrímur Hermannsson
3. Ólafur Þ. Þórðarson
X-B SÓKN TIL SIGURS X-B
Framhald
ó 4. síðu