Ísfirðingur - 19.02.1975, Page 2

2
ISFIRÐINGUR
— Fréttabréf af
VJtgefandi:
Samband Framsóknarfélaganna í Vestfjarðakjördœmi.
Ritstjórar:
Halldór Kristjánsson og Jón Á. Jóhannsson, áb.
Afgreiöslumaöur:
Guðmundur Sveinsson, Engjavegi 24, sími 3332.
Verð árgangsins kr. 200,00 — Gjalddagi 1. október.
Efnahagsvandamálin
Trúlega mun ýmsum hafa fundist, að þeir fengju heldur
lítið út úr því, að hlýða á mál 10 alþingismanna í sjónvarpinu
síðasta dag janúarmánaðar þessa árs. Þó komu þar fram
viss atriði, sem vert er að festa sér í minni.
Öllum kom saman um það, að horfur væru alvarlegar í
efnahagsmálum.
Öllum kom saman um það, að við hefðum lifað um efni
fram og þurft hefði að stinga þar við fótum fyrr en gert er.
Öllum bar saman um það, að orsakir erfiðleikanna lægju
að verulegum hluta í viðskiptaárferði og heimsmarkaðsverði,
sem íslendingar ráða ekki við.
Þegar þessa er gætt er það vorkunnarmál, að Sjálfstæðis-
menn og Alþýðuflokksmenn vildu lítið tala um viðbrögð sín
við tillögum Framsóknarmanna um efnahagsmál í apríl
fyrra árs.
Það var ekki nema von, að sjávarútvegsráðherra væri
spurður hvers vegna Sjálfstæðisflokkurinn hefði horfið frá
kosningastefnu sinni að færa fiskveiðilögsöguna út í 200
mílur á liðnu ári.
Matthías Bjarnason svaraði því til, að Sjálfstæðismenn
væru ekki einir í stjórn og í samstarfi yrði oft að gefa eftir.
Einar Ágústsson tók drengilega á þessu máli og sagði, að
víst væru það ráð Framsóknarmanna að útfærslan er látin
bíða fram yfir hafréttaráðstefnuna, sem hefjast á í næsta
mánuði, en gat þess um leið, að hann vissi ekki betur en fullt
samkomulag væri um þá ákvörðun í utanríkismálanefnd. Við
það gerði Matthías enga athugasemd.
Margir munu líta svo á, að kosningastefnuskráin um 200
mílur 1974, hafi verið samin undir nokkrum áhrifum þess,
að óvíst þætti að fortíðin ein dygði Sjálfstæðisflokknum til
að vinna sér að fullu traust þjóðarinnar í landhelgismálinu.
Jón Baldvin skólameistari hélt því fram í þessum umræðum
að átt hefði að búa sig undir þessa erfiðleika með því að
spara í góðærinu.
Þetta er gömul og góð regla, að safna í góðæri og leggja
fyrir til mögru áranna. En þegar Einar Ágústsson spurði
hvað hann hefði viljað spara varðist meistarinn allra frétta
um það, en talaði langt mál um annað.
Það vitum við, að ekki vildi Jón Baldvin spara með því að
fresta framkvæmdum við jskóla sinn, og ekki bað hann um, að
dregið væri að leggja fram fé til læknamiðstöðvar á ísafirði.
Nú binda menn vonir sínar mjög við ný atvinnutæki og
orkustöðvar. Það munu því flestir hika við að segja, að við
værum betur settir með gjaldeyrisvarasjóð en ný fiskiskip,
endurbyggð fiskiðjuver og hálfgerðar orkustöðvar, — t.d.
við Mjólkár og Sigöldu.
Samt sem áður er það rétt, að við áttum að spara og
þurftum að spara. Sá sparnaður átti hinsvegar ekki að bitna
á skólum, heilbrigðisþjónustu, orkuverum og atvinnutækjum.
Það hefur oft verið bent á það í þessu blaði, að ríkisvaldið
ræður alltof litlu um það, hvað gerist í landinu. Þó var
margt hægt að gera betur en gert var. Það var hægt að
vinna meira gegn drykkjuskap og reykingum. Það var hægt
að þrýsta á það, að íbúðir væru byggðar af meiri hagsýni og
hófsemi en oft hefur verið. Og það var hægt að gera það
nokkru áhættuminna að eiga sparifé.
Svo mætti lengur telja. Hér eru nefnd nokkur dæmi, sem
öll hafa þýðingu, og sum mjög mikla, fyrir efnahagslífið.
Það eru dæmi um það, hvað löggjafarvald og ríkisstjórn hefði
getað og getur, ef vit og vilji er til, án þess að taka upp
nokkrar almennar hömlur, höft eða valdboðnar þvinganir.
Framhald af 1. síðu
komna vinnuhagræðingu fyrir
augum. Hafa þegar verið
lagðar fram lánaumsóknir í
þessu skyni og er beðið eftir
svari. Verður gaman að fylgj-
ast með framvindu þeirra
máila. En geta má þess, að
máttarvöld þau, sem ráða
veðri og vindum, hafa þegar
lagt blessun sína yfir bygg-
ingaráform bænda í Árnes-
hreppi með því að senda slík-
an stórreka á fjörur þeirra í
vetur, að nú Mggur þegar
fyrir nægjanlegt timbur í aila
máttarviði, sem fuliunnið væri
að líkindum nokkurra miljóna
virði. Á svari fjármálayfir-
valdanna veltur, hvort þetta
timbur verður unnið í stoðir,
sperrur, langbönd, giugga-
karma og dyrastafi, eða rifið
niður í girðingarstaura.
í september voru leiðinda-
veður og grös féllu snemma
með þeim afleiðingum að
meðaifallþungi dilka varð 0.8
kg. lægri en í fyrra, eða 16,5
kg. Myndu það að vísu þykja
góðar afurðir í mörgum lands-
hlutum, ekki síst þegar haft
er í huga, að h.u.b. 80%
lambanna eru tvílembingar.
Aftur brá ti'l betri tíðar með
tilkomu októbermánaðar og
héldust góðviðri lengra fram
á vetur en tíðast er hér um
slóðir. En 8. des. urðu skörp
umskipti með frosti og norðan
hríðum og síðan höfum við
ekki þurft að spyrja almanak-
ið, hvaða árstíð sé.
En þrátt fyrir talsverða
vetrarhönku, hafa ekki orðið
mikil snjóþyngsli hér innan
sveitar enn sem komið er, þar
sem hvassviðrin hafa sópað
snjónum af láglendi að miklu
leyti.
Fyrirhugað var að efna til
mánnfagnaðar milli hátíðanna
og beðið þesis, að veður gæfist.
Snjómokstur var hafinn 29.
des., þvi að daginn eftir átti
að l'áta til skarar skríða. Um
morguninn 30 des. var veður
mjög ískyggilegt og var snjó-
mokstrinum ekki haldið áfram
að sinni og hætt við allt sam-
komuhald. Vissulega fór þar
betur að menn sátu heima,
því að um kvöldið skall á fár-
viðri af suðvestri svo að ekki
var fært milli húsa. Magnaðist
óveðrið stöðugt og náði há-
marki rétt eftir miðnættið.
Urðu víða nokkrir skaðar á
bæjum t.d. brotnaði eldhús-
gluggi í nýja íbúðarhúsinu á
Krossnesi, jámplötur fuku af
íbúðarhúsi Sveins Jónssonar
á Gjögri, og gamla verslunar-
húsinu á Norðurfirði og einn-
ig fauk hlöðuþak á Munaðar-
nesi. í slíkum afta'kaveðrum
verður litlum vömum við
komið, enda skynsamlegast að
halda sig innan dyra. Til
marks um orku felliibylsins
má nefna, að hann þeytti
járnstykki yfir bæjarhlaðið á
Krossnesi, en jámstykki þetta
var bútur af gildum stálbita
og hafði verið notað fyrir
steðja. Er því ljóst að veðrið
hefði farið létt með manns-
líkama, sem hefur sjö sinnum
minni eðlisþyngd en járn.
Fyrstu daga hins nýja árs
voru margir uppteknir við að
lagfæra eitt og annað, sem úr
skorðum hafði gengið í þessu
mikla fárviðri.
UM SAMGÖNGUR
HEIMSÓKNIR O FL.
Árneshreppur var í vega-
sambandi í sjö og hálfan mán-
uð á s.l. ári, eða frá 22. apríl
til 8. desember. Fyrsti ferða-
mannahópurinn kom hingað
um hvítasunnuna. Var það
skátasveitin Orion úr Reykja-
vík. Gistu þeir hér í bama-
skólanum i 2 nætur og færðu
skólanum að skilnaði verð-
mæta bókargjöf. Annars hófst
ferðamannastraumur ekki að
ráði fyrr en í júlíbyrjun og
var að mestu lokið um miðjan
ágúst. Umferð var greinilega
minni en sumarið áður og
hefur opnun hringvegarins
vafalaust átt sinn þátt í því.
Við Árneshreppsbúar minn-
umst margra ágætra heim-
sókna frá liðnu sumri. Meðal
þeirra minnisstæðustu mun
vera heimsókn Kirkjukórs
Landakirkju í Vestmannaeyj-
um, er kom hingað með flug-
vél 21. júní ásamt sóknar-
presti sínum, Karli Sigur-
Björnssyni og Guðmundi H.
Guðjónssyni söngstjóra. Hélt
kórinn tónleika í Árneskirkju
og voru þeir vel sóttir af
heimamönnum. Að lokum skal
þess getið, að aðalfundur
Búnaðarsambands Stranda-
manna var að þessu sinni
haldinn hér, norður í Árnes-
hreppi, dagana 6.-7. sept. Það
lætur að likum, að það er
bæði uppörvandi og ánægju-
legt fyrir bændur í þessu
afskekkta byggðarlagi að fá
tækifæri til að skiptast á
skoðunum og blanda geði við
starfsbræður sína í mið- og
suðurhluta Strandasýslu.
Barnaskólanum Finnboga-
stöðum. 20. jan. 1975.
Torfi Guðbrandsson.
ísafjarðarkaupstaður
Tilkynning um
fasfeignagjöld
Fasteignagjaldaseðlar fyrir árið 1975 hafa nú
verið bornir út til gjaldenda, en dreifingu þeirra
seinkaði af óviðráðanlegum orsökum.
Gjalddagar fasteignagjalda eru 15. janúar og
15. mars og ber að greiða helming gjaldanna á
hvorum gjalddaga.
♦
Það eru eindregin tilmæli bæjarskrifstofunnar að
gjaldendur greiði nú þegar helming gjaldanna
og síðari helming þeirra eigi síðar en 15. mars n.k.
Bæjargjaldkeri
Rækjuveiiarnar
Rækjuveiðar voru stundaðar
á þrem veiðisvæðum í janúar.
Hófst vertíð 10. janúar á
Bíldudal og við Isaf jarðardjúp
en 16. janúar við Húnaflóa.
Stunduðu 83 bátar rækju-
veiðar í mánuðinum, en það
er 7 bátum fleira en á sama
tíma í fyrra. HeildarafMnn í
janúar varð nú 508 lestir, en
var 482 lestir á sama tíma í
fyrra.
Þar með er þó alls ekki sagt, að farsælast sé að búa við það
hömluleysi, sem menn hafa vanist um skeið.
Það er vonandi, að þær þrengingar sem nú eru framundan
glöggvi skilning þjóðarinnar á því hvað á að spara og hvað
má ekki spara. Það virðast ýmsir hafa átt nokkuð ólært í
þeim efnum.
H. Kr.
Frá Bíldudal réru 14 bátar
og öfluðu 57 lestir, en í fyrra
var afli 11 báta frá Bíldudal
40 lestir. Aflahæstir nú voru
Þröstur með 8,0 lestir, Helgi
Magnússon 6,9 lestir og Vísir
6,6 lestir.
Frá verstöðvunum við ísa-
fjarðardjúp réru nú 55 bátar
og öfluðu þeir 334 lestir, en
í fyrra var afli 52 báta 262
lestir. Aflahæstir nú voru
Örn með 12,7 lestir, Engilráð
12,0 lestir, Sólrún 11,9 lsetir,
Gullfaxi 11,8 lestir og Halldór
Sigurðsson 11,0 lestir.
Frá verstöðvunum við St-
eingrímsfjörð réru 14 bátar
og öfluðu 117 lestir. Níu
aflahæstu bátarnir voru alMr
með 9,0 lestir í mánuðinum.