Ísfirðingur - 23.04.1975, Blaðsíða 1

BLAÐ TRAMSOKNAKMANNA / VESTFJAROAKJOKMMI
25. árgangur.
ísafirði, 23. apríl 1975.
8.— 9. tölublað.
Ingimundur Ingimundarson:
Þankar úr Bjarnarfirði
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllll
( Þorstcinn Gíslason: 1
I VOR
Sunnanvindur sumarhlýr,
sól og vor um allan dalinn!
Heilsar tindum himinn nýr,
| huldan, sem í fossi býr |
| gígjustreng af gleði knýr, |
| grænkar meðan hlustar balinn. |
Sunnanvindur sumarhlýr, |
sól og vor um allan dalinnl
Af sér linjúkar hrímið þvær, |
| horfir upp í bláa salinn. §
Neðar brekkan grænkar, grær, |
| gu-Hi sól í voginn slær. |
| Fönnin grætur, fossinn hlær, |
fgllir kvæðum allan dalinn.
Af sér hnjúkur hrímið þvær,
horfir upp í bláa salinn.
| Yfir veg þinn, vorið nýtt, f
| vaxa blóm í hverju spori. |
Alt sem fraus er aftur þítt, |
alt sem kól er vermt og hlýtt.
| Alt hið gamla er aftur nýtt, 1
yngt og prýtt af sól og vori. §
Yfir veg þinn, vorið hlýtt,
vaxa blóm í hverju spori.
Himinlwelfing breið og blá,
| blásin út af sunnanvindi! |
| Vonir mínar vængi fá. |
Víða hvelfing, stór og hái! |
| Upp um fjöll og út um sjá §
æskan hlær á báru tindi.
Himinhvelfing breið og blá, |
blásin út af sunnanvindi! |
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijfniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiíi
Þegar vinur minn, Jón Á.
Jóhannsson, bað mig að senda
sér fréttir í ísfirðing, svaraði
ég því til, að hér gerðist aldrei
neitt. Þegar ég fór svo að
athuga þetta nánar, verður að
viðurkennast, að alltaf er
raunar eitthvað að ske, sem
við tökum misjafnlega eftir,
eða setjum okkur á minni.
Endurnýjun lífsins birtist
öðru hvoru, en þó verður
maður ennþá meira var við,
að líf flytjist á önnur tilveru-
stig. Á þann hátt hafa mörg
stór skörð verið höggvin 1
hóp samferðamanna okkar
hér í fámenninu. Sá með
ljáinn hefur grisjað í hópi
okkar, bændafólksins, heist
til ómjúkt undanfarandi tvö
ár, og við það tvö býli fallið
úr ábúð.
Snemma árs 1973 féll í
valinn mætur bóndi, Jóhann
Andrésson á Bassastöðum, á
68. aldursári. Allt til síðustu
búskaparára Jóhanns hafði
verið tvíbýli á Bassastöðum.
Til allrar hamingju var merki
Jóhanns tekið upp af tengda-
syni hans, Guðbrandi Sverris-
syni og Lilju. En þau keyptu
alla jörðina og búa þar með
tveim ungum börnum. Þau
Bankastjóri
*
Utvegsbankans
Bjarni Guðbjörnsson, áður
útibússtjóri Útvegsbankans á
ísafirði í yfir tvo áratugi og
nú síðast útibússtjóri sama
banka í Kópavogi, hefur verið
skipaður bankastjóri Útvegs-
bankans í Reykjavík. Ákvörð-
un um ráðningu Bjarna var
tekin á fundi bankaráðsins
eru yngstu ábúendur í sveit-
inni, og líkleg til farsældar
fyrir starfstéttina.
Bær við Steingrímsfjörð
hefur verið setinn af þrem
Ingimundur Ingimundarson
bændum. En á Góunni 1973
veiktust tveir bændanna, þeir
bræðurnir Haildór og Guð-
mundur Ragnar Guðmunds-
synir. Halldór fékk „slag” og
var strax fiuttur til Reykja-
víkur þar sem hann lést 13.
febr. s.l. 77 ára að aldri. En
sjúkleiki Guðmundar dró
hann til dauða 7. maí '73, þá
á 74. aldursári. Kona Halldórs
Guðrún Petrína Árnadóttir
andaðist s.l. sumar, eftir lang-
varandi heilsuleysi.
Báðir höfðu þeir bræður
setið bújarðir sínar í röska
hálfa öld, af mesta myndar-
s.l. fimmtudag, með samhljóða
atkvæðum allra bankaráðs-
manna.
Á ísafjarðarárum sínum
var Bjarni bæjarfulltrúi á
annan áratug og forseti
bæjarstjórnar um skeið. Hann
var alþingismaður fyrir
Framsóknarflokkinn í Vest-
fjarðakjördæmi 1967 til
1974, en hann hafði áður verið
varaalþingismaður frá 1959.
Eiginkona Bjarna er Gunn-
þórunn Björnsdóttir, Krist-
jánssonar. fyrrv. kaupfélags-
stjóra og alþm.
brag, og er þar stórt skarð
fyrir skyldi. Ekki hvað síst
þar sem búseta féll niður á
báðum býlunum. Að vísu mun
Bjarni sonur Guðmundar
nytja jarðarhluta foreldra
sinna. En hjá þeim hjónum,
en með sjálfstætt húshald, er
móðir hans, Margrét Ó. Guð-
brandsdóttir, á níræðis aldri
Sérstæð heiðurs kona, sem
stundar útsaum og útprjón
af þeirri listfengi að slíkt mun
vera fágætt.
Báðir voru þeir bræður,
Halldór og Guðmundur, hag-
mæltir vel, og voru fljótir að
koma spaugilegum hlutum í
stuðla. Guðmundur einnigý
mikill félagsmálamaður og um
aliiangan tima í sveitarstjórn.
Fráfall þessara þriggja bænda
er verulegt áfall fyrir starfs-
stéttina og sveitarfélagið.
Fyrir þrem áratugum voru
36 bændur hér í hreppi og
jarðnæði hagnýtt til fulls.
Stutt á fiskimið hjá þeim er
við sjávarsíðuna bjuggu, og
hlunnindi stunduð af mikilli
natni og reynslu. Þá var
rækjuveiði óþekkt atvinnu-
grein, og grásleppan, ásamt
öllum hrognum, mestmegnis
hagnýtt sem skepnufóður, og
lítillega til matar, en rauð-
maginn þótti lostæti og nýttur
drjúgum betur en nú virðist
vera, þrátt fyrir stórum
aukna geymslu-tækni.
Nú eru bændur hér taldir
13—14. Bæst hafa við
2 nýbýli. Meðal fjáreign
mim vera samkvæmt haust-
ásetningi 1,6 kýr og 200 sauð-
fjár. Hestar eru aðeins til á
þrem býlum.
Tún sumra eyðibýlanna eru
hagnýtt, en eyður í búsetuna
eru geigvænlega stórar og
mega ekki stækka. Smala-
löndin orðin erfið sökum víð-
áttu. Þetta er tilfinnanlegast
að hausti, þegar allra veðra
er von, og fennihætta yfirvof-
andi. Vorsmalamennskur
mega teljast óframkvæman-
legar kringum þetta búsetu-
eyði, einnig sökum mann-
fæðar. Meðalaldur bænda hér
er rúml. 53 ár, en húsfreyj-
urnar eru 7 árum yngri.
Sumsstaðar við sjávarsíð-
una er nú óvenju góður trjá-
reki, og er slíkt góð búbót
hjá þeim er þess njóta.
Þau alvarlegu tíðindi hafa
gerst, að garnaveiki í sauðfé
hefur fundist að Fögrubrekku
í Bæjarhreppi hér í sýslu.
Áður var vitað, að hún fikraði
sig drjúgum vestur eftir
Norðurlandi. Þessi válegu
tíðindi hljóta að hvetja vest-
firska bændur til að standa
vel saman um að krefja sauð-
fjárveikivarnir um fullkomið
viðhald og vörsiu á þeim
varnargirðingum, sem til
þessa hafa varið meginhluta
Vestfjarða fyrir smitandi bú-
fjárpestum. En hér þarf einn-
ig að gæta, að heykaup til
Vestfjarða séu ekki gerð af
svæðum þar sem þessi, eða
aðrir smitandi búfjársjúkdóm-
ar hafa loðað við.
Gleðilegt sumar!
Framhald á 4. síðu.