Ísfirðingur - 23.04.1975, Qupperneq 8

Sjötugur
Hjörtur Sturlaugsson, bóndi
í Fagrahvammi í Skutulsfirði,
varð sjötugur 7. þ.m.
Blaðið óskar Hirti og fjöl-
skyldu hans allra heilla i
tilefni afmælisins. Afmælis-
grein bíður næsta blaðs, en
hér er birt afmæliskveðja, sem
Kjördæmissamband Fram-
sóknarmanna í Vestfjarða-
kjördæmi sendi Hirti í sím-
skeyti á afmælisdaginn:
Á sjötíu árum þú sótt hefur fram,
samrýmdur útkjálkans dölum og fjöllum,
ræktunarmaður sem vildir þitt vamm,
ei vita í neinu, og talinn með snjöllum.
Nú flytur þér kveðjur í Fagrahvamm,
Framsóknarliðið af Vestfjörðum öllum.
Lilli Leikklúbburinn
Litli Leikklúbburinn á ísafirði á 10 ára afmæli á morgun,
sumardaginn fyrsta. Klúbburinn minnist afmælis síns á
ýmsan hátt, t.d. með útgáfu afmælisrits, sem mun koma út
alveg á næstunni.
Starfsemi Litla Leikklúbbsins hefur sannað að hann hefur
á að skipa mjög áhugasömu og hæfu fólki. Stendur bæjar-
félagið í mikilli þakkarskuld við klúbbinn fyrir framlag hans
að leiklistarmálum í kaupstaðnum.
Blaðið l'sfirðingur óskar Litla Leikklúbbnum til hamingju
með afmælið. Með tilliti til starfsemi klúbbsins á liðnum
áratug má áreiðanlega vænta gróskumikils starfs að leik-
listarmálum í bænum á næsta áratugnum.
Bolungorvík — íbúðir
Til sölu 4ra herbergja nýjar og fullgerðar íbúðir.
Beðið eftir húsnæðismálaláni.
Jón Fr. Einnrsson
Byggingaþjónustan Bolungarvík
Símar: 7351 og 7353
Vinna
Vantar góðan starfsmann í verslun.
Raf h.f. ísafirði.
Sími: 3279.
TIL SÖLU hrognkelsa- og rauðmaganet.
Jón Fr. Einnrsson
Byggingaþjónustan Bolungarvík
Símar: 7351 og 7353
Jens í Kaldalóni:
Opið bréf til Björgvins Síghvatssonar, skóla-
stjóra Isafirði
Guð gefi að þessar línur
hitti þig, Björgvin minn,
hressan og kátan. Enda þótt
mér sé ljóst hve lítilsigld geta
mín sé til þess að tjá þér
skoðanir mínar og staðreyndir
allar í lífi og aðstöðu okkar
Djúpbænda, og þá ekki sist
ef borið er saman við þá
mælsku og greind, sem þú
svo náðarsamlega í vöggu-
gjöf hlotið hefur, vil ég þó
reyna með fáeinum Hnum að
skýra fyrir þér nokkra þætti
í tilefni greinar er þú skrif-
aðir í blaðið Skutúl 30. janúar
s.I., um mjólkurmál.
Ég vil þá í fyrstu dá hug
þinn og hugarfar, í upphafi
greinar þinnar, til Inndjúps-
bænda vegna uppbyggingar og
aukinnar ræktunar á vegum
Inndjúpsáætlunar. Var reynd-
ar ekki annars af þér að
vænta, jafn skýrum og vel
gefnum manni, en að góðan
hug bærirðu til meðbræðra
þinna fyrir innan Arnarnesið.
Alveg er ég þér sammála um
það, að nauðsyn beri til þess
að efla mjólkurframleiðslu
hér í Djúpinu, þar sem við-
varandi mjólkurskortur er í
öllum vestfirskum sjávar-
plássum um lengstan tíma
ársins.
En aða'ltilgangur minn með
þessum fátæklegu Hnum til
þín, er að reyna að leiðrétta
þann misskilning, sem virðist
koma fram hjá þér og mörg-
um öðrum, sem sé, að Inn-
djúpsáætlun hafi haft einhver
áhrif á þá þætti í framleiðslu
háttum bænda, að stuðla að
aukinni framleiðslu sauðfjár-
afurða á kostnað mjólkur
framleiðslunnar. Sannleik-
urinn er sá, að Inndjúps-
áætlun 'hefur engum sett
skilyrði um framleiðsluhætti,
og verið jafn kært að fjós
yrðu byggð eins og fjárhús,
heldur hefur í einu og öllu
verið farið eftir frjálsu og
óþvinguðu vaH hvers og eins,
og hver og einn hefur um það
frjálst val haft hvora fram-
leiðslugreinina hann kysi.
Mjólkurskorturinn og
minnkandi mjólkurframieiðsla
á sér miMu lengri og afdrífa-
ríkari sögu að baki,— og
ekki efa ég að þú munir eftir
smjörfjalHnu fræga fyrir
nokkrum árum.
En allt þetta á sér orsakir
eins og allir hlutir, og djúpum
rótum skjóta þær rætur til
þeirra einstöku og afdrifa-
ríku kalára, sem samfelld
stóðu hér í 5—6 ár. Ennþá
um langa framtíð eiga eftir-
hreytur þessara ára eftir að
segja til sín í aðstöðu og af-
komu bænda hér við Djúp.
Ekki þarf þó að brýna bændur
með því, að ekki reyndu þeir
að bjarga sér svo sem best
mátti verða, þar sem um
aHar trissur leitað var fanga,
gerðir út leiðangrar til hey-
skapar á eyði staði norður í
Grunnavík, suður í Dali og
suður á Reykjanesskaga. Hey
var keypt norðan úr Eyja-
firði, sunnan úr RangárvaHa-
sýslu og síðast en ekki síst
austan frá Hornafirði.
AUt þetta grasleysi árum
saman, heykaup, að ógleymd-
um rándýrum áburðarkaupum
sem Htið og sums staðar ekk-
ert, gras fékkst af, setti svip
sinn í ómældum einingum á
afkomu bændanna, og lömuðu
huga og hönd til þeirra verk-
efna sem biðu í brýnni þörf
til uppbyggingar húsa og
annara óumflýjanlegra at-
hafna, sem ávailt er fram-
vinda til eðlilegrar búsetu á
hverjum tíma, enda var hér
um kyrrstöðu að ræða í slák-
um athöfnum ailt að s.l. 10
ára tímabil. >að voru því
óumflýjanleg neyðarúrræði að
taka til hendi, ef ekM átti til
algjörrar auðnar að draga,
— og í upphafi árdaga Inn-
djúpsáætlunar nutum við
skilnings og víðsýnis land-
námsstj. , sem í ferð sinni hér
um slóðir, — því glöggt er
gestsaugað, — og yfirHtið
hafði aðstæður allar,
taldi að engan veginn
gætu bændur hér við Djúp,
án stuðnings frá því opinbera,
staðist þá raim, sem þegar
væri að höndum borin, né,
nema að síður væri, klofið
þá endurreisn í ræktun og
byggingum sem óhjákvæmi-
lega yrði að gerast, ef nokkur
von ætti að vera um búsetu
hér um slóðir áfram.
Þá var ekM síður að okkur
legðist hendur að liði til þeirr-
ar áætlunargerðar sem Inn-
djúpsáætlun er í eðli sinu, þar
sem voru iþeir Jón Ragnar
Björnsson cand. agro., starfs-
maður hjá landnáminu og
Jóhann T. Bjarnason, fram-
kvæmdastjóri Fjórðungssam-
bands Vestfirðinga. Sýndu
þeir báðir í verki eindæma
árvekni, dugnað og samvisku-
semi, og var eins og þeim
báðum yxi ásmegin og áihugi
við hvert skref í þeirri gerð
allri.
En aHur þessi þáttur í til-
veru liðinna ára, virkaði hægt
og bítandi og jöfnum fetum
í þá átt að kúnum fækkaði.
Menn gátu frekar alið Mndur
á litlum heyjum með útbeit
og méH, en látið kýrnar gefa
þann arð sem þurfti, enda
þótt nokkrir bændur þráuðust
við að halda kúnum í horfinu.
Hér í SnæfjaHahreppi, þar
sem kalið var þó mest, var
lengst haldið í kýrnar, og nú
mun að loknu þessu haHæri,
vera hart nær 60 kýr á 3
bæjum. En þar fyrir er ekM
öll sagan sögð um það, hvort
ekki hefði betur verið, að
engin hefði sú skepna hér
uppi staðið.
Það var í þessum málum
eins og fleirum, að ekki er
brunnurinn byrgður, fyrr en
í hann er dottið barnið. Hér
var Htið aHtof lítið aðhafst
tH stuðnings bændum. Þeim
voru jú lánaðir peningar að
3/4 hlutum til heykaupa, sem
undan sínum blóðugu nöglum
að þeir skyldu aUir aftur
borga, að öðrum kosti sem
ómagar í gröf sinni liggja
og þeirri fyrstu Inndjúps-
nefnd, sem kosin var á hinum
fyrsta almenna bændafundi í
Reykjanesi, fannst ekki taka
því, að koma á framfæri við
hið íslenska ríkisvald þá hina
þar samþykktu tiUögu þess
fundar, er hann fékk henni í
veganesti, um það þeirra
mikHsverða atriði, að eitthvað
af Bjargráðasjóðslánum bænd-
anna yrði eftirgefið að ein-
hverju eða öllu leyti.
Og svo sveif reisnin hátt
yfir höfðum þriggja þeirra
bænda, er þann fund sátu, að
gegn þeirri tiHögu greiddu
þeir atkvæði sitt. Slíka umbun
þoldu þeir ekM að meðbræður
þeirra nytu eftir 6 ára sam-
feUd grasleysisár. Svona ristir
nú kærleiksnáðin djúpum
rótum í hugskoti sumra í
garð sinna granna, og þá ekki
síður, að stéttvísin sitji þar í
öndvegi!
En sannleikurinn var sá, að
það þurfti og átti að borga
bændum meira fyrir mjólkina
en gert var. Þar átti sam-
félagið, ríkið, að koma til.
Þvá bar skylda til að taka
þátt í svona haHærisárferði,
og það munaði heldur ekkert
um það. Það var ekM við því
að búast að bændur hér við
Djúp gætu framleitt mjólk
með aðkeyptu heyi og méli
fyrir sama verð og þeim var
ætlað sem fengu eðUlegt gras
af túnum sínum, og víða mok-
gras. En hvernig heldur þú
Björgvin minn að afkoma í
vestfirskum sjávarplássum
hefði orðið, hefðu sjómenn-
irnir þurft að kaupa fiskinn
sem þeir fluttu að landi í
5—6 ár samfeUt fyrir lánsfé
og ættu svo eftir að borga
þau lán öll með þeim afla sem
eftir ætti að koma. Ég held
þeir hefðu sett punkt fyrir
aftan slík vinnubrögð, og lái
ég þeim ekki. En svona kalla
ég að láta menn deyja Drottni
Framhald á 5. síðu