Ísfirðingur - 27.02.1976, Blaðsíða 1

________BMÐ TRAMSOKNAKMANNA /
26. árgamgur. ísafirði, 27. febrúar 1976.
\/E$TmRt)AKJÖ1?MMI
5. tölublað.
Ólafur Þ. Þórðurson:
Deilur um kaup
ÞÆR deilur sem nú standa
yfir um kaup og kjör leiða
hugann að þeirri þjóðfél.upp-
byggingu sem við búum við.
Segja má að þessir hagsmuna-
árekstrar verði harðari og ill-
vígari með hverjum áratugi
tuttugustu aldainnar. Stílað er
upp á, að verkföl komi til
framkvæmda iþegar verst
gegnir fyri viðkomandi at-
vinnugrein.
Á Sturlungaöld þegar ís-
lendingar deildu hvað harð-
ast og glötuðu frelsi sdnu,
er það athyglisvert, að ai-
þýðan lét höfðingjana ekki
etja sér út í hemað nema
séð væri fyrir matvælum
næsta vetur. Þannig varð
Sturla Sighvatsson t.d. að
bíða þess að menn hefðu afl-
að einhverra heyja áður en
'bændur fylgdu honum norður
í Skagafjörð til ófriðar við
Kolbein unga. Þá duldist eng-
um að vinnan skapaði verð-
mætin og hungur fylgdi eí
svikist var um að nota bjarg-
ræðistímann til verðmæta-
sköpunar.
Það farm sem er á ákvörð-
unum um kaup og kjör er
fyrst og fremst úrelt og verð-
ur sem tæki í höndum stjóm-
málamanna til að efla ófrið
innanlands, en alþýðunni
blæðir. Þetta leiðir hugann
að þeirri staðreynd að auð-
velda verður verkalýðsfélög-
unum að fylgjast með rekstri
fyrirtækja. Þau þyrftu að
hafa undir höndum skiptingu
fjármagnskostnaðar hjá vel
reknu fyrirtæki í sömu grein
og fyritækið sem vlðkomandi
verkalýðsfélag gerði sinar
kaupkröfur á hendur. Með því
móti væri hægt að meta það
af hálfu verkalýðsfélagsins
að hvaða þáttum í rekstrin-
um bæri að snúa gagnrýn-
inni og byggja kaupkröfum-
ar á. 1 gegnum lán frá stofn-
lánasjóðum er hægt að setja
fram kröfur á hendur þeim
sem fá þau, um að atvinnu-
lýðræði innan fyrirtaekjanna
verði aukið.
Þegar rikisvaldið lætur ráð-
ast í stórvirkar framkvæmdir,
t.d. verksmiðjubyggingu, verð
ur að byrja á því að semja
við viðkomandi verkalýðsfé-
lag og óska efcki minna refcstr
aröryggis fyrir fyrirtækið en
en t.d. Álverið fékk í frjáls-
um samningum við ísiensk
verkalýðsfélög. Þannig má
með margvíslegum aðgerðum
draga úr tapi þjóðarbúsins,
sem það annars yrði fyrir
vegna vinnudeilha.
Hér á landi er nú greitt
lægra kaup en í nágranna-
löndunum. Einnig er kaup-
máttur launa nú lægri hér á
landi en hann hefur verið.
Hvorugt er gott, en samt
flýja menn ekki land eins og
á dögum Viðreisnarstjómar-
innar. Öllum er ijóst að kaup-
gjald verður að hækka frá
því sem það nú er. Rekstrar-
staða fyrirtækja leyfir ekki
meiri útgjöld þeirra svo
neinu nemi. Hér verður þvi
ríkisvaldið að grípa inn í og
verðtryggja lán að fullu, en
lækka vaxtabyrðina hjá at-
vinnuvegunum og gera þeim
þaranig fært að greiða hærri
laun. Þjóðfélag með okur-
vöxtum fær ekki staðist. Þjóð-
félag sem lætur sparifé þeirra
hófsömu verða að engu fær
heldur ekki staðist.
Verðtrygging iran- og út-
lána og lækkun vaxta er það
hagstjómartækið sem verður
að beita, ef við ætlum að
komast út úr þeim efnahags-
örðugleikum sem nú eru mesti
ógnvaldur íslensks sjálf-
stæðis.
Ól. Þ. Þ.
Askorun um uð sjúkruflug d
Vestfjörðum leggist ekki niður
HÉR 1 blaðinu hefur áður
verið rætt um það, að brýna
nauðsyn beri til að tryggja
áframhaldandi sjúkraflug á
Vestf jörðum, en nokkur hætta
er og hefur verið á því að það
kynni að leggjast niður, því
Flugfélagið Emir hf., sem um
margra ára skeið hefur hald-
ið því uppi, hefur að imdan-
fömu átt við rekstrarfj árerf-
iðleika að etja.
Á fundi bæjarstjómar Isa-
fjarðar 19. íebrúar sl. var
eftirfarandi áskorun sam-
þykkt og vill blaðið eindregið
taka undir efni áskorunar-
innar:
„Bæjarstjóm Isafjarðar
beinir þeirri eindregnu á-
skonrn til rífcisstjórnar, heil-
brigðisráðherra, samgöngu-
ráðherra og fjárveitingar-
nefndar Alþingis, að þessir
aðilar grípi þegar í stað til
raunhæfrá aðgerða, er tryggi
að lífsnauðsynlegt sjúkraflug
innan héraðs á Vestfjörðum,
sem um 7 ára skeið hefur
verið haldið uppi af flugfélag-
KVENFÉLAGEÐ Hlíf á ísa-
firði hélt sitt árvissa og vin-
sæla samsæti fyrir eldra fólk
í Alþýðuhúsinu sunraudaginn
22. þ.m. Að venju voru mjög
fjölbreytt og vel undirbúin
skémmtiatriði á samkomunni.
Samkoman hófst með því
að formaður sfcemmtinefndar,
frú Margrét Óskarsdóttir, setti
skemmtunina, bauð gesti vel-
komna, og gerði grein fyrir
dagskrá. Næst flutti formaður
kvenfélagsins, frú Elisabet
Agnarsdóttir ávarp. Að ávarpi
hennar loknu söng Hlífarkór-
inn við undirleik frú Guðrún-
ar Eyþórsdóttur, en að söngn-
um loknum flutti sér Sigurður
Kristjánsson ræðu. Eftir
ræðu Sigurður var tekið kaffi-
hlé. Vom rausnarlegar og
gómsætar veitingar fram
bomar og meðan kaffið var
drufckið fóru fram fjörugar
samræður eldra fólksins.
Eftir að staðið var upp frá
borðum ávarpaði frú Ingibjörg
Sigmimdsdóttir gestina með
frumortu ijóði, sem bæði var
inu Ömum hf. á ísafirði, legg-
ist efcki niður.
Bæjarstjórn minnir á laga-
skyldu Heilbrigðisráðuneytis-
ins um aðild að öryggis- og
sjúkraflugi (sbr. lög nr. 56
frá 1973, 42. gr.). Hún bend-
ir á, að það er ríkinu aug-
ljóslega ■ mun hagkvæmara,
að styrkja núverandi rekstr-
araðila tH að halda uppi þess-
ari þjónustu, heldur en að
annast sjálft siíkan rekstur.
Jafnframt mánnir bæjar-
stjórn á þingsályktunartillögu
Alþingis um Inn-Djúpsáætlun,
en þar er kveðið á um nauð-
syn reglulegs áætlunarflugs
frá Isafirði í Reykjanes. Þar
segir ennfremur:
„Djúpbátnum og Flugfélag-
inu Örnum hf. verði tryggð
nægileg rekstrarframlög á
fjárlögum til þess að annast
þessa þjónustu.”
Bæjarstjóm telur, að með
áðumefndri lagasetningu, og
þingsályktun hafi Alþingi
lýst ótvírætt þeim vilja sín-
um, að þessi þáttur heilsu-
gæslu og öryggisþjónustu við
skemmtilegt og vel flutt.
Næsta atriði var söngleikur-
inn Húsrannsókn, en þar á
eftir var sýnt leifcritið Fjöl-
skyldumyndin. Að loknu leik-
ritinu voru sýndir dansar, þ.e.
sýnishom af dönsum frá eldri
tímum til táningadansanna nú
til dags. Næsta atriðið var svo
söngur með gítarundirleik frú
Sigríðar Óskarsdóttur. Frú
Lára Veturliðadóttir söng því
næst gamanvísur við undir-
leik frú Guðrúnar Eyþórs-
dóttur. Þá fór fram skrautsýn
ing: örlagastundir íslands. Síð
asta atriðið var svo almenmu’
dans við undirleik Ásgeirs
Sigurðssonar og félaga. Dans-
að var af miklu fjöri til kl.
1,30 aðfaranótt mánudagsins,
en þá sleit formaður Hlifar,
frú Elísabet Agnarsdóttár,
samkomunni.
Það gefur auga leið að
svona fjölbreytta og vel
heppnaða skemmtun er ekki
hægt að halda nema að und-
angenginni gífurlega mikilli
Framhald á bls. 3
íbúa afskekktra byggðarlaga,
verði tryggður í framkvæmd.
Bæjarstjóm vekur athygli
á því, að sú styrkveiting, sem
farið er fram á í þessu skyni,
nemur innan við helming
rekstrarkostnaðar við eitt
sjúkrarúm í Borgarspítalan-
um í Reykjavík.
Með hláðsjón af framan-
sögðu skorar bæjarstjóm Isa-
fjarðar á hæstvirtan heil-
brigðisráðherra, Matthías
Bjamasan, að hann hafi frum-
kvæði að skjótri lausn þessa
máls, sem er í orðsdns fyllstu
merkángu, lifshagsmunamál
þeirra Vestfirðdnga, er lak-
asta læknisþjónustu hafa, eða
alls enga, og afskekfctast búa.”
Vegið
að sjdlf-
stæði
íslands
ÞAÐ ætti að vera orðið
öllum augljóst, að Bnetar
stefna nú að því, með hin-
um fólskulegu og hrotta-
legu árásum sínum á ís-
lensku varðskipin, að
sökkva þeim og fyrirfara
áhöfnum þeirra. Jafnframt
gera þeir sér sérstakt far
um að eyðileggja lífsbjarg-
armöguleika okkar til fram
búðar með því að láta her-
skip sín vernda veiðiþjófn-
að innan íslenskrar lög-
sögu og virða að engu al-
friðuð svæði. Þeir vita
mæta viel að fiskimiðin við
strendur íslands eru undir-
staða afkomu þjóðarinnar
og að fiskistofnarnir eru í
bráðri hættu vegna of mik-
illar veiði, en þar eiga
Bretar langsamlega stærstu
sökina.
Hvaða samleið getum
við eiginlega átt með þjóð
sem vegur svona miskunn-
arlaust að sjálfstæði okk-
ar?
Hlífarsamsætið