Ísfirðingur - 15.05.1976, Side 1
BLAÐ TRAMSOKNAKMANNA / l/£$TFJARÐAKJORDÆMI
26. árgangur.
ísafirði, 15. maí 1976.
11. tölublað.
Skagfírskir bændur í kynnis-
Endurkjörmn form.
Frumsóknurfl.
ferð í Strundusýslu
Ólafur Jóhannesson var
endunkjörinn formaður Fram-
sófenarflokksins á aðalfundi
miðstjórnar sunnudaginn 9.
þ.m., en þann dag lauk mið-
stjórnarfundinum, sem hófst
föstudaginn 7. maí. Endur-
kjömir voru og Steingrímur
Hermannsson, ritari og Tóm-
as Árnason, gjaldkeri. Einar
Ágústs'son var endurkjörinn
varaformaður og Ragnheiður
Sveinbjörnsdóttir, vara-ritari,
en Guðmundur G. Þórarins-
son var kosinn varagjaldkeri
í stað Halldórs E. Sigurðs-
sonar, sem baðst imdan
endurkosningu.
í upphafi aðallfundar mið-
stjórnar Framsóknarflokksins
flutti Ólafur Jóhannesson
gagnmerka ræðu um þjóðmál-
iin og fjaliaði þá m.a. um
efnahagsmálin, landhelgis-
málið, atvinnumálin, byggða-
málin, orkumálin og verð-
lagsmálin. Að þessu sinni er
ekki unnt að birta ræðu Ól-
afs, eða kafla úr henni, hér
Sumardagurinn fyrsti hefur
frá alda öðli verið hátíð í
hugum íslenditnga. öll viljum
við fagna sumri og dást að
fegurð náttúrunnar. Má þó
ofit og einatt segja sem svo,
að ekki sé sjálft sumarið
komið með sínum fyrsta degi,
þvi oft getur sá dagur verið
með vetrarblæ. Sumardagur-
í blaðinu, en öllum þessum
málum gerði hann mjög góð
sikil. í ræðu sinni dáðist Ól-
afur mjög að vinnubrögðum
skipherra og áhafna varð-
skipanna.
Kaflar úr stjómmálaálykt-
un aðalfundarins verða birtir
síðar hér í blaðinu.
inn fyrsti boðar umskipti
veðráttunnar fyrr eða síðar,
og þess eigum við svo sannar-
lega að minnast.
Yfirleitt kunna allir góðir
íslendingar skil á sumri og
vetri, sem vonlegt er. Vetur-
inn með stormi og kulda, en
sumarið með sól og hita. Þeir
sem hvern morgun reka nefið
LAUGARDAGINN 13. mars
síðastliðinn lögðu um 60
bændur úr Skagafjarðarsýslu
leið sína vestur í Stranda-
sýslú. Má gjarnan geta þess
að með í förinni var ein kona,
Margrét Viggósdóttir á Skef-
ilsstöðum.
Tilgangurinn með ferð þess-
ari var einkum sá að kynn-
ast votheysverkun, gerð vot-
heysgeymslna, reynslu bænda
af fóðrun á votheyi og tækni
í sambandi við heyöflunina
cg við gjöf á því, en eins og
alkunna er hafa bændur í
Strandasýslu langa cg mikla
reynslu aíf votheysgerð og
hafa á síðari árum byggt
mikið af stórum nýtískuleg-
um fjárhúsum og votheys-
hlöðum sem teiknaðar hafa
verið á Byggingastofnun
landbúnaðarins.
Fyrsti áfangi ferðarinnar
var Glaumbær í Langadal og
voru þar skoðuð ný fjárhús
yfir 600 fjár með tilheyrandi
vélfærum áburðarkjallara og
votheyshlöðu sem er 10 m
bredð cg 35 m löng.
út úr gáttinni finna best mun-
inn. Hríðarkóf með frosti og
funa að vetrinum, svo að
stundum sér ekki út úr aug-
unum, sem kallað er. En að
sumrinu dúnalogn og sólskin,
sem breiðir sig niður fjalls-
hlíðamar. Já mikill er munur-
inn. Að sönnu er allt þetta
breytilegt að vissu marki,
þannig að ekki er ætíð blind-
hríð að vetri til, en sól
í Staðarskála í Hrútafirði
mættu skagfirðingum þeir
Jónas R. Jónsson bóndi á
Melum 2, í Hrútafirði, for-
maður Búnaðarsambands
Strandamanna, og Brynjólfur
Sæmundsson héraðsráðunaut-
ur Búnaðarsambandsins, var
hann eftir það leiðsögumaður
hópsins.
Lengst var farið að Kirkju-
bóli í Steingrímsfirði og kom-
ið við á mörgum býlum á
þeirri leið. Var alsstaðar eitt-
hvað markvert og lærdóms-
ríkt að sjá og gilti einu hvort
um var að ræða byggingar,
fóðrun búfjár og ræktun
þess, og umgengni alla, sem
allt var til fyrirmyndar.
Skagfirðingar þurftu margs
að spyrja um votheysverkun-
ina o.fl. henni viðkomandi og
gerðu heimamenn ferðahópn-
um glögga grein fyrir því.
Er heim var haldið um
kveldið bauð búnaðarsam-
bandið og bændur og hús-
freyjur úr Bæjarhreppi skag-
firðingum til höfðinglegrar
veislu í hinu nýbyggða skóla-
og hiti að sumri, en mikill
er þó munurinn á okkar kalda
landi.
En svo kemur spurningin.
Á hvern hátt fögnum við
sumri hér um slóðir, t.d. á
Vestfj? Fer nú ekki bara
frekar lítið fyrir því? Það
mætti þó sannarlega draga
flögg að hún, já, ég segi
bara á hverri ednustu flagg-
stöng sem tiltæk er, það er
þó það allra minnsta. En var
það nú viðhaft í þetta sinn?
Ned, því er nú verr. Sá er
þetta párar var á ferð um
plássið cg 3 flögg sáust við
hún í sjálfum ísafjarðarkaup-
stað og 2—3 flögg í Hnáfs-
dal. Finnst ekki öllum tilval-
ið heiðursmerki að draga
flagg að hún mót sól og
sumri, eða hvað er að?
17. júní á hugi fóllksins.
Þann dag er flagg á hverri
stöng, og ekki kemur neinum
til hugar að hafa á móti því.
Það er vitanlega alveg sjálf-
sagt, en því þá ekki að láta
komandi sumar njóta þess
sama?
húsi á Borðeyri. Jónas á Mel-
um bauð skagfirðinga vel-
komna fyrir hönd Búnaðar-
sambandsins, en Jósef Rósin-
karsson bóndi Fjarðarhomi
hafði orð fyrir hönd búnaðar-
félags Bæjarhrepps.
í ræðum sínum lögðu þeir
meðal annars ríka áherslu
á það gagn sem bændur gætu
haft af gagnkvæmum heim-
sóknum og þeim kynnum sem
við þær sköpuðust. Myndu
eðhlega fá dæmá slíkra ferða
sem þessarar að vetri tii, en
einmitt á þeim tíma einum
væri þó unnt að kynna sér
fóðrun búfjárins, meðferð
þess í húsi, vinnuaðstöðu í
byggingunum og hvernig
byggingarnar reynast að öðru
leiti, á þeim tíma sem þær
eru í notkun (vetrinum).
Fleiri ræður voru fiuttar
og að sjálfsögðu „tekið lagið”
enda veitingar með þeim
hætti að þær örfuðu orðræð-
ur og söng.
Rómuðu skagfirðingar mjög
rausn Strandamanna og fyrir-
greiðslu alla og er ferðahóp-
urinn á einu máli um, að
heimsókn iþessi hafi verið
hvortveggja í senn, mjög
ánægjuleg og gagnleg.
Ingvar Gýgjar Jónsson
En það er fleira umtals-
vert. Þegar rifið var af daga-
talinu þá blasti við 22. apríl,
sumardagurinn fyrsti. Harpa
byrjar, en viti menn, töiu-
stafirnir eru kolsvartir. Mér
lá við að taka rautt blek og
mála ofaní. Er ekfci sannarleg
hátíð að fá boðaða sumar-
komuna? Hvernig er þetta
að verða?
Með sumarkomunni lifnar
allt hið ljúfa líf, grösin gróa,
blómin anga, litlu fuglarnir
þjóta til landsins ofckar,
þessa óra leið og syngja sína
sumarsöngva og hoppa grein
af grein. Þetta með mörgu
fleiru ber fyrir augu okkar
og við dáumst að þvi. Við
njótum sumarsins á marga
lund. Fólfc í kaupstöðum
leggur land undir fót upp um
hláðar, fjöll og firnindi, þakk-
látt í huga fyrir að fá að
rétta úr sér eftir vetrar set-
urnar og sækja í sig nýjam
þrótt og frjálsræði. Sveita-
fólkið nýtur gróðurs og
grósku við sinn atvinnuveg.
Framhald á 3. síðu.
Pétur Jónatansson:
Sumardagurinn
fyrsti
„Lóan er komin að kveða burt snjóinn,
að kveða burt leiðindin, það getur hún.
Hún hefir sagt mér, að senn komi spóinn,
sólskin í dali og blóms'tur í tún.
Hún hefir sagt mér til syndanna minna,
ég sofi of mikið og vinni ekki hót.
Hún hefir sagt mér að vakna og vinna
og vonglaður taka nú sumrinu mót”.
(P. Ól.)