Ísfirðingur - 17.09.1976, Page 1

26. árgangur.
ísafirði, 17. september 1976
17. tölublað.
Kjördæmisþing framsóknnr-
mnnnn í Vestf jnrðakjördæmi
Vegurinn yfír Breiða
dalsheiði 40 ára
17. Kjördæmisþing fram-
sóknarmanna í Vestfjarða-
kjördæmi var haldið að Fagra-
'hvammi í Örlygshöfn 4. og 5.
september s.l.
Þingið sóttu 29 fulltrúar,
víðisvegar að úr kjördæminu,
þar á meðal' alþiingismennirnir
Steingrímur Hermannsson og
Gunnlaugur Finnsson. Einnig
sóttu þingið nokkrir gestir.
Auk venjuiegra aðalfundar-
starfa voru fjögur framsögu-
erindi flutt á þinginu, og urðu
miklar og fjörugar umræður
um þau öll Steingrimur Her-
mannsson fjallaði um stjórn-
málaviðhorfið, Ólafur Þ.
Þórðarson um fiskirækt á
Vestfjörðum, Gunni. Finnsson
um samgöngumál og Eysteinn
G. Gíslason um öryggismál
afskekktra byggða.
Ekki voru gerðar beinar
ályktanir um iþessi málefni,
nema það fyrsta, en hinsvegar
voru þau rædd frá ýmsium
hliðum. Þess skal sérstaklega
getið, að Magnús Ólafsson frá
Vesturbotni, sem var gestur
'þingsins, sagði frá reynslu
sinni af fiskirækt, en hann
hefur á eigin spýtur hafið
fiskieldistilraunir í sjó.
Þingið stóð frá hádegi á
laugardag fram undir mið-
nætti á sunnudagskvöld, en
fundi var frestað frá kl. 22,30
á laugardag tii kl. 14 á sunnu.
dag.
Sunnudagsmorguninn not-
uðu menn til að skoða sig um
í nágrenninu og fór allur
hópurdnn m.a. á Látrabjarg í
fylgd heimamanna. Var það
hin besta ferð í ágætu veðri.
Sérstök ástæða er til að geta
um og þakka framlag heima-
fólks til iþessa þinghalds, en
fyrirgreiðsla öll og aðstaða
í Fagrahvammi var til mik-
iilar fyrirmyndar.
Stjórnmáiaályktun þingsins
er birt í leiðara á 2. síðu þessa
blaðs. Á þinginu var enn-
fremur samþykkt eftirfarandi
ályktun:
„Kjördæmisþ. framsóknar.
manna í Vestfjarðakjördæmi,
haldið í Fagrahvammi Öriygs-
höfn 4. og 5. september 1976,
átelur að aðilar innan sam-
starfsflokks hafi að undan-
förnu notfært sér dómsmál til
persónuiegra niðskrifa um
dómsmálaráðherra, á sama
tíma og þeir hafa staðið gegn
frumvörpum um endurbætur
á rannsóknum dómsmáia. Af
þessu verður ekki dregin
önnur ályktun en sú, að fyrir
þeim vaki ekki endurbætur í
þessum máium, heldur gæti
Eysteinn G. Gíslason.
þar fyrst og fremst auðvirði-
legrar sýndarmennsku. Vakn-
ar þá sú spurning hvort þeim
sjálfstæðismönnum sem að
þessu standa finnist nóg um
það traust sem Ólafur Jó-
hannesson nýtur hjá þjóðinni,
langt út fyrir raðir fram-
sóknarmanna.
Jafnframt bendir þingið á,
að markvisst hefur verið unn-
ið að þvi, af hálfu andstæð-
inga Framsóknarflokksins að
bendla flokkinn og forystu-
menn hans við ýmis þau af-
brot sem framin hafa verið og
enn eru óupplýst. Telur þingið
þetta einhverja lúalegustu
mynd pólitísks áróðurs sem
hugsast getur”.
Núverandi stjórn Kjör-
dæmissambands framsóknar-
manna á Vestfjörðum er
þannig skipuð:
Formaður var kjörinn Ey-
steinn G. Gíslason, Flateyri
og varaformaður Ólafur Þ.
Þórðarson, Suðureyri. Aðrir í
stjórninni eru: Svavar Jó-
hannsson, Patreksfirði, Karl
Loftsson, Hólmavik, Magda-
lena Sigurðardóttir, ísafirði,
Fylkir Ágústsson, ísafirði og
Heiðar Guðbrandsson, Súða-
vík.
Varamenn í stjórn: Kristinn
Snæland, Flateyri, Birna Ein-
arsdóttir, ísafirði, Örnólfur
Guðmundsson, Bolungarvík,
Össur Guðbjartsson, Láganúpi
og Brynjólfur Sæmundsson,
Hólmavík.
í miðstjórn Framsóknar-
flokksins voru kjörnir: Jón
ALfreðsson, Hólmavik, Guð-
miindur Sveinsson, ísafirði,
Jón Guðjónsscn, Laugabóli,
Svavar Jóhannsson, Patreks-
firði, Kristinn Snæland, Flat-
eyri, Jón Kr. Kristins.son,
Hólmavík, Theódór Bjarnason,
Bíldudal cg Eiríkur Sigurðs-
son, ísafirði.
Varamenn í miðstjórn:
Guðm. Magnússon, Hóli
Bolungarvík. Hjörtur Stur-
laugsson, Fagrahvammi, Guð-
mundur Hagalínsson, Hrauni,
Jónas Jónsson, Melum, Grúnur
Arnórsson, Tindum, Guðríður
Sigurðaróttir, ísaf. Magnús
Bjömsson, Bíldudal og Sig-
urður Viggósson, Patreksfirði.
í blaðstjórn voru kosnir:
Steingrímur Hermannsson,
Gunnlaugur Finnsson, Ólafur
Þ. Þórðarson, Halldór Krist-
jánsson og Guðmundur Ingi
Kristjánsson.
Endurskoðendur: Jóhannes
G. Jónsson og Theódór Norð-
kvist. Til vara: Guðmundur
Óskar Hermannsson og Ei-
ríkur Sigurðsson.
Tvennir tón-
leikar
Tónlistarfélag ísafjarðar
gekkst fyrir tvennum tónleik-
um nú nýlega hér í bænum.
Fyrri tónleikamir fóru fram
í Aiþýðuhúsinu föstudaginn
10. þ.m., en þar komu fram
Guðný Guðmundsdóttir, fiðlu-
leikari og Phiiip Jenkins,
píanóleikari.
Síðari tónleikarnir fóru
fram í ísafjarðarkirkju sunnu-
daginn 12. þ.m., en þar kom
fram Per-OIof Johnsons
kammertríó. Hljóðfæraleikar-
ar Bertil Melander, flauta,
Ingvar Jónasson, víóla og Per
Olof Johnson, gítar.
Báðir tónleikamir tókust
með ágætum, enda hér um
frábært iistafólk að ræða. En
svo sannarlega hefði aðsóknin
að þessum ágætu tónleikum
átt að vera betri.
Lýður Jónsson.
Vegagerð á Vestfjörðum
hefur af eðlilegum ástæðum
alltaf verið erfitt og jafnvel
hættuiegt verk sem þó hefur
tekist furðanlega vél, fyrir
áræði og þol þeirra sem þar
hafa að staðið. Nútíma tækni
hefur gert ýrnsa hiutá mögu-
lega, sem áður voru taldir
ógerlegir. Nefna má sem dæmi
torfærur þær á Svalvogavegi
sem Elís Kj. Friðfinnsson frá
Kjaransstöðum sigraðist ný-
lega á með litiu ýtunni sinni,
en þar er nú akfær braut, þó
hættuleg isé, sem áður var
ófær kletturinn. En tæki þau
sem nú eru notuð tii vega-
gerðar voru ekki tiltæk í
„gamla daga”.
Hinn 3. september árið 1936
var merkur dagur í sögu sam-
göngumála á Vestfjörðum. Þá
var tekin í notkun bílvegur
yfir Breiðadalsheiði. Síðan
eru nú liðin 40 ár. Þeir sem
nú aka yfir Breiðadalsheiði
mega gjaman minnast þess, að
sá vegur var að stofni til
lagður með höndum. Haki og
skófla voru þau hjálpartæki
sem þá voru tiltæk til slíkra
hluta. Að vísu voru þá komnir
til sögunnar IV2 tonna vöru-
bílar með handsturtu, sem
notaðir voru við ofaníburð, en
veginn varð að ryðja með
áðumefndum verkfærum.
Vegurinn í svokallaðri Kinn
var þá 3 y2 metri á breidd og
geta menn ímyndað sér hversu
mikil vinna sú vegalagnipg
hefur verið, með handverkfær.
um einum saman.
Ekki var þó Breiðadáls-
heiði fyrsti fjallvegur sem
gerður var akfær á Vestf jörð-
um, helldur mun það hafa-ver-
ið vegurinn yfir Skersfjall,
úr Patreksfirði og yfir á
Rauðasand. Var sá vegur
opnaður árið 1932, og kostaði
þá 4000 krónur.
Sá maður sem iþá var í
fararbroddi vegagerðarmanna
á Vestfjörðum og lengi siðan,
var Lýður Jónsson. Er hann
Vestfirðingum að góðu kunnur
fyrir störf sín að vegalagn-
ingu í fjórðungnum, en hjá
Vegagerðinni hóf haínn störf
árið 1926. Varð hann síðar
umdæmisverkstjóri vegagerð-
ar á Vestfjörðum um árabiL
Lýður lagði báða áðuraefnda
fjalivegi, auk fjölda annarra,
við skilyrði og tækni sem
margir í dag gera sér vanla
grein fyrir. Má geta þess i
því sambandi, að fyrsta jarð-
ýtan til vegagerðar á Vest-
Framhald á 2. sfðu.