Ísfirðingur - 02.10.1976, Qupperneq 4

MisfiriVu^ar
SMÐ TRAMSOKNAKMANNA / KES 7FJARÐAKJ0PDGM/
Auðunn Bragi Sveinsson:
Nokkur kveðjuorð til Súðvíkingu
Auknar
bruna-
varnir
Það var viissulega gott verk
og þarft, þegar félaga úr
Junior Chamber Múbbnum á
ísafirði tðku isér fyrir hendur
að auka og efla brunavarnir
hér í kaupstaðnum og ná-
grenni. Þeim félögum Múbbs-
ins og ráðgjöfium þeirra hafa
verið þau sannindi ljós, að
fyrstu brunarvamdr og að-
gerðir, sé rétt að þeim staðið,
geta, og hafa raunar oft,
bjargað frá stórfelldu eiigna-
tjóni, :sem og lífi og limum
fóffiks. Þvá var það rétt ráðið
að auka brunavarnir heimil-
anna og vinnustöðva.
Junior Ohamber Múbburinn
hefur nú í sumar útvegað og
selt hér í bænum og nágrenni
400 slökkvitæki og um 300
reykskymjara sem þegar eru
orðin tiltæk ef og þegar á
þarf að halda. Félagar klúbbs-
ins hafa einniig látið fólki í
té leiðbeinimgar um notkun
'þessara tækja. Þá 'hefur
Múbburinn aðstoðað við út-
ægun tækja tál Flateyrar og
Bolungarvíkur.
Inniflytjandi slökfcvitækj-
anna, I. Fálmason h.f., bauð
þremur félögum J.C. á ísa-
firði til vibudvalar í Bret-
landi, þeim Fylki Ágústssyni,
forseta klúbbsins, Heiðari Sig-
urðssyni og Jóni Halldórs-
syni, en þeir höfðu hvað mest
unnið að undirbúningi máls-
ins og framkvæmd þess.
J.C. klúbburinn hefur ný-
flega veitt isérstaka viður-
kenningu þeim Hermanni
Bjömssyni, sem í 35 ár hefur
starfað í Slökkviiiði ísafjarð-
ar við ágætan orðstír, og Guð.
murndi Helgasyni, slökkvi-
liðsstjóra. Báðir hafa þessir
menn veitt J.C. Múbbnum
margvíslegar leiðbeiningar í
sambandi við kaup tækjanna.
Hryggjast og gleðjaet
hér utn fáa daga,
heilsast og kvieðjast,
það er lífsins saga.
Það er miMll sannleikur
fólginn í þesisum ijóðlínum.
Höfundurinn er Páll Jómsson
Árdal, skáld og barnakenn-
ari. Ég vil hér með gera orð
hans að mínum, er ég yfirgef
Súðavík, ásamt konu minni og
ungum syni mínum, er dvalizt
hefiur hér við istörf næstiiðið
sumar. Við viljum aðeins
kveðja og þakka ýmsum, er
gert hafa okbur dvölina það
langa, sem raun er á orðin, og
að mörgu leyti ánægjulega.
Hinum, sem reynt hafa að
leggja steina í götu okkar, er
best að gleyraa. Ég segi nú,
eins og við skólaslitin í vor,
er ég minntist barnanna og
saimverunnar með þeim, að
þau, sem verið höfðu okkur
kennurunum til ánægju, hefðu
reynzt langtum fileiri þeim, er
til vandræða voru í samstarf-
inu. Þeir, meðal hinna full-
orðnu, sem ánægja er að
minnast, eru flangtum fleiri en
þeir, sem steinunum köstuðu
á veginn og gerðu leiðina tor-
færa.
En nú er þessu sem sagt
löMð. Súðavik er minning ein
í hugum okkar Allt gleymist
að lofcum, hið leiða jafnt og
hið Ijúfa. Ég óska Súðavík
alls hins bezta í framtíðinni.
Hér ibýr atorkusamt fólk og
framsækið á hinu verMega
sviði. Það þarf aðeins vakn-
ingu á hinu andlega sviði. Þá
þurfa þeir, sem andlega leið-
sögn veita, að hafa starfis-
frið. 'Það er vonlaust mál, að
nokbur festa skapist við
um starfskrafita. Seint grær
um oft færðan stein, segir
máitækið. Ég var það bjart-
sýnn að halda, að Súðvíkingar
hefðu þörf fyrir mann, er
hafði ýmislegt það til að bera,
er litlum stað eins og Súðavík,
gæti orðið styrkur að. En
mönnum með mínar eigindir
er víst ofaukið hér. Hér er
nokkuð lokað samfélag. Þorp-
ið hefur vaxið að mestu leyti
innanfrá um langa hríð. Þess
vegna er erfiitt fyrir utanað-
komandi að láta hér að sér
kveða að einhverju marki.
Þeir eru gestir. Þess vegna
er engin hætta á, að þeir
komist til áhrifa. Á þessu
þarf að verða breyting. Leyfið
nýju fólki að láta hér til sín
taka. Það færir Súðavík
örugglega igæfu. Þar með er
ég þó ekki að segja, að þeir,
sem fyrir eru, séu ófærir að
veita staðnum forsjá og fram-
farir.
Ég óska þeim, sem tekur
við störfum mínum hér við
skólann, gengis í starfi, svo
og samstarfsfólM hans við þá
stofnun. Og æskilegt er, að
samstarfið við börnin, skóla-
nefndina og foreldra barn-
anna, geti orðið hagstætt. Þá
á ég við, að ibömin séu virkj-
uð 'heirna með skólanum. Þið
vitið, að það er hægt að gera
óhemju mikið illt með því að
tala illa um lærifeður barn-
anna í áheyrn þeirra. Ef
ykkur finnst ástæða til að
gagnrýna störf kennaranma,
talið við þá sjálfa einslega.
Slíkt á að vera trúnaðarmál
— ekM satt?
Ég minntist á skólahúsnæð-
ið hér í ræðu þeirri, er ég
flutti við skólaslitin, 22. maí
s.l. Taldi, að það (húsnæðið)
þarfnaðist gagngerðrar við-
gerðar. Mun nú í ráði, að eitt-
hvað verði gert í þá átt. EkM
seimma vænna. En mér finnst,
að skóla ætti að byggja rneira
miðsvæðis í þorpinu. Álag
það, sem lagt er á bömin við
að ganga svo langan veg til
skólans og raun ber vitnd, er
býsna miMð. Það sjá væntan-
lega allir.
Hér skal vikið að einu máli,
sem mér finnst vert, að kom-
ist í framkvæmd. Himn 22.
maí s.l. andaðist Hal'ldór
Magnússon fv. skólasitjóri og
kennari hér um langt árabil.
Ættu nú ekki einhverjir nem-
enda Halldórs sáluga að hafa
forgöngu um, að sett verði
upp mynd af homum í skól-
anurn? Mundi hún sóma sér
vel við 'hlið myndanna af
skólastjórahjónunum FriðriM
Friðrikssyni og Daðínu
Hjaltadóttur. Halldór andaðist
á sömu stumdu og ég sagði
skólanum upp í vor. Mér
hefur oft orðið hugsað til
þes's. Halldór var hér miMlI
þarfamaður, og miMð skarð
og tilfinnaniegt varð við frá-
fall hans.
Þegar ég hverf héðan með
alla mína vankanta, er ég þess
fiullviss, að mán er saknað af
nokkrum. Ég verð einnig að
segja það, að ég sakna þess,
að eiga ekki lengur kost á
þvd að tala við og umgangast
ýmsa hér. Sama getur kona
mín sagt. Ótrúlegt er, að
þjóðerni hennar, sem er
danskt, hafi verið okbur fjöt-
ur um fót. Hún starfaði um
skeið við rækjuvinnslu og á
góðar endurminningar um
sam&tarfsfóIMð. Ég hef oinnið
við fisk hér í Súðavík í sum-
ar. Það var mitt sumarfrí. Það
var ánægjulegt. Ég vil þakka
samstarfsfólkinu svo og verk-
stjórum. Vel gæti ég hugsað
mér að vinna hér ein-
hvem tíma síðar. En förin
hingað O'g héðan sannar, að
enginn ræður sínum nætur-
stað. Nú skal halda á ný mið,
að iþessu sinni til höfuðstaðar-
ins.
Áf Hrafni bæði og
Hænsna-Þóri
hafði kynni býsna rík.
Skyldi næsti skólastjóri
skrifa meira um Súðavík?
Að lokum iþetta: Ég á
margar endurminninigar um
dvölina hér í Súðavík. Von-
andi græðir tíminn þau sár,
sem ég hef fengið á mig. Og
lífið er gáta leyst á margan
hátt. En góðum vinum mun
efcki gleyrnt.
Lifið heil.
Tilkynning
um útivisturtímu bnrnn
og unglingn
í kaupstöðum, kauptúnum og öðru slíku þéttbýli með
400 íbúa og flieiri mega börn yngri en 12 ára ekki vera
á aimannafæri eftir kl. 20 (8 á kvöldin) tímab. 1. sept.
til 1. maí og eftir kl. 22 (10 á kvöldin) 1. maí til 1.
sept., nema í fylgd með fuilorðnum, aðstandendum
eða umsjónarmönnum.
Unglingar yngri en 15 ára mega á slíkum stöðum ekki
vera á almannafæri eftir M. 22 (10 á kvöldin) tímabilið
1. september tíl 1. maí og eftir M. 23. (11 á kvöldin)
1. maí til 1. september, nema í fylgd með fullorðnum,
eða um sé að ræða beina heimferð frá skólaskemmtim,
íþróttasamkomu eða frá annarri viðurkenndri æskulýðs-
starfsemi.
Hvers konar þjónusta við börn og ungmenni eftir lög-
legan útivistunartíma, önnur en heimflutningur, er
bönnuð að viðlagðri ábyrgð þess, er þjónustu veitir.
Handhöfum þjónustuleyfa er skylt að fylgjast með því,
að ákvæði þessi séu haldin.
Ungmennum yngri en 16 ára er óheimill aðgangur
að dvöl á almennum dansleikjum eftir M. 20, öðrum
en sérstökum unglingaskemmtunum, sem haldnar eru
af skólum, æskulýðsfélögum eða öðrum aðilum, sem til
þess hafa leyfi og háðar eru sérstöku eftirliti. Forstöðu-
mönnum dansleikja er skylt að fylgjast með því að
ákvæði þessi séu haldin, að viðlögðum sektum og eða
missi leyfis til veitingahalds eða skemmtanahalds um
lengri eða skemmri tíma.
Þieir sem hafa forsjá eða foreldraráð barna og ung-
menna skulu að viðlögðum sektum gæta þess, að ákvæði
þessi séu ekki brotin. Þá má einnig beita sakhæf ung-
menni viðurlögum fyrir brot á þessum ákvæðum.
Barnaverndarnefnd Ísafjaríar
(Útdráttur úr 44. gr. reglugerðar um vemd bama og
ungmenna nr. 45/1970).
stofnun, sem stöðugt skiptir
fsafjarðarkaupstaður
ísfirðingar
Greiðsla olíustyrks fer fram á venjulegum
afgreiðslutíma bæjarskrifstofunnar
27. september til 8. október,
að báðum dögum meðtöldum.
Bæjarritarinn á Isafirði
Auðunn Bragi Sveinsson