Ísfirðingur - 15.12.1976, Blaðsíða 12

12
ISFIRÐINGUR
Sjdorusta við
ísa-
fjarðarbryggju
Á SlÐARI heimsstyrj ald-
arárum var mikið um sigl-
ingar erlendra skipa til
Isaí'jarðar. Stór hluti þess-
ara skipa voru fiskflutn-
ingaskip, sem lestuðu fisk
hér i höfninni og fluttu til
Bretlands. Fiskveiðiflotinn
héðan úr bænum og ná-
grenninu lagði aflann upp
í skipin, þar sem hann var
isaður og fluttur þannig út.
Skipakomur annara er-
lendra skipa en fiskflutn-
ingaskipanna voru einnig
alltiðar. Bæði voru það
skip sem komu með ýmsan
varning t.d. kol, salt o.fl.,
svo og skip sem tengd voru
hemámsliðinu, nánast her-
skip þó þau væru stundum
kölluð hjálpar- eða eftir-
litsskip. Mjög oft voru
mörg þessara erlendu
skipa samtimis í höfninni.
Við þetta bættist svo allur
ísfirski fiskveiðaflotinn og
oft fjöldi fiskibáta frá
öðrum veiðistöðvum, t.d.
frá Bolungarvik, Súðavik
og viðar að, jafnvel ein-
staka bátar úr öðrum
landsfjórðungum, sem þá
stunduðu veiðar á Vest-
fjarðamiðum, en lögðu afl-
ann upp í fiskflutninga-
skipin hér í höfninni.
Það segir sig alveg sjálft,
að oft hafi verið þröng á
þingi’ við höfnina hér i
bænum á þessum árum.
Það var mikið og lengi
unnið, bæði við að afferma
fiskveiðiflotann yfir í
fiskflutningaskipin og við
að koma fiskinum fyrir og
ísa hann í þeim. Samtímis
var oft unnið við upp- og
útskipun úr öðrum flutn-
ingaskipum, innlendum og
erlendum.
Á þessum árum kom oft
fyrir að all sukksamt
yrði á þessu mikla at-
hafnasvæði við höfnina,
sérstaklega á kvöldin og
nætumar eftir landlegu-
daga. Stundum höfðu þá
ýmsir ekki gætt nægilega
mjjiiis hófs um dryiekj u
vmfanga og urðu þá oft
og einatt árekstrar, eins og
antítt er undir slíkmn
knngmnstæðum. Hér á eft-
ir veröur riijað upp eitt
atvik sem átti sér stað um
norð í einu hinna eriendu
fiskfiutningaskipa á þess-
mn árum, en skipið iá þá
við bæj arbryggj una, i svo-
nei'ndmn Krók.
Það er upphaí' þessa
máls, að rétt ofan tii við
fiskiiutningaskipið lá við
bryggjuna aðkomubátur
úr öorum landsfj órðungi.
Petta var hið friðasta iley
og miltið afiaskip. Áhöfnin
var 7 eða 8 menn, allt dug-
miklir sjómenn á besta
aldri. En ölkærir þóttu þeir
flestir i meira lagi og
þannig var það þetta
kvöld, að þeir sátu að
drykkju í bát sinum. Þeg-
ar svo að þvi kom að vín-
föngin voru á þrotum fóru
þeir að ræða um það á
hvern hátt þeir gætu orðið
sér úti um meiri drykkj ar-
föng. En hvort sem þeir
ræddu nú þetta vandamál
lengur eða skemur, þá varð
það að ráði að senda menn
yfir i hið breska fiskflutn-
ingaskip til að falast þar
eftir áfengi, þvi þar þótt-
ust þeir vissir um að væru
nægar birgðir vínfanga.
Fóru nú sendimenn af
áhöfninni um borð í fisk-
flutningaskipið í þeim til-
gangi að fá þar áfengi til
áframhaldandi di'ykkju í
bátnum, en þeir komu
tómhentir til baka. Höfðu
Bretar tekið þeim illa, ekki
viljað láta þá fá svo mikið
sem eina flösku, og nánast
rekið þá upp úr skipinu.
Nú voru góð ráð dýr.
Mun þeim hafa þótt það
súrt í brotið, að fá enga
úrlausm mála sinna, og
miðað við eftirleikinn hafa
þeir ályktað að til rót-
tækra aðgerða skyldi
gripið.
Það er svo um klukkan
2.30 umrædda nótt, að
hraðboði frá fiskfluhiinga-
skipinu snarast hm í lög-
reglustöðina með miklu
írafári. Er hann með þau
skilaboð frá yfirmönnum
skipsins að flokkur ís-
lenskra manna hafi með
alvæpni, þá nokkru áður,
ráðist til uppgöngu á skip-
ið og ætlað að taka áfengi
með valdi af vínbirgðum
skipsins. Segir hann að
áhöfn fiskflutningaskips-
ins sé nú að yfirbuga
árásannennina og sé það
ósk skipstjórans að lög-
reglan komi tafarlaust um
borð til að hirða landa
sína.
Þeir tveir lögregluþjón-
ar sem á vakt voru hringdu
nú strax á þá tvo lögreglu-
þjóna, sem ekki áttu vakt,
svo og þáverandi héraðs-
læknir, en fóru svo áleiðis
um borð i skipið, ásamt
sendiboðanum. Þegar að
skipshliðinni kom var
fyrsti stýrimaður á dekk-
inu við landganginn og
bar hann byssu eina mikla
í leðuról, sem var brugðið
yfir öxl hans. Sagði hann
að átökin liefðu átt sér
stað á efra þilfari í brúnni,
en á skipi þessu var mikil
yfirbygging, eða upp þrjá
stiga að ganga upp í brú.
Þegar upp í yfirbygg-
inguna kom blasti við
ófögur sjón. Inn í þröngum
og fremur dimmum gangi
mátti sjá þrjá af áhöfn
fiskibátsins liggja óviga og
hreyfingaiiausa á góifinu
og voru töluverðir blóð-
blettir við höfuð tveggja
þeirra og verulegar skrám-
ur, sem blæddi dálitið úr,
á andliti þess þriðja. Yfir
þeim stóðu sex af áhöfn
fiskíiutningaskipsins, þar
af tveir Arabai’, allir vopn-
aðir byssum og byssu-
stingjum. Aðrh* af áhöfn
fiskibátsins fundust svo
hér og þar í brúnni, allir
yfirbugaðir og illa til
reika og flestir með ein-
hverjar skrámur á hönd-
um og andliti, og alls stað-
ar stóðu vopnaðir menn
yfir þeim. <
Skipstjórinn á fiskflutn-
ingaskipinu var stór mað-
ur og mjög feitlaginn,
nokkuð við aldur. Blés
hann mjög mæðulega útaf
þessu óvænta ónæði inn-
rásarliðsins, þar sem hann
sat við borð í herbergi
sinu og þjóraði bjór úr öl-
kollu.
Einhver af áhöfn fisk-
flutningaskipsins afhenti
vopn árásarliðsins, sem
reyndust að vera tvær axir
(kolaaxir), bitlitlar og
fornfálegar, tvær sveðjur
(nánast ónj’tar) og fá-
ein ómerkileg barefli úr
tré. Þetta voru nú vopnin
sem bátverjar ætluðu að
sigra með áhöfn fiskflutn-
ingaskipsins, fjölda manns,
sem allir gátu vopnast
alvöruvopnum á skammri
stund, eins og raun bar
vitni. Bendir þetta til þess
að dómgreindin hafi ekki
verið i nógu góðu lagi þá
stundina, sem ákvörðunin
um sjóorustuna var tekin.
Áhöfn bátsins var nú
flutt í land, í lögreglustöð-
ina og þurfti að bera
nokkra þeirra i teppum,
svo voru þeir illa leiknir
og miður sin. Þar gerði
læknirinn að meiðslum
þeirra eftir föngum, en við
nánari atliugun taldi hann
nauðsyn bera til að fara
með nokkra þeirra á
sjúkrahúsið og var svo
gert. Þar dvöldu þeir svo
í nokkra daga og að
minnsta kosti einn þeirra
allt að viku. Allir munu
þeir þó að lokum hafa náð
sér fullkomlega og alveg
áreiðanlega flutt mikil
aflaföng að landi eftir að
þessu fyrirhyggjulitla næt-
urævintýri lauk.
Nokkur fjárhagsleg
eftirköst hafði nú þetta
allt saman í för með sér
fyrir áhöfn bátsins, en það
er önnur saga, sem ekki
verður rakin hér.
Síðan þessi atburður
átti sér stað eru nú liðin
um það bil 34 ár. Ekki
hefur sá er þetta ritar vit-
neskju um það, að hlið-
stæður atburður hafi átt
sér stað hér í höfninni síð-
an. Og líklega er þetta
eina sjóorustan sem háð
hefur verið við bæjar-
bryggjuna á ísafirði.
J. A. J.
Skemmtileg
jólagjöf-og ódýr!
r
í
jmm
í sparisjóSsdeildum Útvegsbanka islands, skemmtileg gjöf til barna og unglinga, auk
táiS þér afhentan sparibauk, við opnun þeirra hollu uppeldisáhrifa, sem hún hefur.
nýs sparisjóðsreiknings, með 200 kr. inn- Forðist jólaös, komið nú þegar í spari-
leggi. sjóðsdeild bankans og fáið nytsama og
„Trölla" sparibaukur og sparisjóðsbók er skemmtilega jólagjöf fyrir aðeins kr. 200.00.
Si UTVEGSBANKI
ÍSLANDS
ÍSAFIRÐI