Ísfirðingur - 13.05.1978, Page 2

2
ÍSFIRÐINGUR
Utgefandi:
Kjördœmissamb. Framsóknarmanna í Vestfjarðakjördœmi.
Ritstjórar:
Halldór Kristjánsson og-Jón Á. Jóhannsson, áb.
Afgreiðslumaður:
Guðmundur Sveinsson, Engjavegi 24, si'mi 3332.
Verð árgangsins kr. 600.
Hverjar eru tillögur
Alþýðubandalagsins í
landbúnaðarmálum ?
Svo sem vænta má er kominn nokkur kosninga-
bragur á málflutning blaðanna. Það væri líka
tómlæti sem síst væri lofsvert ef þeir, sem telja sig
eiga eitthvert erindi í áhrifastöður sem kosið er í,
væru ekki farnir að túlka stefnu sína.
Alþýðuflokkurinn á í verulegum erfiðleikum.
Hann hefur ýtt til hliðar öllum þeim sem verið hafa
í forsvari fyrir hann meðan hann bar ábyrgð á
einhverju, nema hvað formaðurinn er boðinn
fram. Alþýðublaðið lagði mikla áherslu á það á
sínum tíma að það myndi verða meiri óvinafögn-
uður en flokkurinn þyldi ef formaðurinn fengi ekki
að vera í framboði.
Menn vita harla lítið um það hvers er að vænta
af þeim þingflokki sem þeir Vilmundur, Kjartan
Jóhannsson, Eiður og Finnur Torfi kynnu að skipa
þó að Benedikt Gröndal yrði þar með þeim. Nú er
orðið meira að segja óvíst að þeir settu uppáhald
sitt yfir rannsóknarlögregluna. Flestir vita nú að
lítið verður úr Vilmundi í rökræðum ef hann er
beðinn að ræða nánar sumt það sem hann hefur
haft gífuryrði um. Þá er eins og hann fari að hugsa
og verði klumsa.
Alþýðubandalagið birtir nú margar greinar um
það að skjótt muni skipast stjórnarhættir á íslandi
fái það kjörfylgi gott. Þá verði örugg efna hags-
stjórn, verðbólgan hjaðni, kaupmáttur launa vaxi
og annað eftir því.
Þetta er óvandur eftirleikur. Alþýðubandalagið
sat í ríkisstjórn þegar síðast var kosið. Þá var
Sjálfstæðisflokkurinn í stjórnarandstöðu og fékk
góðar kosningar. Nú tileinkar Alþýðubandalagið
ser þá hernaðarlist sem þáverandi stjórnarand-
staða beitti gegn því.
Mjög er áberandi hve Alþýðubandalagsmenn
reyna að koma sér í mjúkinn hjá bændum. Víst er
ástæða til að bændur séu óánægðir. Mesta sök á
erfiðleikum þeirra á verðbólgan sem kippir fótum
undan öllu atvinnulífi og á höfuðsök á því að
ísland er láglaunaland. Það er ekki hægt að nota
sama peninginn til að greiða kaup, borga okur-
vexti og binda hann í rekstri, sem þarf alltaf meiri
höfuðstól en dugað hefur áður. Þessi einföldu
sannindi ættu flestir að geta skilið. Verðbólgan
heimtar allt: Meira fjármagn í reksturinn, hærri
vexti og hærra kaup.
Við skulum fara varlega í meting um það hverjir
eigi mesta sök á verðbólgunni en ætli Alþýðu-
bandalagið að fría sig allri ábyrgð í þeim efnum
verður það tekið til athugunar.
Það veldur í öðru lagi miklu um erfiðleika
bænda að í nafni heilbrigði og manneldisvísinda
hefur verið rekinn áróður sem veldur því að neysla
mjólkurmatar í landinu hefur stórminnkað á örfá-
um árum. Væri svo ekki stæði hagur bænda
stórum betur. En hvað sem segja má um ástæður
þessara eftiðleika þá er það meginatriði málsins
að ekki hafa heyrst frá þeim alþýðubandalags-
mönnum fremur en öðrum neinar þær tillögur sem
Affahrögð á Vestfjörðum
í april 1978
Stöðugar gæflir voru
allan mánuðinn, en afli
óvenjulega misjafn eftir
veiðisvæðum. Undanfarin
ár hefur afli vestfirsku línu-
bátanna i apríl verið nær
eingöngu steinbítur, en nú
bregður svo við, að uppi-
staðan í afianum er þorskur,
en steinbítsafiinn bregst að
miklu leyti. Línubátar frá
Djúpi og nyrðri fjörðunum
voru með reytingsafia allan
mánuðinn, og var afiinn ná-
lega eingöngu þorskur siðari
hlutann, en á syðri fjörðun-
um var aflinn mun tregari,
sem er fremur óvenjulegt á
þessum árstima. Athyglis-
vert er einnig, að steinbitur-
inn var óvenjulega horaður.
Þykir þetta allt bcnda til, að
fiskurinn hafi nú haft
minna æti hér útaf, en oft
áður.
Afli togaranna var góður
fyrstu vikuna, en lengst af
tregur eftir það, þar til sið-
ustu daga mánaðarins að
farið var að lifna yfir á ný.
Gerðu allir togararnir einn
grálúðutúr um miðjan mán-
uðinn, og bjargaði það afl-
anum i mánuðinum.
1 apríl stunduðu 47 (45)
bátar róðra frá Vestfjörðum,
réri 31 (27) með linu, 6 (9)
með net og 10 (9) með botn-
vörpu, auk nokkurra minni
báta, sem voru byrjaðir
handfæraveiðar.
Heildaraflinn i mánuðin-
um var 9.700 lestir, og er
heildaraflinn frá áramótum
þá orðinn 28.937 lestir. í
fyrra var afiinn i april 7.951
lest og heildaraflinn frá ára-
mótum 29.562 lestir. Af ver-
tiðarafianum er linuaflinn
13.731 lest (14.003) eða 47%,
afli toearanna 13.525
(13.764) lcstir, einnig 47%,
og afli nctabátanna 1.681
(í .71)5) lestir eða 6%.
Afii línubáta i april var
4.118 lestir i 701 róðri eða
5,!) lestir að meðaltali í
róðri, en var .3.124 lestir i
529 róðrum eða 5,9 lestir að
mcðaltali i róðri i apríl i
fyrra.
Afli togaranna og afia-
hæstu linubátanna er nú
um 10% lakari en hann var
á sama tima í fyrra, valda
ógæftirnar fyrri hluta ver-
tiðarinnar vafalitið þar
mestu um.
Afiahæsti linubáturinn í
april var Orri frá ísafirði
með 203,4 lestir i 24 róðr-
um, en í fyrra var Jón Þórð-
arson frá Patreksfirði afla-
hæstur linubáta i apríl með
179,8 lestir i 25 róðrum.
Afiahæstur netabáta i april
var Garðar frá Patreksfirði
með 251,3 lestir i 13 róðr-
um, en hann var einnig
hæstur i fyrra með 243,8
lestir i 15 róðrum. Guðbjörg
frá ísafirði hafði mestan afia
togaranna, 576,7 lestir, en
hún var einnig aflahæst í
fyrra með 615,2 lestir.
Framhald á 3. sfðu
Sjósókn
Framhaldaf 1. sfðu
stjórn þess þó brúin væri
flott og rúmgóð ef margt
annað væri í rammasta ó-
lestri á skipinu. Ég held að
sá skipstjóri finnist ekki í
flotanum.
Eins er með skipulagið.
Auðvitað er gott að skipu-
leggja allt vel, hvort sem
það nú heitir deiliskipulag
eða annað, en það er bara
ekki nóg að skipuleggja ár
eftir ár, framkvæmdir verða
að fylgja á eftir. Það ætti
t.d. að vera búið fyrir löngu
að leggja varanlegt slitlag á
allar götur í bænum, en á
því var hafist handa á
myndarlegan hátt á sínum
tíma. Ekki getur vanræksla
núverandi bæjarstjórnar í
þessum efnum stafað af fjár-
skorti. Fjárhagurinn er góð-
ur segir Guðmundur.
En það sem mér er þyngst
á hjarta nú er hafnaraðstað-
an í Sundahöfn og slippað-
staðan. Slippmálið er það
viðamikið mál, að ég ætla
ekki að ræða það hér, þó ég
hafi mínar ákveðnu hug-
myndir í þvi máli.
Hafnaraðstaðan í Sunda-
höfn er nú sú, að til vand-
ræða horfir í sumar. Þar
hefur ekkert verið gert í
nokkur ár utan klórtækin,
sem sett voru upp s.l. sumar
eftir mikið þóf. Að undan-
förnu hafa bátarnir sem í
Sundahöfn eru verið að
stækka. Menn hafa skipt,
selt hina smærri báta og
fengið sér stærri í staðinn.
Einnig var byrjað á því s.l.
sumar að landa handfæra-
fiskinum í kassa á bryggj-
una. Þetta hvortveggja út-
heimtir vitanlega mikið
meira pláss. Það horfir því
til ófremdarástands verði
ekkrt gert. Það sem gera á
nú þegar er, að mínu viti,
að ganga frá löndunar-
bryggjunni þánnig, að koma
þili úr syðra horni kantsins
upp á móts við Smábátafé-
lagsskemnmna, sem sagt
á sama hátt og er að norð-
anverðu, þar sem stærri bát-
arnir liggja. Leggja síðan
olíumöl á fastalandið á milli
og fá að minnsta kosti tvo
löndunarkrana í viðbót. Við
þetta myndi aðtaðan stór-
lega batna.
Þetta er ekki stór fram-
kvæmd á nútímamæli-
kvarða. Aðstöðu fyrir sport-
bátana er hægt að leysa á
auðveldan hátt til bráða-
birgða með því að láta þá
hafa norðurkant flotbryggj-
unnar yfir sumarið.
Salernið fyrir Sundahöfn-
ina er nú margra ára mál
þótt ekki hafi úr fram-
kvæmdum orðið, þó stórt
átak sé ekki. En samt tel ég
nú, að ekki hefði þurft að
stofna til nýs framboðs til að
koma því í framkvæmd, eins
og ég las einhversstaðar í
blaði. Ég vil að lokum skora
á alla forráðamenn bæjarfé-
lagsins að leggja bættri
hafnaraðstöðu lið. Sjósókn á
smáum og stórum skipum er
jú lífæðin ásamt fiskvinnsl-
unni.
líklegar séu til aö leysa vanda bænda. Þar nægir
ekki aö berjast gegn því aö bændasfettin komi á
jöfnuöi innbyrðis svo aó ekki myndist djúp milli
þeirra sem besta og lakasta markaösaöstööu
hafa, svo sem áður en afurðasölulögin komu til
fyrir rúmlega 40 árum. Jöfnunargjaldiö er álagt og
innheimt til þess, aö þaö sem kann aö skorta á aö
bændur nái réttu verói gangi jafnt yfir. Það á aö
varna því aö suma bændur vanti tvö eöa þrjú
þúsund krónur á hvert dilksverð en aðrir nái því
aö fullu. Þessi jöfnuður er bændastéttinni til sóma
ef ekki næst fullt verö fyrir alla. Og því er nú miður
aö þeir Alþýðubandalagsmenn benda ekki á neina
leiö til þess.
Þaö er ekki nóg aö tala um aö eigi aö borga
bændum betur meöan ekkert er sagt um þaö
hverjir eigi aö borga. Þaö varast þeir félagar aö
nefna. Því eru orö þeirra jafnvel minna en falskar
ávísanir. Þær eru óútfylltar. Fjárhæöir eru nefndar
en hvorki vísað á innstæðu né greiöanda. Skyldu
þeir fá mörg atkvæöi út á þá pappíra ?
Hér dugar ekki trú á persónur. Hér veröur aö
hyggja aö tillögum og úrræöum. Almennt mas
verður engum aö gagni. Hverjar eru tillögur Al-
þýöubandalagsins í landbúnaðarmálum ? H.Kr.
S.H.