Ísfirðingur - 20.09.1983, Blaðsíða 2

2
ÍSFIRÐINGUR
SMO TRAMSÓKNAKMANNA / l/ESTFJARDAKJÓPDÆMI
Útgefandi:
Kjördæmissamb. Framsóknarmanna í Vestfjaröakjördæmi.
Blaöstjórn:
Björn Teitsson (ritstjóri), Guðmundur Ingi Kristjánsson,
Guömundur Sveinsson (ábm.) , Halldór Kristjánsson,
Ingibjörg Marinósdóttir, Jens Valdimarsson, Magnús
Reynir Guðmundsson.
Blaöamaöur: Ólafur Guömundsson, sími 4067. Gjaldkeri:
Guöríöur Siguröardóttir, sími3035. Pósthólf253, ísafiröi.
Vísitölukerfi eða
stöðugt verðlag?
í stéttastríði undanfarinna ára hefur íslenska krón-
an beðið hvern ósigurinn öðrum verri. Hundraðföld-
un hennar að verðgildi hefur engum árangri skilað,
en afleiðingin orðið minni verðskynjun almennings.
Til þess að komast hjá því að byggja samninga á
viðmiðun við krónuna, höfum við komið okkur upp
flóknu kerfi reikningsþrauta, sem hefur átt að mæla
verðbreytingar í landinu. Þetta kerfi gengur í daglegu
tali undir nafninu vísitölukerfi. Það hefur ekki fært
okkur auknar þjóðartekjur, en hins vegar ærin út-
gjöld, bæði til þeirra sem atvinnu hafa af því að
reikna út vísitöluna og með því að rugla verðskyn
almennings.
Þrátt fyrir þetta hafa margir oftrú á vísitölukerfinu
og telja að með því sé hægt að tryggja kaupmátt
launa, alveg án tillits til þess hvort þjóðartekjur fara
minnkandi eða ekki. í reynd ýtir þetta kerfi undir
víxilhækkanir verðlags og launa, verðbólgan æðir
áfram og atvinnuöryggi landsmanna er stefnt í voða.
Þeir sem vilja óbreytt vísitölukerfi eru með því að
biðja um vaxandi verðbólgu og hrun krónunnar.
Sem betur fer gerir almenningur í landinu sér
grein fyrir því að komast verður út úr þeim vítahring
verðbreytinga sem vísitala og verðbólga hafa leitt yfir
þjóðina. Með því að brjóta niður vísitölukerfið en
byggja í staðinn á sæmilega stöðugum gjaldmiðli, sem
að vísu verður ávallt að grundvallast á því, hvað
kostar að afla erlends gjaldeyris, er hægt að komast
úr óðaverðbólgu yfir á sléttan sjó, þar sem verðbreyt-
ingar eru hægar og verðskyn almennings tryggir
hagkvæmari viðskipti.
Þetta verður þó aldrei gert án þess að færa þurfi
fórnir á meðan breytingarnar standa yfir, en fórnirn-
ar hefðu orðið meiri ef haldið hefði verið áfram á
sömu braut vísitölukerfisins.
Mörg fyrirtæki hafa á undanförnum árum verið að
greiða álíka háar eða hærri upphæðir í fjármagns-
kostnað heldur en í laun. Þetta er afleiðing verðbólg-
unnar og hefur eytt lausafé fyrirtækjanna. Með
minnkandi verðbólgu gerist það á fremur skömmum
tíma að fjármagnskostnaður fyrirtækjanna lækkar og
kaupmáttur launa getur aftur byrjað að vaxa. Þetta er
markmið þeirra aðgerða, sem ríkisstjórnin beitir sér
nú fyrir. Það þarf þjóðarátak til að ná þessu mark-
miði.
Óvarlegt væri að auka erlendar skuldir, og allir
draumórar um að lifa enn um efni fram stranda á því,
að stutt yrði í skuldadaga. Sem ráðherra í fráfarandi
ríkisstjórn boðaði Svavar Gestsson að semja þyrfti
neyðaráætlun í efnahagsmálum. Honum var ljóst að
efnahagsástand eins og er í Póllandi væri ekki það
sem íslendingar óskuðu eftir.
Þó að nokkuð hafi syrt í álinn, er samt alveg
ástæðulaust að æðrast. Vandamál okkar eru fremur
lítil miðað við ýmsa erfiðleika sem íslendingar hafa
sigrast á, jafnvel á þessari öld. Efnahagur Vestur-
landa er að komast upp úr kröppum öldudal, og
vinnusöm þjóð, eins og íslendingar eru, getur unnið
sig út úr þeim vanda, sem um ræðir.
Ekki má samt gleyma því að sköpun nýrra atvinnu-
tækifæra kostar fjármuni, en efling atvinnulífsins er
forsenda þess að starfsgeta þjóðarinnar allrar nýtist
henni til farsældar. Atvinnuleysið á Vesturlöndum
kallar á margs konar böl. Þess vegna þarf að tryggja
uppbyggingu atvinnulífsins og að verkmenning Is- !
Minning:
Karen Ðentsdóttir
Velviljuð og mikilhæf
kona er látin. Karen María
Bentsdóttir frá ísafirði and-
aðist að Hrafnistu í Reykja-
vík 30. ágúst s.l., en þar
hafði hún dvalið í liðlega
eitt ár, eða frá því í júlí
1982. Jarðarför hennar var
gerð frá ísafjarðarkirkju
þriðjudaginn 6. september,
að viðstöddu fjölmenni.
Karen var fædd að Hlíð i
Álftafirði í N-ísafjarðarsýslu
þann 14. nóvember 1899.
Foreldrar hennar voru hjón-
in Friðgerður Þórðardóttir
og Bent Severin Eikesdal,
norskur maður sem kom til
íslands nokkru fyrir alda-
mótin og settist hér að. Þau
Friðgerður og Bent bjuggu
fyrstu árin að Hlíð í Álfta-
firði og síðar að Svarfhóli í
sömu sveit. Þeim varð
þriggja barna auðið. Var
Karen elst barna þeirra, þá
Jón og Sigurður, sem var
yngstur. Þeir bræður eru
báðir látnir fyrir nokkrum
árum.
Þegar Karen var 23 ára
gömul ílutti hún til ísafjarð-
ar og átti þar heima æ síðan,
að frátöldu síðasta æviárinu
sem hún dvaldi á Hrafnistu
og um getur hér að ofan.
Þann 20. október 1925
giftist Karen Rögnvaldi
Jónssyni skipstjóra og síðar
framkvæmdastjóra á ísa-
firði. Rögnvaldur var fædd-
ur að Hrauni í Keldudal við
Dýrafjörð þann 13. desemb-
er 1901. Foreldrar hans voru
hjónin Jóna Guðmundsdótt-
ir og Jón Bjarnason. Jón
fórst með fiskiskipinu Önnu
Soffiu 1906. Mörg síðustu
æviárin dvaldi Jóna á heim-
Karen Bentsdóttir
ili þeirra Karenar og Rögn-
valdar.
Rögnvaldur Jónsson var
maður mikillar gerðar, á-
gætlega vel greindur og
harðduglegur hvort heldur
var við sjósókn, verkstjórn
eða framkvæmdastjórastörf.
Með þeim hjónunum var
mikið jafnræði og gagn-
kvæm virðing. Heimili
þeirra var alla tíð þekkt að
reglusemi og rausn. Rögn-
valdur andaðist á ísafirði
12. júlí 1969.
Ekki varð þeim hjónun-
um Karen og Rögnvaldi
barna auðið, en þau tóku til
fósturs bróðurdóttur Rögn-
valdar, Kristjönu Guð-
mundsdóttur, og ólst hún
upp með þeim frá 5 ára
aldri. Kristjana er gift Ás-
geiri Jónssyni verkfræðingi
og hafa þau lengi verið bú-
sett í Ameríku. Eftir að
Kristjana giftist dvaldi hún í
mörg sumur með son sinn
hjá fósturforeldrum sínum,
á þeim árum sem maður
hennar var við nám. Hún
kom til landsins og var við
útför fósturmóður sinnar.
Annað barn, Agnar Hilmar
Axelsson, systurson Rögn-
valdar, tóku þau einnig til
fósturs, en hann andaðist
tæplega tveggja ára gamall.
Á fyrstu búskaparárum
sínum sínum á ísafirði vann
Karen í nokkur sumur tölu-
vert utan heimilisins. Hún
vann t.d. um tíma á gisti-
heimili Hjálpræðishersins á
ísafirði. Einnig vann hún í
nokkur sumur sem ráðskona
við mötuneyti í Reykjaneás-
skóla, en á þeim árum fór
þar fram sundkennsla, sem
var vel sótt. Síðar vann hún
sem ráðskona við mötuneyti
á Ingólfsfirði, en þar fór þá
fram síldarvinnsla. Karen
var mjög vel verki farin,
hvaða störf sem hún fékkst
við. Hún var lengi
virkur félagi í störfum kven-
félagsins Ósk á ísafirði, svo
og í starfsemi Slysavarnar-
deildar kvenna í bænum og
í Kvenfélagi ísafjarðar-
kirkju.
Fyrir atorku sína, greind
og dugnað voru þau Karen
og Rögnvaldur alla tíð efna-
lega sjálfstæð. Margir voru
þeir sem hjálpar voru þurf-
andi, sem nutu í ríkum mæli
hjálpar þeirra og örlætis.
bæði voru þau þeirrar gerð-
ar að þau skáru aldrei við
nögl hjálp og aðstoð til
þeirra sem með þurftu.
Mörg síðustu árin á ísa-
firði naut Karen mikilvægr-
ar hjáipar og aðstoðar bróð-
urdóttur sinnar Elsu Sigurð-
ardóttur og fjölskyldu henn-
ar. Elsa andaðist, þrotin að
heilsu, fyrr á þessu ári, langt
um aldur fram. Karen naut
einnig í mörg ár umhyggju
og velvildar Maríasar Þ.
Guðmundssonar og konu
hans Málfríðar Finnsdóttur.
Fyrir allt þetta var Karen
mjög þakklát.
Sá sem þessar fáu línur
ritar er þakklátur fyrir kynni
sín af þeim hjónunum Kar-
en og Rögnvaldi. Ekki hvað
síst erum við systkinin þakk-
lát Karen fyrir góðvild
hennar í garð móður okkar
þau ár sem þær áttu samleið
á ísafirði.
Við Oktavía vottum
Kristjönu Guðmundsdóttur
og öðrum aðstandendum
okkar dýpstu samúð.
Jón Á. Jóhannsson
— Kemst
nýtt
Framhald af bls. 4.
innréttingar á efri hæð húss-
ins, og er þessi vinna nú
hafin. Mjög ákveðnar vonir
standa til þess að kennslan
við Menntaskólann flytjist
inn í hið nýja hús í janúar-
byrjun 1984, eða eftir aðeins
fjóra mánuði.
Fer Iðnskólinn í nýja húsið?
Á s.l. ári skoraði fram-
haldsskólanefnd Vestfjarða
á bæjaryfirvöld á ísafirði að
taka upp samningaumleit-
anir við menntamálaráðu-
neytið um að bóklegt nám
við Iðnskólann á ísafirði yrði
Ályktun Kjördæmissam-
bands um samgöngumál
Þing Kjördæmissambands framsóknarmanna á
Vestfjörðum fagnar jákvæðri þróun í flugmálum með
endurbyggingu eða lengingu flugbrauta, lýsingu
þeirra og uppsetningu margháttaðs öryggisbúnaðar,
og hvetur til áframhaldandi átaks í þeim efnum.
Þingið leggur áherslu á að starfsemi Flugfélagsins
Arna verði tryggð.
Þjónusta Skipaútgerðar ríkisins fer batnandi og ber
að fagna því, en hana má enn auka og bæta. Leggur
þingið sérstaka áherslu á að í þessu skyni verði
hraðað nauðsynlegri hafnargerð á Norðurfirði. Þingið
bendir á mikilvægi hafna fyrir atvinnulíf á Vestfjörð-
um og nauðsyn þess að bæta verulega hafnaraðstöðu í
kjördæminu.
Þingið leggur áherslu á að staðið verði við áætlanir í
símamálum.
Þingið fagnar mikilvægum framkvæmdum í vega-
málum, lagningu bundins slitlags á vegi. Hins vegar er
vakin athygli á því að óvíða á landinu eru jafn mörg
stórverkefni í samgöngumálum óunnin sem á Vest-
fjörðum. Þingið tekur undir ályktanir fjórðungsþings
Vestfirðinga, sem haldið var að Reykjanesi 27. — 28.
ágúst s.l., þar sem lögð er áhersla á samtengingu
þéttbýlisstaða á norðanverðum Vestfjörðum með jarð-
göngum, brú yfir Dýrafjörð og ferju yfir Breiðafjörð.
lendinga sé ávallt á háu stigi. Með því móti gerum við
gott þjóðfélag betra.
Ólafur Þ. Þórðarson