Ísfirðingur - 22.10.1990, Blaðsíða 2

2
ÍSFIRÐINGUR
IHI
Útgefandi:
Kjördæmissamband Framsóknarmanna á Vestfjörðum.
Blaöstjórn:
Pétur Bjarnason, ritstjóri (ábyrgðarmaöur)
Anna Lind Ragnarsdóttir, Guömundur Jónas Kristjánsson,
Kristjana Sigurðardóttir, Magni Guömundsson,
Sigríöur Káradóttir.
Pósthólf 253, (saflrði
Prentvinnsla ísprent.
Kristinn Halldórsson:
Réttlátari skipting
aflakvótans
Ég hef ákveðið að bjóða mig
fram í annað sæti á framboðs-
lista Framsóknarflokksins í
Vestfjarðakjördæmi í komandi
Alþingiskosningum. Þátttaka
mín í Framsóknarflokknum
hefur verið í starfi Sambands
ungra framsóknarmanna.
Framundan eru mikilsverð mál
er varða Vestfirði mikið eins og
aðra landshluta, endurskoðun
búvörusamninga og lög um
stjórnun fiskveiða munu koma
til kasta Alþingis á komandi
kjörtímabili. Bygging álvers á
suðvesturhorni landsins getur
haft hvetjandi áhrif á fólks-
flutninga ef ekki verður að
gert. Samningar við Evrópu-
bandalagið um aðgang að
mörkuðum þeirra, þetta mun
verða í deiglunni á komandi
kjörtímabili.
Ég er fæddur 9. júlí 1955 í
Súðavík og ólst þar upp, sonur
Halldórs Magnússonar og
Huldu Engilbertsdóttur, átti
heima þar til 1976 er ég flutti til
Reykjavíkur og hef búið þar
síðan. Ég er giftur Sigrúnu
Sigurðardóttur frá ísafirði og
eigum við þrjú börn.
Ég lauk námi frá Vélskóla ís-
lands og frá Tækniskóla íslands
sem útgerðartæknir 1979 og hef
nú um nokkurra ára skeið rekið
fyrirtæki í Hafnarfirði.
Frá 1988 til 1990 sat ég í
stjórn og framkvæmdastjórn
SUF og gegndi embætti gjald-
kera. Með störfum mínum í
SUF kynntist ég vel innviðum
og skipulagi Framsóknar-
flokksins og tók þar mikinn
þátt í starfi hans.
Framundan geta verið við-
sjárverðir tímar í byggðamál-
um vegna fyrirhugaðrar
byggingar álvers á suðvestur-
horni landsins, nema við berum
gæfu til að bregðast rétt og
tímanlega við, auka framboð á
áhugaverðum störfum og verk-
efnum á Vestfjörðum. Vest-
firðingar hafa mátt búa vic
samfelldan fólksflótta á undan-
förnum árum og er nú svo
komið að byggð víða á Vest-
fjörðum er í mikilli hættu verði
ekki brugðist rétt við hið fyrsta,
svo búsetuþróunin verði sem
farsælust.
Freista verður þess að auka
framboð af störfum í þjónustu-
greinum og ýmsum stoðgrein-
um við sjávarútveginn. Ferða-
mannaþjónusta er mjög álit-
legur kostur og með bættum
samgöngum er hægt að auka
þar á. Vestfirðingar eiga marg-
ar náttúruperlur sem geta orðið
undirstaða vaxandi ferða-
mannaþjónustu ef gætilega er
farið með þær, þá þróun verður
að efla.
I tengslum við endurskoðun
búvörusamnings við bændur
verður Alþingi að bera gæfu til
að samþykkja réttláta svæða-
skiptingu búvöruframleiðsl-
unnar og láta þau svæði sem
skila bestri afkomu í hverri
grein njóta þess. Þá munu
Vestfirðingar fá sinn réttláta
skerf. Sauðfjárræktin ereinn af
hornsteinum byggðar í sveitum
á Vestfjörðum og skilar hún
hæstum fallþunga dilka að
hausti yfir landið í heild.
Lög um stjórnun fiskveiða
sem nú eru í gildi koma til kasta
Alþingis á næsta kjörtímabili.
Það er að koma betur í ljós sú
mismunun sem lögin hafa í för
með sér milli landsmanna.
Framsalsrétturinn á afla-
kvótum er orðin ein stórfelld
braskuppspretta þar sem
braskað er með sameiginlega
eign þjóðarinnar. Leita verður
leiða til að ná fram réttlátari
skiptingu á aflakvótunum milli
landsmanna.
Nú nálgast óðum að íslending-
ar verða að taka afstöðu til
hvort ganga eigi til samninga
við Evrópubandalagið um að-
gang að mörkuðum þess eða
sækja á um aðild.
Ég tel að við munum innan
skamms hefja samninga við EB
um fríverslun með fisk og
aðgang að mörkuðum þeirra.
Svo miklir hagsmunir eru í
húfi, er varða sjálfstæði ís-
lensku þjóðarinnar og yfirráð
hennar yfir sínum auðlindum
að fara verður með mikilli að-
gætni. EB þarf á okkar fram-
leiðslu að halda eins og við á
mörkuðum þeirra í EB löndun-
um, það skulum við hafa í
huga. Við skulum því ganga til
þessara samninga með þann
ásetning að erlendum aðilum
verði ekki gefinn minnsti
möguleiki á íhlutun í íslensk
málefni eða yfirráð yfir okkar
auðlindum.
Ég sækist eftir öðru sæti á
framboðslista framsóknar-
manna í Vestfjarðakjördæmi í
komandi Alþingiskosningum.
Þátttaka mín í starfi Framsókn-
arflokksins hefur gefið mér inn-
sýn í störf Alþingis og stjórn-
sýsluna í þessu landi. Sem
Vestfirðingur þekki ég aðstæð-
ur í kjördæminu vel, svo sem
atvinnuvegi og samgöngur.
Katrín Marísdóttir:
Vegabætur eru brýnar
Fædd í Reykjavík 27. mars
1959. Gift Ólafi J. Straumland,
framkvæmdastjóra og eiga þau
tvö börn.
Katrín hóf störf hjá Fram-
sóknarflokknum snemma árs
1978 við undirbúning Alþing-
iskosninga og gegndi starfi
skrifstofustjóra fyrir Árbæjar-
hverfið í þeim kosningum.
Seinna sama ár tók hún við
starfi framkvæmdastjóra
Félags ungra framsóknarm-
anna í Reykjavík, og gegndi
því starfi í tvö ár. Frá 1978 hef-
ur hún tekið margvíslegan þátt
í störfum Framsóknarflokks-
ins, meðal annars setið í nefn-
dum innan flokksins, unnið við
kosningar, farið sem fulltrúi
flokksins með erindi á ráðstefn-
ur um kvennamál, og fleira.
Á árunum 1979 til 1986 starf-
aði Katrín við fjölbreytt félags-
störf innan samvinnuhreyfing-
arinnar á sama tíma og hún var
auglýsinga-stjóri tímaritsins
Samvinnunnar, meðal annars í
ritstjórn Hlyns, í stjórn Lands-
sambands íslenskra samvinnu-
starfsmanna, 6 ár í stjórn
Starfsmannafélag Sambandsins
þar af formaður félagsins í 4 ár.
Katrín fluttist til Hólmavík-
ur árið 1988, og starfar nú á
skrifstofu Hólmavíkurhrepps.
Helstu áherslumál
Vestfjarðakjördæmi hefur
sérstöðu á ýmsan hátt þegar at-
vinnumál eru skoðuð. Vegna
þess hversu kjördæmið er orku-
snautt og samgöngur hér erfið-
ar stóran hluta ársins eru okkur
settar þröngar skorður í at-
vinnumálum. Okkar eina um-
talsverða auðlind er sjávarfang
og okkar helstu atvinnumögu-
leikar á sviði fiskveiða og
vinnslu. Þó okkur sé bráðnauð-
synlegt að auka fjölbreytni í
atvinnustarfsemi, þá er ekki
fyrirsjáanlegt að neitt geti kom-
ið í staðin fyrir eða bætt upp
skakkaföll sem fiskveiðar og
vinnsla geta orðið fyrir. Það er
hægt að færa góð rök fyrir því
að lífsafkoma vestfirðinga sé
háðari sjávarútvegi en gerist í
öðrum kjördæmum landsins.
Það er því ekki hægt að þola
það að kvóti kverfi frá þessu
kjördæmi til annara staða á
landinu. Vestfirðingar verða
með samstöðu sinni að tryggja
afkomu fólks og fyrirtækja með
því að auka hlutdeild sína í
heildarkvóta landsmanna.
Annað atriði sem nauðsyn-
legt er að hyggja vel að og reka
á eftir eru framkvæmdir vegna
samgöngumála. Þó svo að um-
Katrín Marísdóttir.
talsverðar breytingar til hins
betra hafi átt sér stað síðustu
tvö kjörtímabil, þá er enn
mikið verk óunnið. Það verður
að flýta brúun Gilsfjarðar eins
og hægt er og að sem fyrst verði
hafnar framkvæmdir við ganga-
gerð vestan megin á Vestfjörð-
um. Þar fyrir utan eru sérstak-
lega 3 atriði sem brýnt er að
lagfæra í Strandasýslu. Það
verður að gera Hólmavíkurveg
að heilsársvegi með því að laga
10 kíómetra kafla í Hrútafirð-
inum, sem á hverju ári er í því
ástandi að setja verður þunga-
takmarkanir. Annar mjög var-
hugaverður kafli á sama vegi er
spottinn frá Hólmavík inn í
Staðardal. Það hlýtur að teljast
mikil mildi að ekki hafa orðið
fleiri slys á þessum vegarkafla
en orðið er. Strandavegur
norðan Bjarnafjarðar er í al-
gerlega óviðunandi ástandi og
lágmarks krafa að unnið verði
þar að endurbótum og vegur-
inn gerður fólksbílafær sem
hann ekki er í dag. Þetta er
mjög brýnt verkefni vegna íbúa
Árneshrepps, en einnig er rétt
að huga að aukinni umferð
ferðamanna um sumartímann.
Að auki þarf að huga að
aðstæðum fyrir vetrarumferð
í Kaldrananeshreppi um
vetrartímann, en þar er veru-
legra úrbóta þörf. Að öðru leiti
þarf að reka á eftir að klárað
verði að leggja bundið slitlag á
veginn frá Steingrímsfjarðar-
heiði og allt til ísafjarðar. Það
er ekki nóg að hafa bundið slit-
lag og góða vegi ef ekki er séð
til þess að þeim sé haldið
opnum á vetrum. það hlýtur
því að verða að leggja áherslu
á að snjómokstur í kjördæminu
verði aukinn.
Það er líka rétt að minnast
þess að betra samgöngukerfi er
undirstöðuatriðið fyrir einn af
vaxtarbroddunum í nýsköpun
í atvinnumálum okkar, ferða-
mannaþjónustunni.
Málefni heilbrigðisþjónustu
á Vestfjörðum er ekki í því
horfi sem vera þyrfti. Við-
varandi læknisleysi í sumum
héruðum og óhóflegt álag á
héraðslækna í öðrum héruðum
skapar öryggisleysi íbúa kjör-
dæmisins. Það verður að finna
leiðir til að gera heilsugæslu-
stöðvunum fært að sinna hlut-
verki sínu í fullu samræmi við
lög og reglugerðir þar að lút-
andi.
Það er grundvallaratriði að
á Vestfjörðum og á landinu öllu
sé rekinn öflugur landbúnaður.
Þjóðin verður að geta brauð-
fætt sig auk þess sem að það
hlýtur að vera mjög hættulegt
að vera að meira eða minna
leyti háður innflutningi mat-
væla. Það er óhugsandi að ekki
sé hægt með breytingum á
innra skipulagi að laga land-
búnað okkar að þörfum og
breytingum á innanlandsmark-
aði án þess að þrengja sífellt að
kjörum bænda og lífsafkomu-
möguleikum.
Magdalena Sigurðardóttir:
Lifandi landsbyggð
Nú fer að líða að næstu kosn-
ingum til Alþingis og flokkar
fara að huga að framboðsmál-
um, vali á frambjóðendum og
uppröðun manna á framboðs-
lista. Kjördæmisþing fram-
sóknarmanna á Vestfjörðum
hefur ákveðið að fram skuli
fara skoðanakönnun um val í
efstu sæti framboðslistans fyrir
næstu alþingiskosningar. Liður
í þeim undirbúningi er að þeir
sem gefa kost á sér í þessa skoð-
anakönnun fái að kynna sig og
áhugamál sín lítillega í blaða-
grein.
Þar sem ég hef ákveðið að
taka þátt í þessari skoðana-
könnun vil ég setja fáein orð á
blað. Við sem höfum' valið
okkur að búa á Vestfjörðum
hljótum að hafa af því nokkrar
áhyggjur hvernig byggðamál
hafa þróast og af þeirri byggða-
röskun sem orðin er. Hér er
okkar lífsstarf og hér viljum við
búa afkomendum okkar líf-
vænleg búsetuskilyrði í heima-
héraði. Til þess að svo megi
verða þarf að stöðva undan-
haldið í byggðamálum og snúa
vörn í sókn, en sókn kostar
„baráttu" og hún verður ekki
rekin nema af okkur sjálfum
sem hér búum, frumkvæðið
kemur ekki að sunnan. í þeirri
herferð verður að vinna að mál-
um á sviði byggðastefnu og at-
vinnu, menningar og umhverf-
is, þannig að kostir landsbyggð-
arinnar varðveitist samfara
þróun hennar. Landsbyggðin
er verðmæt íslensku þjóðfélagi
en ekki byrði á því. Brýnt er að
ná breiðri samstöðu í þágu
landsbyggðarinnar, svo allir
kraftar þjóðfélagsins snúist á
þá sveifina. Herferðin má ekki
vera sýning sem stendur stutt,
heldur breið og styrk hreyfing
sem á -að halda áfram að vaxa
á komaiidi áratugum. Það þarf
að móta almenningsálit hlið-
hollt landsbyggðinni og eyða
þeirri ímyndun að staða lands-
byggðarinnar sé vonlaus.
Magdalena Sigurðardóttir.
Það þarf að hafa áhrif á al-
menna afstöðu þeirra sem
ákvarðanir taka til landsbyggð-
arinnar.
ísland allt þarfnast lifandi
landsbyggðar með fólki á öllum
aldri, landsbyggðar með þrótt-
mikil fyrirtæki, góða þjónustu,
gott umhverfi og alhliða menn-
ingarstarf.
Gerum næsta áratug að ára-
tug lifandi landsbyggðar. ís-
land þarfnast þess.