Skólablaðið - 01.10.1965, Síða 7

HAUST NÓTTUM
HÁ veturna safna menn andlegum auði,
a sumrin safna menn veralalegu brauði.
Guð gæfi, að það væri alltaf sumar”.
Þannig er sagt, að mælt hafi einn af
öndvegismönnum vorrar athafnasömu
þjóðkirkju. En Drottinn bænheyrði hann
ekki um eilíft sumar, enda mun búið að
sanna, að hinir frægu guðspjallamenn
voru aðeins grínistar og spéfuglar sem
ómar Ragnarsson og aðrir slíkir.
Enn er komið haust, og trén, sem
prýddust sumarskrúða, þegar menn lágu
kófsveittir yfir unaðsemdum prófanna \
íslenzkum skólum, standa nú ber og
skjóllaus eins og gjaldþrota bflaleigur.
Og skolinn, sem virtist svo fjarlægur,
er menn hófu skítmokstur í þágu ætt-
jarðarinnar sfðastliðið vor, er nú aftur
orðinn hluti af raunveruleikanum.
Nemendur hins lærða skóla lögðu
gjörva hönd á margt sumarið sem leið.
Stór hópur starfaði við gatnagerð á Suð-
urnesjum, til að gera verndurum vorum,
þeim hinum erlendu, leiðina þægilegri 1
vögnum sínum, og hinum innlendu land-
varnarmönnum, leiðina mýkri undir fæti
á hinum árlegu gönguferðum þeirra til
Reykjavíkur. En margir stóðu þó nær
Fjallkonunni og vorum tignarlegu land-
vættum og slitu sér út fyrir ríki og bæ;
unnu jafnvel við hvað sem var, allt frá
andlegum þrældómi við menningarleg
vikurit, og niður í mokstur í sfldarþróm.
Sumarið leið með veðurblíðu mikilli, og
er menn hömuðust enn 1 moldarmokstr-
inum um miðjan júlf, virtist skólinn
þokuhjúpaður og flestum fjarlægur.
Er sfga tók á seinni hluta mánaðar þess,
sem við Ágústus keisara er kenndur,
vóru menn teknir að lýjast yfir skoflunum
og þrá önnur verkfæri samboðnari mennta
mönnum, svo sem kúlupenna og strokleð-
ur. f september höfðu flestir gefizt upp á
stritinu nema einstöku harðjaxlar, sem
aldrei gefast upp, hvorki yfir skoflu, lestri
eða biðstöðum við öldurhús að kvöldlagi.
Að síðustu var skólinn orðinn kærkomin
frelsun frá hinu daglega striti, kennarar
hans og skyldulið loksins orðnir vinsælir
menn.
Og nú eru Busarnir súðan 1 fyrra orðn-
ir einu ári eldri, og þeir sveinar, sem
harðast börðust í réttindabaráttu 3. bekk-
inga sfðastliðinn vetur, nú orðnir gamlir
og afturhaldssamir. Slagorðin úr "Busan-
um" heyra nú fortíðinni til. Að vúsu bundu
ýmsir slika órofa tryggð við bekkinn sinn
síðan úfyrra, að þeir kusu þar vetursetu 1
annað sinn, hugsandi líkt og íþróttamaður-
inn og tryggðatröllið, Gunnar á Hlíðarenda:
"Hér vil ég una ævi minnar daga/ alla, sem
guð mér sendir. "
NÚ er nýr röggsamur rektor tekinn til
starfa við skólann og hefur þegar hafizt
handa við nokkrar róttækar breytingar.
Hefur hann nú látið breyta dyraumbúnaði
skólans þannig, að nú er auðveldara að kom
ast út úr skólanum heldur en inn. ÞÓ mun
almennt álitið, að hinn nýi rektor muni laða
nemendur að skólanum, þvi að hann .er
þekktur sem vinsæll kennari og ætti nem-
endum hins lærða skóla að vera það fagnað-
arefni að eiga eftir að njóta forustu hans í
hinni andlegu auðsöfnum a komandi vetrum.
óttarr G.