Austri - 15.03.1967, Blaðsíða 2

2
r
ÁUSTRl
r
Neskaupstað, 15. marz 1967.
Austfjarða-
áœtlun
í GAMNI OG ALVÖRU
Það er almennt gengið út frá
því, að þegar lokið verður fram-
kvæmdaáætlun þeirri, sem nú er
unnið að fyrir Norðurland, þá
komi röðin að Austfirðingum með
slíka áætlunargerð.
Sumir halda því að vísu fram,
að hér séu nú slíkar allsnægtir
sakir síldveiðanna, að þér þurfi
enga framkværædaáætlun. En
þetta er hin mesta firra. Svo bezt
nýtast möguleikar austur hér, að
ýmiss þjónustustarfsemi, svo sem
í samgöngumálum, sé í lagi og
fólki að öðru leyti gert fært að
búa sér þau lífskjör, að hver uni
glaður við sitt.
Við máttum áður heyra það
lönguim, á meðan hér var afla-
leysi á pörtum og erfitt atvinnu-
ástand, að fyrir þennan lands-
hluta væri lítið gerandi. — Ligg-
ur þá beinast við fyrir okkur, í
krafti þeirrar verðmætaöflunar
sem hér fer fram, að krefjast
skipulegra og stórvirkra að'gerða
til að mæta sameiginlegum þörf-
um fólksins og atvinnureksturs
þess. Verkefni eru ærin. Því þótt
mikil fjármunamyndun fylgi síld-
veiði og síldariðnaði og allir vinni
sein orkan leyfir að þeirri fjár-
munamyndun og svo að því að
fegra og bæta híbýli sín, þá er
eins og sameiginlegu þarfirnar
hafi í ýmsum tilvikum orðið út-
undan. Nægir í því sambandi að
minna á suma helztu þætti þeirr-
ar þjónustustarfsemi, er ríkið
hefur með hönduim: Vinnslu og
dreifingu raforku, skólamál, sam-
göngur á landi, á sjó og í lofti,
útvarp og sjónvarp, póst og síma
o. s. frv. En á öllum þessum
sviðum teljum við okkur standa
höllum fæti.
Merkilegt má það heita, að þeg-
ar til kastanna kemur, þá er eins
og efling byggðajafnvægis sé
ýinsum feimnismál. í augum
margra höfuðstaðarbúa er einnig
og kannski engu síður frá sjón-
arhóli dreifbýlisfólks, er krafan
um stóraukið fjármagn til handa
fámenninu í ætt við sníkjur og
rell. En menn ættu að líta á stað-
reyndir, og þá kemur í ljós, að
eftir hinum ótrúlegustu leiðum
streymir fjármagnið að þéttbýl-
asta kjarnanum, burt frá hinuim
strjálu byggðum. Jafnvel það1
eitt, að skila þúsundum fullvaxa
æskufólks, mörgu vel menntuðu
eftir langa skólagöngu, til starfa
í borg og bæ, er margra tuga ef
ekki hundraða milljóna árlegur
skattur á sveitirnar.
Ef landhshlutaáætlanir þær,
sem nú eru á prjónunum hjá
stjórnarvöldum eiga að ná til-
gangi sínum, þarf bæði imeira
fjármagn en nokkurn órar fyrir
og það þarf að taka fyrir og
skipuleggja miklu fleiri mála-
flokka en enn hefur verið gert —
Bjarni liættur?
1 síðasta blaði var skotið lausu
skoti að ritstjóra Austurlands út
af þeirri brandarakenndu hug-
mynd að hyggjast fella „viðreisn-
iná“ með því að vinna þingsæti
af Framsókn!
Sennilega hefur maðurinn séð,
að þetta var dálítið hæpið og vill
ekkert um það segja meira.
En þar sem oss er kunnugt um
það, að margir hafa skeimmt sér
konunglega við Jestur hinna
kúnstugu kosningahugleiðinga
ritstjórans, þá áskiljum vér oss
rétt til að hlaupa í skarðið, ef
svo fer að menn verði nú af þess-
ari skemmtan. Munum vér þá
fyrst færa sönnur á það hversu
hættulegt það yrði ríkisstjórn
,,viðreisnar“, ef slatti af hálf-
volgum Alþýðubandaiagsmönnum
á Austurlandi kysu nú B-iistann í
vor og tryggðu honum fjór þing-
menn. Lúðvík yrði svo uppbótar-
maður eins og hann var forðum,
þegar vér felldum hann í þrígang
í Suður-Múlasýslu á meðan til
þess þyrfti ekki nema tvöfaldan
meirihluta.
„En afneita ...“
1 annarri smáklausu í síðasta
blaði var slegið upp á spaugi við
ritstjóra Austurlands og hann
spurður um ,,línuna“ varðandi
viðureign Moskvu og Peking.
Þetta virðist hafa snert við-
kvæman streng í brjósti kollega
vors. Kvartar hann undan „æðis-
gengnum skrifum" gegn sér og
flokki sínum! — En hvað ekkert
má. — Þá sver hann og sárt við
leggur, að aldrei hafi tekizt að
finna hinar iminnstu iíkur fyrir
sambandi sinna manna við þá
austrænu! Svo segist hann heimta
algert og ævarandi hlutleysi og
skýtur það dálítið skökku við lín-
una frá 1945, þegar flokkur hans,
hvað sem hann hét nú þá, vildi
ólmur fara í stríð við Þjóðverja
og Japani! Eru þetta tvímæla-
laust falleg sinnaskipti og stuðla
að heimsfrioi, ef einlægni er á
bak við.
Mjóifjörður betri en Moskva
Og til þess nú, að því er virð-
ist, að komast sem lengst frá
fornvinum sínum (seim samkvæmt
afneituninni voru aldrei svo mikið
maðurinn lifir ekki af brauði einu
saman.
Það er vel að austfirzkar sveita-
stjórnir hafa nú bundizt samtök-
um. Eitt fyrsta verk þeirra verð-
ur að koma fram fyrir okkar
hönd við samningu Austfjarðaá-
ætlunar. Sveitastjórnir á Aust-
urlandi ættu að styðja samband
sitt öfluglega með þátttöku í
fundum þess og á annan tiltækan
hátt. Það styrkir aðstöðu þess
út á við á allan hátt,
sem málkunningjar) þá gerir rit-
stjórinn sér lítið fyrir, kalla uppi
Jónas frá Klaustri og greiðir för
— til Mjóafjarðar! Mikils þykir
nú við þurfa.
Nema nú kemur langt rabb um
það hvernig Framsókn muni við
bregðast að „viðreisn" fallinni,
þegar þeir koma að biðja sér
trúnaðar, báðir tveir, sigurvegar-
inn, Alþýðubandalagið, og sá
sigraði.
En það er um þetta að segja
líkt og kosningaspárnar, að menn
geta skemmt sér við slíkar bolla-
leggingar, þeir sem yndi hafa af
þeim. En úrslitin bíða síns tíma.
Það hefur gengið svo til, lang
oftast, að stjórnmálaflokkarnir
setja fram sínar stefnuskrár,
heyja kosningabaráttuna og
ganga síðan til samninga um
stjórnarmyndun að henni lokinni.
Og hver einstakur flokkur hefur
eitthvert sinn setið í ríkisstjórn
með sérhverjum hinna flokkanna,
svo margt virðist nú geta komið
til greina.
Vel má vera að annað sé æski-
legra þegar á allt er litið'. Og hve-
nær sem er geta flokkarnir auð-
vitað ákveðið að breyta um starfs-
aðferðir hvað þessu viðvíkur.
Framsóknarflokkurinn heldur
flokksþing í þessari viku. Það
fer með æðsta vald í málum
flokksins og setur honum stefnu-
skrá. Eftir ákvörðunum þess fer
það, hvort leitað verður að ein-
hverju leyti fyrirfram samninga
við aðra flokka, ellegar hitt, að
unnið verði líkt og áður, barizt
Framh. af 1. síðu.
3. Vilhjálmur Hjálmarsson, f.
20. sept. 1914 á Brekku í Mjóa-
firði, bóndi og kennari, alþingis-
maður 1949—’56 og 1959. Hann
er kvæntur Margréti Þorkelsdótt-
ur frá Galtastöðum í Hróars-
tungu. I1
4. Tómas Árnason, f. 21. júlí
1923 á Hánefsstöðum í Seyðis-
firði, hæstaréttarlögrnaður. Var
fulltrúi og sið'ar deildarstjóri í ut-
anríkisráðuneytinu, framkvæmda-
stjóri Tímans nokkur ár, rekur
lögfræðiskrifstofu. Hefur verið
varaþingmaður Eyfirðinga og síð-
ar Norð-Mýlinga. Kona hans er
Þóra Eiríksdóttir frá Neskaup-
stað.
5. Kristján Ingólfsson, f. 8. okt.
1932 á Sólbakka í Seyðisfirði,
skólastjóri í Eskifirði, formaður
Ungmenna- og íþróttasambands
Austurlands, kvæntur Elínu Ósk-
arsdóttur frá Önundarfirði.
6. Víglundur Pálsson, f. 25.
maí 1930 í Vopnafirði, bóndi á
Refsstað. Kona hans er Jóhanna
Einarsdóttir, ættuð úr Skagafirði.
fyrir stefnu flokksins í kosning-
unum — og eftir þær, á þann
hátt sem vígstaðan þá gefur
möguleika til.
Ekki er mér kunnugt um hve-
nær þeir í Alþýðubandalaginu og
Sósíalistaflokknum, þar sem sami
maður er formaður annars flokks-
ins og varaformaður hins, koima
saman og draga upp sinn stríðs-
fána. Það verður sjálfsagt á næst-
unni. Við bíður því og sjáum
hvað setur. — En að fengnum
nægilega traustum viðræðugrund-
velli munum við hérna nágrann-
arnir mæia okkur mót og gera út
um það hvernig stjórna beri
næsta áfangann.
Óþörf hnýsni
Og eitt enn. Ritstjóri Austur-
lands er oft að fjargviðrast um
það hver skrifi þessa eða hina
greinina í Austra og virðist jafn-
an kunna á því glögg skil og eins
þótt höfundar sé ekki getið.
Nú getur hann þess, einimitt í
spjalli því, sem ég hef hér gert
að umtalsefni, að! ég hafi skrifað
5. tölublað Austra einn. Og þetta
er hár rétt!
Það virðist að vísu skipta und-
ur litlu máli hver skrifar hvað í
þessu eða hinu tilvikinu, ég
Kristján eða einhver annar, en þó
þykir okkur það óþarfa hnýsni,
Austramönnum, að verið sé að
snudda í handritum okkar og
munum gera ráðstafanir til að
fyrirbyggja slíkt eftirleiðis.
V. H.
7. Guðmundur Magnússon, f. 6.
des. 1922 á Hjartarstöðum í Eiða-
þinghá, múraraimeistari, kennari
og oddviti í Egilsstaðakauptúni.
Kona hans er Aðaldís Pálsdóttir
frá Skeggjastöðum í Fellum.
8. Ásgrímur Halldórsson, f. 7.
febr. 1925 að Bakkagerði í Borg-
arfirði. Kaupfélagsstjóri á Horna-
firði frá 1953, kvæntur Guðrúnu
Ingólfsdóttur frá Vopnafirði.
9. Sveinn Guðmundsson, f. 5.
sept. 1941. Kennari og bóndi á
Hrafnabjörgum í Jökulsárhlíð.
Kvæntur er hann Sæunni Stef-
ánsdóttur frá Ártúni í Hjalta-
staðaþinghá.
10. Hjalti Gunnarsson, f. 5.
nóvember 1914 á Reyðarfirði,
skipstjóri og síðar útgerðarmað-
ur þar. Kona hans er Aðalheiður
Vilbergsdóttir frá Stöðvarfirði.
—o—
Allir eru frambjóðendur B-
listans bornir og barnfæddir á
Austurlandi, hafa tekið virkan
þátt í félagsmálastarfsemi og eru
nákunnugir höguim og landshátt-
um. |