Austri - 29.06.1967, Blaðsíða 4

4 t r
AUSTRI
Neskaupstað, 29. júní 1967.
Aðalfundur Búnaða.rsambands
Austurlands var haldinn í Hús.-
mæðraskólanum að Hallormsstað
24. og 25. júní.
Fundinn sátu 20 fulltrúar frá
19 búnaðarfélögum á sambands-
svæðinu auk stjómar sambands-
ins, sem skipuð er þrem mönnum,
og starfsmanna, en sambandið
hefur tvo ráðunauta í þjónustu
sinni.
Auk venjulegra aðalfundar-
starfa var stærsta mál fundarins
sameining ræktunarsambanda.
Upphaflega var félagssvæði
Búnaðarsambands Austurlands
(skipt í mörg Ræktunarsambönd,
en sú skipan hefur gefizt mis-
jafnlega.
Um þetta mál samþykkti fund-
urinn eftirfarandi:
„Aðaifundur Búnaðarsambands
Austurlands 1967 samþykkir að
sameina öll ræktunarsambönd á
starfssvæði B. S. A. í eitt rækt-
unarsamband.
Jafnframt samþykkir fundur-
inn að B. S. A. greiði hluta af
launum framkvæmdastjóra eins
og boðið er í bréfi Búnaðarsam-
bandsstjórnar til ræktunarsam-
bandanna dagsettu 8. febr. 1967.
— Samþykkt þessi öðlast gildi 1.
janúar 1968.“
í greinargerð sem fylgdi til-
lögu þessari frá jarðræktar-
nefnd fundarins, er nokkuð rak-
inn undirbúningur þessa máls:
„Á aðalfundi Búnaðarsambands
Austurlands árið 1966 var sam-
þykkt samhljóða eftirfarandi til-
laga: „Fundurinn felur stjórn
sambandsms ásamt stjórnum
ræktunarsambandanna að vinna
að því, að sameinuð verði rækt-
unarsam.bönd á sambandssvæðinu
eftir þvi sem hagkvæmt þykir“.
1 framhaldi af þessu vann einn
ráðunautur sambandsins að þessu
verkefni með bréfaskriftum og
viðtölum. Um mánaðamótin apríl-
maí síðastliðinn boðaði stjóm B.
S. A. síðan til fundar með stjórn-
um ræktunarsambanda á starfs-
svæði sínu og var þar samþykkt
að leita álits hreppabúnaðarfé-
laganna um sameiningu ræktun-
arsamb'andanna í eitt. Fyrir aðal-
fund bárust svör meirihluta bún-
aðarfélaganna með allflesta bænd-
ur að baki ;sér og voru þau flest
mjög jákvæð en örfá voru hlut-
laus“.
Þá eru í greinargerðinni dreg-
in saman þau meginatriði, er jarð-
ræktamefndin telur að mæli með
sameiningunni: Hagkvæmari inn-
kaup og betri varahlutaþjónusta.
■— Betri aðstaða til öflunar
refcstrarfjár. — Betri nýting véla
og fjölbreyttari verkfæra kostur.
— Grundvöllur fyrir sameiginlegu
verkstæði. — Betri og faglegri
vinnu, þar sem vænta mætti meiri
festu í mannahaldi.
Loks var um þetta mál sam-
Jiykkt eftipfarandi: ' ■' _
„Aðalfundurinn samþykkir að
fela stjórn B. S. A. að boða til
fundar stjórnir allra hreppabún-
aðarfélaganna á sambandssvæð-
inu fyrir 15. september nk., til að
kjósa bráðabirgðastjórn er vinni
með stjórn búnaðarsambandsins
að eignauppgjöri og yfirtöku
vélakosts ræktunarsambandanna.
Helztu tekjuliðir Búnaðarsam-
bandsins vom á sl. ári: Starfsifé
frá Búnaðarfélagi Islands 149
þús., frá Búnaðarmálasjóði 330
þús. og frá ríkissjóði, hluti af
launum ráðunauta 285 þús. En
langstærsti gjaldaliður er til leið-
beiningar starfseminnar, þ. e.
ílaun ráðunautanna og annar
kostnaður við störf þeirra.
„Aðalfundur B. S. A. á Hall-
ormsstað 24.—25. júní 1967 fel-
ur stjórn sambandsins að kynna
sér hvort Rannsóknarstofa Norð-
urlands getur tekið að sér efna-
greiningar á jarðvegi og upp-
skeru á sambandssvæðinu, með
áburðarleiðbeiningar í huga“.
—o—
Frá búf járræktarnefnd:
„Aðalfundur B. S. A. 1967 er
samþykbur því, að unnið sé að
stofmm dreifingarstöðva á
nautasæði á sambandssvæðinu,
þar sem bændur telja reksturs-
grundvöll fyrir slíka starfsemi.
Nefnd sú sem þegar starfar að
stofnurn dreifingarstöðva á
Fljótsdalshéraði, er hvött til þess
að hraða störfum og stjórninni
BUNAÐARBALKUR
Niðurstöðutölur rekstursreikn-
ings 1966 eru kr. 1.278.874.17,
eftirstöðvar til næsta árs voru
kr. 397.731.49.
Fundurinn gerði ýmsar ály.kt-
anir um málefni landbúnaðarins
og fara nokkrar þeirra hér á
eftir’:
falið að fylgjast með þessum
málum og aðstoða við stofnun
dreifingarstöðva víðar á svæðinu
ef óskað er.
Jafnframt telur fundurinn eð'li-
legt að sambandið eigi búnað
slíkra stöðva, en félagsskapur
bænda á viðkomandi svæði sjái
um viðhald og rekstur þeirra“.
„Aðalfundur B. S. A. 1967
beinir þeirri áskorun til ráðu-
nauta sambandsins að þeir vinni
að því að endurreisa þau búfjár-
ræktarfélög sem stofnuð hafa
verið á sambandssvæðinu, og
reyni af fremista megni að vekja
áhuga í sveitunum fyrir þeirri
sta.rfsemi. Leggur fundurinn til
að auka sýninga.r á sauðfé verði
haldnar þó sauðf járræktarfélög
séu ekki starfandi í hreppnum".
„Aðalfundur B. S. A. 1967 skor-
ar á landbúnaðarráðherra að
vinna að útrýmingu fjárveiki
þeirrar sem upp hefur komið í
Eyjafirði, þar sem fundurinn tel-
ur útbreiðslu þessa sjúkdóms mjög
alva.rlegan fyrir landbúnaðinn".
-—o—•
Aðrar samþykkt'r:
„Aðalfundur B. S. A. 1967 skor-
ar á útflytjendur landbúnaðar-
vara, framleiðsluráð og landbún-
aðarráöherra að gera a’/lt sem í
þeirra valdi stendur til þess að
leita nýrra markaða erlendis fyr-
ir íslenzkt d lkakjöt. Og þá sér-
staklega að leita eftir hótelmark-
aði fyrir einstaka hluta úr hverj-
um skrokk, þar sem afganginn
mætti fullnýta innanlands til
vinnslu eða á annan hátt“.
„Aðaifundur B.S.A. 1967 legg-
ur áherzlu á að rafmagnsmál
fjórðungsins verði tekin fastari
Framh. á 3. síðu.
„Þaö er ollavega
mikil síid . . "
segir Aðalsfeinn skipstjóri á
Sveini Sveinhjörnssyni NK
Frá jarðræktarnefnd:
„Aðalfundur Búnaðarsambands
Austurlands lýsir ánægj.u sinni
yfir því að Áburðarverksmiðjan
hf. varð við beiðni Héraðsbúa um
að köfnunarefnispöntunum þeirra
var fullnægt með útvegun kalk-
saltpéturs, að nokkrum hluta á
þessu ári, og væntir þess fast-
lega, að Austfirðingar geti fengið
hann í ríkara mæli á næsta ári og
framvegis.
Þá beinir fundurinn þeim til-
mælum til Áburðarverksmiðjunn-
ar hf. að hún svo fljótt sem verða
má breyti framleiðslu sinni á
þann hátt að framleiða alhliða
áburð, kalkblandaðan og komað-
an, svo og kalkblandaðan köfnun-
arefnisáburð.
Ennfremur að allur áburður
verksmiðjunnar verði pakkaður í
plast“.
„Aðalfundur B. S. A. haldinn
á Hallormsstað 24. og 25. júní
1967 vekur athygli á, að enn einu
sinni hafa orðið verulegar kal-
skemmdir á þessu vori, á sam-
bandssvæðinu og víðar á landinu.
Fundurinn skorar á Rannsókn-
arstofnun landbúnaðarins, að
rannsóknir á kali verði stóraukn-
ar, og mælir með framkominni
hugmynd um að stofnunin feli
einum sérfræðinga sinna að helga
sig kalrannsóknum, og að hann
hafi aðsetur á Austur- eða Norð-
urlandi þar sem kalhættan er
mest“. ' ! 1 ! 1
Sveinn Sveinbjörnsson liggur
við Síldarvinnsluna og það er
verið að landa. Á bryggjunni
hittum við skipstjórann, Aðalstein
Valdimarsson frá Eskifirði. Að-
alsteinn tók við1 Sveini í vor, en
er nú alls ekki að ýta í fyrsta
sinni úr vör formennskunnar,
því hann hefur verið 8 ár skip-
stjóri, 4 með Ljósafell Fáskrúðsi-
fjarðar, og 2 ár hvorn, Seley og
Eini SU.
Nú innum við Aðalstein frétta
af síldinni.
— M’kill afli?
— Eg hugsa, að þetta séu u.m
280 tonn. Mest í einu kasti.
—- Og hvaðan?
-—• Við fengum þetta um 320
mílur NA frá Dalatanga. Það er
mikil síld þarna á stóru svæði, en
hún er afskaplega erfið. Það var
mikið kastað, en gekk ákaiflega
illa að ná henni.
Það fannst nú síld sunnar, um
það bil 50—60 mílum sunnar. Hún
stóð yfirleitt djúpt, en reyndist
mjög stygg.
— Hvernig lízt þér á síldarver-
tíðina?
— Eg vil ekkert um hana
segja. Eg er enginn spámaður.
Það er allavega mikil síld, hve-
nær sem hún kemur upp að- Nú,
fiskifræðingarnir tala um ágúst,
og halda að síldin komi ekki fyrr.
Hingað til hefur það nú staðið
það sem Jakob hefur sagt um
þetta. Þeir segja, að þetta sé
kaldasti sjór, sem þeir hafa mælt.
Þessi ganga virðist ekki hafa
færzt nær.
— Er mikið af erlendum skip-
um þarna úti?
— Nei, eitthvað 3 Rússar og
2—3 Finnar. Færeyingar eru við
Shetland.
— Og í lokin, hvað eruð þið
búnir að fiska mikið í sumar?
— Ætli það séu ekki orðin 7—
800 tonn. Eg hef nú bara ekki
séð ennþá samanlagðar vigtarnót-
ur. Maður hefur ekki lagt út í
að leggja þetta saman sjálfur.
Við' tefjum Aðalstein ekki
lengur, en þökkum honum spjall-
ið. . - |
•rmf