Skólablaðið - 01.12.1985, Blaðsíða 3

Editor Dicit
Eins og allra annarra vorkosninga mun
hinna síðustu lengi minnst fyrir ýmissa
hluta sakir. Þá var sú voveiflega fregn
kunngerð nemendum Menntaskólans í
Reykjavík, að ritnefnd næsta árs hefði
verið sjálfkjðrin. Var eigi örgrannt um,
að allflestum heilskyggnum og skyni
gæddum mönnum fyndist þetta óhugn-
anlegt og hrysi hugur við, þar sem al-
kunna er, að menn þessir eru þekktir að
hyskni og ábyrgðarleysi í félagsstörfum,
auk þess sem þeim er brigslað um
hneykslanlega deyfð í námi.
En um sama leyti geystust Bixarar, sem
kólfi væri skotið, á drykkjukrá líka
þeim, sem mega heita önnur heimkynni
allrar alþýðu manna í löndum, þar sem
áfengissýki ásamt tóbaksreykingum er
orðin til mestrar bölvunar og verður vart
jafnað til annarra óheilbrigðra lifnaðar-
hátta.
Fimmmenningarnir höfðu engar vöfl-
ur á, heldur pöntuðu kampavínsflösku
af aldýrasta tagi. Svo gifurlegur var þyt-
urinn af þeim feikilega loftþrýstingi sem
myndaðist, er tappinn þeyttist úr þröng-
um stútnum, að svo var að heyra sem
mergð lágfleygra orustuþotna flygi yfir
með geysihraða og strykist við hæstu
þökin, en geystist síðan jafnskyndilega á
braut.
Vegna óhugnanlegrar deyfðar nem-
enda og illyrmislegra ásakana um gegnd-
arlaust bruðl og fjármálabrask ritnefnd-
ar auk skefjalausrar sóunar á pappír og
bleki þykir nú alveg sýnt, að greina þurfi
frá fjárhagsstöðu hennar. í september
voru tekin á leigu tvö herbergi í húsinu
Amtmannsstíg 2 undir ritstjórnarskrif-
stofur. Leigan er 4000 krónur á mánuði,
hversu grunnhyggnislega og hvatvíslega
sem það sýnist reiknað.
Þá er eigi fyrir að synja, að ritnefnd
efndi til dansæfingar á Hótel Borg,
Gyllta sal, fimmtudaginn 17. október til
þess að styrkja enn frekar erfiða fjár-
hagsstöðu sína. Kostaði aðeins 250 krón-
ur inn, og varð hagnaður af ballinu hart-
nær 90.000 krónur. Hefur fjárhagur rit-
nefndar verið með bezta móti síðan,
enda í höndum hins óbrigðula og traust-
vekjandi Þórðar.
Vegna sífelldra víxlverkana kaup-
gjalds og verðlags hafa æ fleiri sýkzt af
svonefndum verðbólguhugsunarhætti
og leysa allan vandann með skefjalaus-
um verðhækkunum. Kom þetta glöggt í
Ijós á næsta balli, sem haldið var
skömmu siðar, árshátíð Skólafélagsins.
Þá hafði miðaverð hækkað um 150 krón-
ur, um 60%.
Var árshátíðin vel heppnuð að mörgu
leyti, en rannsókn blaðamanna Skóla-
Frá ritnefndarkompu.
blaðsins sýndi skýrt þá dýrkeyptu
reynslu, að svívirðilegt tillitsleysi og
óhugnanleg áfengisdrykkja fjölda-
margra ylli sífjölgandi slysum, hvort sem
þau yrðu á Breiðvegi, Breiðholtsbraut
eða heima í bóli. Þó var aldrei ætlunin,
að birting slíkrar skýrslu yrpi nokkurri
rýrð á opinbera starfsmenn, þá er hafa
eftirlit með slíku á hendi við slík tæki-
færi.
Ýmsir raunsæismenn, sem aðrir kalla
svartsýna, í hópi ritnefndar komust að
þeirri niðurstöðu eftir gaumgæfilega
íhugun, að bezt væri að tilnefna engan úr
sínum hóp sem ritstjóra, heldur skyldu
allir vera jafnir.
Samt varð þessi ákvörðun ritnefndar
til þess, að ábyrgðarlausir æsingaseggir,
sem engu eira, hugðu gott til glóðarinnar
að bera út hviksögur þess efnis, að allt
Iogaði i deilum innan ritnefndar og bar-
izt væri af mikilli harðýðgi, enda engin
nýjung að ótíndur skríll lygi í sauðsvart-
an almúgann. Kvað jafnvel svo rammt að
þessu, að á barnum í Breiðvegi var rit-
nefnd brigslað um að ætla ekki að gefa
blað þetta út. Fengu þessar rætnisfullu
rægitungur að súpa seyðið af þessum til-
búningi, svo sem tlestum þeim, er á
horfðu, hlýtur að vera í fersku minni. Er
miður, að slíkar gróusögur komist á
kreik, þó að flestum þyki nú sýnt, að
fregnin sé hviksaga, enda engin nýjung
hér í skóla, að hvers kyns kvittir reynist
ímyndun ein eða ofskynjanir. Má kyn-
legt þykja, hve margir eru ginnkeyptir
fyrir auðsæjum lygisögum af þessu tagi
og geysast eins og byssubrenndir á hvern
þann vettvang, þar sem eitthvað kvað
vera á seyði. Er jafnvel eigi alveg ör-
granr.t um, að nokkurra vonbrigða gæti
hjá æðimörgum, þegar gripið er í tómt,
en aðrir eru orðnir hálfhvekktir á sífelld-
um hryllingssögum af ægilegum fjár-
málahneykslum, sem leitt geta til algerr-
ar útþurrkunar mannorðs ágætra manna
vegna geigvænlegrar illkvittni, eða ýkj-
um þeim og svívirðilea orðhengilshætti,
sem lengi hefur viðgengizt í félagslífinu.
En öll él birtir upp um síðir. Að lokum
vill ritnefnd þakka þeim fjöldamörgu, er
hönd lögðu á plóginn við útgáfu þessa
blaðs, þó sérstaklega Jóni Guðmunds-
syni, sem hefur af þrautseigju og ósér-
hlífni séð um handritalestur. Þar sem
harla ólíklegt virðist, að nokkurn fýsi að
teygja lopann lengur, skal þetta látið
nægja.