Skólablaðið

Árgangur

Skólablaðið - 01.12.1985, Blaðsíða 13

Skólablaðið - 01.12.1985, Blaðsíða 13
Hvers vegna er ég frjálshyggjumaður... Þegar litið er yfir það tímabil í verald- arsögunni, sem mannskepnan hefur drottnað yfir jörðinni, má glögglega sjá þann eðlismun, sem er á milli einstakl- inga og kynþátta. Bestu eðliseiginleik- ana ber að rækta og láta dafna, svo að lífið á jörðinni verði sem stórfenglegast. Það kallast mannrækt og er efni þessarar ritsmíðar. Háþróuð menningarsamfélög hafa risið og skarað fram úr í tækni, vísindum og listum. Menningarsamfélög hafa einnig hrunið vegna yfirgangs og ofstopa vanþróaðra nágrannaþjóða og innri úr- kynjunar. Afburðaeinstaklingar hafa fæðst, unnið afrek bæði andleg og lík- amleg, sem voru langt á undan sinni samtíð. Hverjar eru ástæður þess, að sumum tekst betur en öðrum?Alls konar falsspámenn og gervivísindamenn hafa sett fram alls konar kenningar reistar á sandi, sem leitt hefur mannsandann af- vega.Þessar villukenningar segja að hæfileikar einstaklingsins séu ekki komnir frá honum sjálfum, heldur „fé- lagslegum aðstæðum“. Það er að sjálf- sögðu alrangt. Einn maður er öðrum fremri, þ.e. hæfari til hvers konar verka, vegna þess að hann er líkamlega full- komnari en annar. Ástæðan er ekki sér- stakar heimilisaðstæður í æsku, heldur er hana að finna einhvers staðar í líkam- anum sjálfum. Maður, sem nær ekki leikni á skóflu, samræmir einfaldlega ekki hug og hönd. Ástæðan er galli í taugakerfinu, ef til vill erfðafræðilegur eða af vítamínskorti. Svipaða sögu er að segja af einstakl- ingi, sem lendir í tímahraki á efnafræði- prófi; efnahvörfin í heila hans ganga ein- faldlega of hægt. Vitundarlífið er í raun bara efnahvarf og ræðst af efnislegri uppbyggingu heilans. Þeir, sem hafa ekki öll efni í heila sínum, missa e.t.v. af efna- hvörfum, sem valda frjóum hugmyndum Frjálshyggjumaður? á sviði vísinda og lista. Egill Skalla- Grímsson gat slegist einn við fjölda manns og orti einhver mikilfenglegustu kvæði, sem ort hafa verið á íslandi. Eng- inn getur haldið því fram, að þessir hæfi- leikar séu vegna „vísindalegra uppeldis- aðferða". Hann var einfaldlega betur á sig kominn en aðrir, og það olli hinum andlegu og líkamlegu yfirburðum hans. Þetta var visindalega sannað, þegar hauskúpa hans var grafin upp löngu eftir dauða hans, og reyndist hún afburða- sterk. Greinilegt er, að Egil hefur haft mun betri efnasambönd í líkama sínum en meðalmaðurinn. Raunvísindamenn hafa sannað, að eiginleikar manna ganga í erfðir. Öll vilj- um við þjóðfélag, sem stefnir á full- komnun, en það getur ekki orðið, nema bestu eiginleikarnir í mönnum fái að njóta sín. Hvaða aðferðum skuli beita, hefur lengi verið vandamál. Sumir hafa rætt um að gera afbrotamenn og annað úrhrakshyski ófært um að geta af sér af- kvæmi, til að hið líffræðilega óeðli þeirra deyi út. Ég tel, að allar skipulegar aðferðir líkar þessari séu miður vænlegar til árangurs. Þjóðfélagið í heild sinni þarf að vera byggt upp þannig, að hinir síður hæfu deyi út. Nú á dögum er þeim hugmyndum komið inn hjá ungum börnum, að þeim beri að sýna „náungakærleik" og tillits- semi við náungann. Þetta hefur gert það að verkum, að börn eru svo til alveg hætt að reyna með sér krafta sína. Þessu þarf að breyta. Gera þarf börn strax á unga aldri meðvituð um krafta sína, andlega og líkamlega, og fá þau til að beita þeim gegn öðrum. Þá myndu þeir, sem hefðu minni krafta, deyja út. Þá yrðu og allar stofnanir, svo sem „sjúkrahús“ og „fé- lagsmálastofnanir" lagðar niður, því að sá, sem hlýtur áverka í bardaga, hlýtur þá fyrir eigin aumingjaskap og á því ekki rétt á bata, nema hann verði af eigin völdum. Lög eru einnig óþörf. Lög eru sögð til að „vernda“ einstaklinginn, en einstaklingur, sem getur ekki „verndað" sig sjálfur, er ekki fær um að lifa. Lögin gera ekki annað en hindra það lögmál náttúrunnar, að eina markmið mannsins sé að komast af. Hér hafa verið reifaðar þær hugmynd- ir, sem nauðsynlegt er að koma í verk til að rífa þessa veröld meðalmennskunnar og aumingjaháttarins upp á hærra plan. Nauðsynlegt er því, að þessar hugmyndir haldi áfram að ná útbreiðslu, svo að bar- áttan fyrir betra og fegra mannlífi geti hafist fyrir alvöru. Snorri Gunnarsson. 13
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Skólablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skólablaðið
https://timarit.is/publication/782

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.