Skólablaðið - 01.12.1985, Síða 29

rokk, reyni ég að samræma texta og
melodíu í órjúfandi heild“
„Hvaðan koma áhrifin?“
„Af þessu nýja eru það Stranglers,
Clash, U2 og Bruce Springsteen, er í
miklu uppáhaldi hjá mér. Einhvers stað
ar djúpt niðri er ég undir áhrifum frá
þessum hljómsveitum, en ég reyni að fela
það. Ef maður ætlar að stela, er um að
gera að gera það smekklega“
„Hver er saga lagsins Jim Morrison af
plötunni Breyttir tírnar?"
„Já þetta lag. Textinn er tekinn næst-
um orðrétt úr viðtali við Jim Morrison,
líklega þegar hann var útúrsýrður. Lagið
er eins og ég sjálfur held, að Jim Morri-
son hefði haft það, hefði hann samið lag
við þennan texta“
„Peningar."
„í rauninni get ég verið „milli“ og það
alveg „stórmilli" á íslenska vísu. Ef ég
hefði haldið rétt á peningunum. Pening-
ar skipta mig í raun engu máli. Eg er
ánægður, meðan ég get spilað mína tón-
list. Ef ég hef of mikla peninga, fer allt
í klessu hjá mér. En samt lifi ég mínu lífi,
einn og sjálfstæður, og í rauninni mundu
flestir vilja vera í mínum sporum. Ég fíla
það að vera blankur. Ef ég seldi mig,
gæti ég haft 200 þús. kr. á viku. En ég
kem ekki nálægt auglýsingum, eins og
t.d. á rás 2. Ég kem ekki fram á skemmti-
stöðum. Ég fer mínar eigin leiðir. Sumir
myndu kalla þetta hroka“
„Rás 2?“
„í fyrsta lagi er vinsældalistinn ekki
marktækur nema að litlu leyti, í öðru
lagi er þetta stæling á Kananum. Rás 2
hefur drepið alla plötusölu í landinu.
Krakkarnir taka bara upp heilu þættina.
Rás 2 hefur sinnt mér vitaskuld, en ég er
bara ekki sáttur við það. Mér skilst ég sé
mikið spilaður þarna, án þess að ég pæli
nokkuð í því. En það er hellingur af öðr-
um íslenskum tónlistarmönnum til. Það
eru Bubbi Morthens, Björgvin Halldórs-
son og Gunnar Þórðarson. En þeir spila
ekki hljómsveitir eins og Vonbrigði og
Kukl. Það er hryggilegt“
„Hver er þín skoðun á frjálsum út-
varpsstöðvum?"
„Það eykur samkeppnina að einhverju
leyti. Mér finnst ágætt, að þetta sé að
ske. En í rauninni finnst mér ísland eins
og gata í LA, sko“
„Pólitík?"
„Ég er í raun hættur að hugsa um þau
málefni. Ég hef andstyggð á verkalýðs-
hreyfingunni, og ég er búinn að gefast
upp á íslenskri pólitík — gjörsamlega.
Ég hef ekkert gott af þessu fólki að segja.
Ég starfaði mikið fyrir vinstri öflin og
síðast núna fyrir ári. Ég fékk ekkert
nema skítkast, svik og lygi beint framan
í mig. Það var það, sem maður mátti bú-
ast við af þessu fólki. Því miður, þá er
það þannig. Ef þú ætlar að gerast póli-
Ég hef andstyggð á verkalýðshreyfingunni.
Dópið, sé ekki eftir mínútu.
tíkus, þá ertu kominn út í bisniss, púra
bisniss“
„Studdir þú ekki Vilmund á sínum
tima?“
„Já, Vimmi — Það var sorglegt. Ég fíl-
aði Vilmund sem manneskju og skáld,
líka sem pólitíkus. Hann gerði marga
góða hluti. Sorglegt hvernig ^ngið var
að honum. Andstæðingar haqs gáfu yf-
irlýsingar um veikleika hans 1 blöðunum
og á opinberum fundum. í laginu Vil-
mundur, sem mér finnst besta lagið á
plötunni Ný spor, er ég bara að kveðja
Vílmund“
„Bubbi, dauðinn?“
„í raun er dauðinn fæðing. Og ef fólk
gleðst yfir fæðingu, á það að gleðjast
yfir dauðanum. Dauðinn hefur verið
málaður sem svartur, botnlaus hrylling-
ur. Fólk kemur og segir: „Ja, Gunna er
dauð“ Fínt ókei, eigum við að halda
ball? Mer finnst dauðinn vera orðinn
iðnaður líka. Til eru menn, sem nýta sér
dauðann"
„En trúmál?"
„Já, ég hef pælt í alls konar trúar-
brögðum. Og ég hef ekki komist nær en
það, að ég held, að maðurinn sé svörun
þess, að einhvers konar guðdómur sé til.
í rauninni segi ég og trúi: „Þú et það, sem
þú hugsar. Enginn gerir þig hamingju-
samari en þú sjálfur. Fyrst og fremst áttu
að hugsa um sjálfan þig, nr. 1, 2 og 3 og
upp í 10. Ef þú gerir það ekki, gerir eng-
inn það. Ef þú nærð þeim þroska að geta
hugsað um sjálfan þig, elskað sjálfan þig
og ræktað sjálfan þig, er möguleiki fyrir
þig að koma þannig fram við aðra. Öll
þessi dópneysla og öll þessi áfengisneysla
endurspeglar þjóðfélagið. Svona er þjóð-
félagið. Mín kynslóð fer í kippum i með-
ferð. Það eru menn, sem fara vikulega í
meðferð. Mér finnst það virðingarvert,
að menn skuli leggja það á sig í staðinn
fyrir að hanga „útkokksaðir" á einhverj-
um hanabjálkanum, uppteknir við að
frelsa heiminn í einhverju dópskýi. í
rauninni er alveg hrúga af góðum hlut-
um að gerast á íslandi og ég er alltaf að
verða hrifnari og hrifnari af því sem hér
er að gerast. Ég kann að meta þetta núna,
en ég hef verið upp á kant við þetta í 28
árí‘
„Bubbi, hver er drottning stríðsfák-
anna sem þú talar um í laginu Afgan?“
„Það er bara svartur Afgan, stuðið —
ekkert annað. Ég var „útúrstoned“, þeg-
ar ég samdi þettaf
„Getur þú þakkað dópinu eitthvað?“
„Já, já, helling, alveg hrúga af góðum
hlutum. Kókið, sýran, heróínið og hass,
allir þessir hlutir. Það virkar þannig, það
verður „moment“. Maður nær flugi, sem
varir aðeins þessa einu stund og kemur
aldrei aftur. Mörg laga minna eru samin
í þessu ástandi. Alla texta reyndi ég að
skrifa ódópaður. Öll lög samdi ég dóp-
aður. Dópið skilaði mögnuðum hlutum.
Og ég sé ekki eftir mínútu"
„En hvað segirðu um framtíðina?“
„Ég er ekki lengur ungur, reiður mað-
ur. Ég er 29 ára gamall. í rauninni er ég
miðaldra maður, sem er að sætta mig við
hina og þessa hluti. Það þýðir ekki, að ég
ætli að gefa út 100 hljómplötur. Ég get
ekki hagað mér eins og ég gerði 1980.
Það gengur ekki upp“
„Ertu ánægður með plöturnar þín-
ar?“
„Ég er sáttur við Pláguna og Konu, en
í rauninni mætti fleygja sex plötum sem
ég hef gert.
Einhvern tíma á ég eftir að gefa út
plötu með óbó, blástrum, píanó og
kontrabassa, svona „jolly jolly filing“
hvenær sem það verður“
„Takk fyrir Bubbi!!!“
29