Skólablaðið - 01.12.1985, Qupperneq 58

Á skólaskemmtuninni í Gamla bíói
var aldrei þessu vant mikið um fagrar
sveiflur. Skóflumenn byrjuðu á bráð-
skemmtilegri upptalningu á vinsælustu
lögum sumarsins. Maðurinn með hljóð-
nemann var enginn anar en Hlynur
Grímsson (heartbreaker). Var sveifla
hans og raddbeiting þvílík, að tár spýtt-
ust úr augum margra ungmeyja. Herra-
nótt bar þó af skemmtidagskránni. Di
Angelo (Daddi) sló gersamlega í gegn, en
Balti var lélegur í hlutverki Birgis Ár-
mannssonar. í lokin er vert að minnast á
dálítið spaugilegt atriði. Þegar inn í bíó-
ið kom, var þar fyrir sérstök leitarsveit
sem leitaði á öllum. Var það ágætt nema
að því leyti, að ekkert var leitað í töskum,
sem fólk tók með sér inn . . .
Heyrst hefur, að Jón Gunnar (Johnnie
Rist) hafi á árshátíð Skólafélagsins kom-
ist með hina margfrægu framlengingu,
sem óvart gleymdist í fyrra, á ballið við
illan leik. Það var frægt í fyrra, þegar
Árni Hauksson, þáverandi quaestor,
fékk aðflog í partíi fyrir ballið, og upp-
hófst þá mikið streð hjá ýmsum embætt-
ismönnum skólans að fá ballið fram-
lengt til 3. Tekið skal fram, að þeir
embættismenn voru eitthvað veikir fyrir
líka. Jón Gunnar á því mikinn heiður
skilinn fyrir að hafa komist með fram-
ienginguna á ballið, en hvort hann hafi
komist miklu lengra, skal ósagt látið . . .
Eye of the tiger.
Sigurður og hulduherinn.
En þar með er ekki öll sagan sögð.
Þegar ballið stóð sem hæst, kvað við
rödd plötusnúðsins sjálfs. Bað hann ein-
hvern úr skólastjórn M.R. að koma upp
í anddyri. Þetta fór ekki fram hjá árvök-
ulum eyrum ritnefndar, sem geystist á
staðinn. Venja er á slíkum dansleikjum,
að leiga sé borguð í upphafi balls. Enn
hafði hún ekki verið greidd, og var því
varðhunda Ólafs Laufdals farið að
lengja eftir peningunum (110.000 krón-
um). Kom þá í Ijós, að Jón Gunnar var
ekki með heftið á ballinu, en það kom
ekki að sök, því að strax morguninn eftir
fór Jón og greiddi leiguna, enda stutt
fyrir hann að fara, þar sem hann ku hafa
gist á einkaheimili í Breiðholti um nótt-
ina. Já, það er erfitt að vera quaestor og
playboy í senn.
Sagt er, að miðar hafi gengið kaupum
og sölum á háu verði, eftir að miðasölu
var hætt. Jón Gunnar quaestor segist
hafa selt tvo miða yfir venjulegu verði.
Fékk hann 700 krónur fyrir hvorn. Ýmsir
óprúttnir aðilar seldu þó miða áfram á
uppsprengdu verði, og herma fregnir, að
sumir hafi farið á allt að því 1400 krónur.
Heyrst hefur, að nemandi einn í sjötta
bekk hafi aldeilis komist í álnir nú fyrir
skömmu. Sagan segir, að hann hafi veðj-
að talsverðum fjármunum á röð fegurð-
ardísa í keppni þeirra, sem Hofie Nice-
land vann fyrir skemmstu. Hafi hann
haft svo sérdeilis rétt fyrir sér, að hann
hafi unnið tugi, ef ekki hundruð þús-
unda sterlingspunda. Viðkomandi hefur
varist allra frétta, en lifað býsna hátt að
undanförnu, m.a. verið að kaupa hljóm-
flutningstæki fyrir á þriðja hundrað þús-
und króna, alklæðnað hjá Sævari Karli,
auk þess sem því hefur heyrst fleygt, að
svartur Jagúar sé í pöntun hjá Heklu.
Hve sönn sagan er, vitum við ekki, en
það má nefna henni til stuðnings, að eftir
að úrslitin voru kunngerð að kvöldi árs-
hátíðar, var vinur vor í hæsta máta ham-
ingjusamur og átti heiminn. Vegna alls
þessa leyfir ritnefnd sér að minna á að-
stöðuleysi það og fjárskort, sem hún
hefur . ..