Alþýðublaðið - 23.10.1923, Blaðsíða 2

2
Þingmálafnndir
í Kjósar og (ínllbringa-sýsln.
Eins og frá hefir verib skýit hér
í blaðinu, hafa frambjóðendur í
Kjósar- og Gullbringu-sýslu haldib
þingmálafundi undanfarna daga
samtals á 12 stöbum, og skal
vikib hór ab nokkrum þeirra.
Hafnarfjarbarfundurinn var afar-
fjölsóttur, og tölubu þar allir fram-
bjóbendur og auk þess af hálfu
Alþýbuflokksins Davíb Kristjáns-
son, Gunnl. •Kristmundsson og
Gísli Kristjánsson. Á þessum fundi
komu skýrt fram steínur og-s^ob-
anir írambjóbendanna, stefna al-
þýbunnar annars vegar og >klíku-
pólitík< kaupmanna hins vegar.
Björn Kristjánsson rébst að vanda
á alþýðuílokkinn og fulltrúa hans
með BÍnum venjulegu hleypidóm-
um. Frambjóðendur alþýðuflokks-
ins hröktu það lið fyrir lið og
skýrðu afstöðu sína til hinna ýmsu
þjóðmála, sem efst eru á baugi.
Ágúst; sagðist vera meb Birni og
honum sammála. fórður Edílons-
son læknir gerbi fyrirspurn um,
hvort frambjóbendur vildu beita
sór fyrir breytingu á fiskveiðalög-
gjöfinni á þann hátt, að til bóta
mætti verða fyrir atvinnumál
Hafnarfjarðar, og lýstu frambjób-
endur Alþýðuflokksins yfir því, að
fyrir því myndu þeir beita sér, og
kvaðst Ágúst vera þeim sammála,
en Björn kvaðst hafa tilhneigingu
til þess(!!). Siðast á fundinum
skýrði hr. Einar Foigilsson kaup-
maður, 1. þingmaður kjördæmis-
ins, frá reynslu sinni á drenglyndi
og orðheldni B. Kr., og þótti flest-
um lýsingin ekki fögur, en lík
Birni, enda sannaðist það á fund-
inum, að Einar hafði haft Björn
með sér við síðustu kosningar, en
því hafði Björn neitað og neitaði
enn, þótt stabfest væri af mörgum
fundarmönnum. EDgum blandaðist
hugur um, að frambjóbendur Al-
þýðuflokksins áttu fylgi alls fjölda
fundarmanna.
Af fundunum yfirleitt var það
sama að ségja. B. Kr. talaði aldrei
um þingmál, en alt af um Alþýðu-
flokkinn og þó dálitið mismunandi
eftir því, hvar hann var á fundi,
auðvitað með tilliti til þess, hvað
óhætt mundi að ganga langt í
ósannindum. En á öllum fundunum I
'ÁLÞfÐUBLAÐIB
fór það á einn veg, að Pelix og
Sigurjón báru sigur úr býtum í
umræðunum.
Á Mosfellssveitarfundinum lenti
þeim kaupmönnunum aftur saman,
og var þar staðfést að nýju Sbgu-
sögn Einars Þorgilssonar um við-
skifti þeirra. Beiðin fékk yflrhönd-
ina yfir Birni, svo að hann tapaði
sór og mæltj æðruorð og gekk
síðan af fundi.
Á Brunnastaðafundinum talaði
Arni Theódór, >afdankaði< kenn-
arinn, sem Björn >skaffaði< eftir-
launin, mjög meb Birni, hefir
haldið, að það væri tryggast upp
á eftirlaunin.
í Grindavík var fjörugur og vel
sóttur fundur, og átti Björn þar
öiðugt uppdráttar sem viðar. Björn
var sem sé með samábyrgð 1921
á þingi, var þó búinn að þræta
fyrir þetta á tveim fundum, en
nú dró Felix upp þingtíðindin og
bað séra Brynjólf að lesa fyrir
gamla manniDn, en prestur kvaðst
ekki vilja gera honum þann ó-
sóma að láta fólk halda, að Bjöin
væri ekki leDgur læs, Björn fékk
kast og sagði, að þingtíðindin
væru vitlaus, og var þá hlegið
dátt.
í Höfnum var góður fundur,
Ólafur Ketilsson talaði þar um
strandvarnirnar og sagði, að óhætt
mundi að taka sér betur fram
um strandvarnirnar, ef sumir
hrepparnir þar syðra ættu að vera
byggðir framvegis. Hann kvaðst
líka líta svo á, að skaðlaust væri,
þótt kjöium mannanna væri jafn-
ara skift. Þá flutti Jón kennari
snjalla ræðu og upplýsti það, að
allar tekjur allra hreppsbúa Hafna-
hrepps hefðu verið 40 þúsund kr.
eða jafnmiklar og E. Claessens
eins. Fetta er ekki mismunur á
kjöruml
í Keflavík var mjög fjölsóttur
fundur. Fundarsljóri var Guðm.
Hannesson. Umræður urðu fjörug-
ar, og voru frambjóðendur kaup-
manna kveðnir í kútinn.að vanda.
Á fundinn hafði verið sendur Ól-
afur Davíðsson fyrrv. kaupmaður,
og var hann >hífaður< eins og
oftar, bað upi orðið, en talaði
ekki um máleini fremur en í
Hafnarflrði, heldur um Felix og
Sigurjón, og var hann afgreiddur
á venjulegan hátt. Annars má
geta þess, að 3—4 fullir menn
I voru hafðir frammi í anddyri, og
var þeim víst ætlað að gala,
Ólafur Aiinbjarnarson kaupmaður
stóð þar hjá þeim, sjálfur >hífað-
ur<, og var honum víst ætlað að
stýra hljóðum þeim, er þeir skyldu
gefa frá sér, Annars höfðu kaup
menn sína venjulegu ræðumenn,
auk Ólafs Davfðssonar Guðmund
frá Deiid, Forgrím lækni, nú all-
stiltan, þótt ilt væri að skilja
hann, að ógleymdum Arna Geiri
með alla heimspekina á herðunum.
Annars fór fundurinn vel fram.
Fólkið var kurteist og atbugult,
og mun því yfirleitt hafa blöskrað
tilraunir kaupmannaliðsins til ó-
spekta, enda sá það um að af-
stýra þeim, og ekki mun fólk hafa
litið neitt velþóknanlega á það,
að svo valinkunnur maður sem
Guðm. Hannesson sætti ofsóknum
af fúllum mönnum í fundarlok.
Sandgerðisfundurinn var fjölsótt-
ur og fjörugur. Sigurjón rak land-
ráðasögu Björns Kr. öfuga ofan
í hann, og Felix tók Agúst til
bæna fyrir bannmálið og Östlund,
og fanst Birni þá svo mikið
um það, að hann fór að vitna
með Agúst og kvað alla fisk-
markaðsleit árangurslausa og að
eins til að friða bannmenn. Er
þettá borgun til Péturs Zóph, fyrir
dygga þjónustu.
Garð-fundurinn gekk ágætlega.
Ólafur Daviðsson kom þangað og
eitthvað af fyllirútum með honum
og byrjaði á sama upplestri, sem
Óskar >borgari< tyggur nú upp.
Ólafur bóndi Guðlaugsson á Út-
skálum tók þá í lurginn á Ólafl
Davíðssyni og kvað hans för ó-
þarfa og til lítilla nytja, kvað það
ekki viðeigandi, að menn væru
með persónuleg fúkyrði í stað raka,
og krafðist þess, að Ólafur Da-
víðsson hætfi slíku, og lét hann
sér það að kenningu verða. Gíslí
Sighvatsson formaður talaði og,
og benti hann á, að B. Kr. hefði
lítill bjargvættur verið þeim þar
syðra í strandvarnarmálinu, og
taldi það óþarfa menD, sem alt af
væru að vega að Landsverzlun;
kvað hann sér vera vel kunnugt
um, hve míkið gagn hún hefði
gert, og var getður góður rómur
að máli hansf.
Allir fundirnir fóru fram með
góðu skipulagi og kurteisi.