Monitor - 10.02.2011, Blaðsíða 9
9FIMMTUDAGUR 10. FEBRÚAR 2011 Monitor
Sjarmörinn Jógvan Hansen sigraði X-Factor keppn-
ina árið 2007 og hefur síðan verið áberandi í íslensku
tónlistarlífi. Hann gaf út sólóplötu eftir keppnina og
hefur átt mörg vinsæl lög í útvarpinu. Um helgina
keppir hann í úrslitum Söngvakeppni Sjónvarpsins
en hann hefur tvisvar áður keppt í undankeppni fyrir
Eurovision og gengið vel þó hann hafi aldrei komist
alla leið. Það er nóg um að vera hjá Jógvani sem er
söngvari í fullu starfi. Monitor náði tali af honum
nýkomnum frá annasamri helgi í Vestmannaeyjum.
„Það er alltaf dásamlegt að fara til Vestmannaeyja fyr-
ir utan hvað það getur verið mikið vesen að komast
þangað. Ég veit ekki hversu mörgum klukkustundum
ég hef eytt í að ferðast til og frá Vestmannaeyjum,“
sagði Jógvan þreyttur eftir ferðalagið en þó jákvæður
í garð eyjanna. „Það er reyndar svolítið heimilislegt
fyrir mig þar sem ég er alinn upp í Færeyjum. Þar
gátu samgöngurnar verið frekar erfiðar stundum og
allt stjórnast af veðrinu.“
Hvernig var að alast upp í Færeyjum?
Ég get varla lýst því hversu gott er að alast upp í litlu
samfélagi. Á eyjunni minni búa um fimm þúsund
manns og þar bjó ég alveg þar til ég var 25 ára með
stuttum stoppum í Þórshöfn. Bærinn sem ég er frá
heitir Klaksvík og þar búa flestir eyjaskeggjar en ég
var mikið hjá ættingjum mínum í litlu þorpi þar sem
búa bara 70 manns þegar ég var yngri. Ég er mjög
þakklátur fyrir að hafa fengið að alast upp í þessu
litla þorpi.
Saknarðu einhvers þaðan?
Ég get ekki sagt að ég sakni neins nema fjölskyldu
og vina. Ég vil hafa mikið að gera sem er ekki hægt
í Færeyjum nema þú sért bestur í einhverju fagi og
kunnir allt því viðkomandi. Samkeppnin er mjög hörð
í svona litlu samfélagi og sérhæfing ekki mikil. Ég
gat til dæmis ekki unnið bara við að gera permanent,
maður þurfti að vera góður í öllu. Mér fannst ég því
ekki vera að fá nóg borgað fyrir vinnuna mína. Á
Íslandi get ég klippt fyrir fimmþúsund krónur en í
Færeyjum hefði ég fengið þúsundkall fyrir sama verk.
Er Klaksvík eins konar Selfoss Færeyja?
Já, ætli það sé ekki svipað. Það eru allar týpur þar,
líka hnakkar, nema kannski færri af þeim. Það hefði
kannski verið hægt að flokka mig sem pínu hnakka á
sínum tíma í Klaksvík.
Þekkjast allir í Færeyjum?
Já. Lífið á svona lítilli eyju er miklu flóknara en í
stærri löndum sem gerir það að verkum að við
erum öll svo næs hvort við annað. Það er umtalað
hversu brosmildir og ljúfir Færeyingar eru en það er
út af því að ef þú lendir upp á kant við einhvern er
viðkomandi líklega tengdur nágranna þínum eða vini.
Þess vegna reyna allir að halda sig frá vandræðum.
Þeir sem gera eitthvað af sér fá fljótt að finna fyrir
óþægindunum og þegar maður klúðrar einhverju fær
maður að upplifa allan tilfinningapakkann. Þetta er
þroskandi en getur verið svolítið erfitt.
Byrjaðir þú snemma í tónlist? Ég byrjaði að læra á
fiðlu þegar ég var níu ára. Ég man að ég var veikur
einn dag í skólanum og þegar ég mætti daginn eftir
voru allir í bekknum byrjaðir að æfa á fiðlu nema ég.
Þegar ég kom heim vildi ég að sjálfsögðu líka prófa
en endaði svo með að vera eini strákurinn sem hélt
eitthvað áfram. Flestir hættu bara eftir hálft ár. Ég
spilaði mikið af klassískri tónlist en fékk nóg af Bach,
Beethoven og Mozart á ákveðnum tímapunkti. Þá
hafði ég kynnst mikið af fólki í skátunum og heillaðist
af folk-tónlist. Það var ekki fyrr en ég byrjaði að spila
á gítar að ég fór að hlusta almennilega á popp og rokk.
Hvenær byrjaðir þú að syngja? Þegar ég var svona
16 ára. Mér fannst ekki nógu skemmtilegt að spila
bara á gítarinn svo ég söng oft með. Einu sinni var ég
á leikæfingu að glamra og syngja og nokkrir strákar
heyrðu í mér. Þeim fannst ég geta sungið og spurðu
mig hvort ég vildi ekki vera í hljómsveitinni þeirra,
Aria, sem vantaði einmitt söngvara. Á fyrstu æfing-
unni tókum við lagið sem ég hafði verið að syngja og
svo spurðu þeir mig: „Kanntu einhver fleiri lög?“ Ég
neitaði því enda kunni ég engin. Þá báðu þeir mig að
taka bara eitthvað lag með Bítlunum og ég svaraði:
„Hverjir eru það?“ Ef þeir hefðu beðið mig að spila
Eine kleine Nachtmusik eftir Mozart hefði þetta verið
auðvelt.
Myndir þú segja að þú værir hinn færeyski Alex-
ander Rybak? I wish! Ég er alls ekki góður á fiðluna
í dag þó ég kunni nóg til að skemmta mér og spila í
partíum.
Kom aldrei til greina að fara frekar í þungarokkið?
Það hefur aldrei heillað mig. Vissulega tók ég mitt
tímabil og hlustaði á dauðarokk en ég gerði það bara
því hinir strákarnir voru að hlusta á þetta. Ég skildi
ekkert hvað þeir voru að syngja og öskra, hvort það
var verið að syngja um djöfulinn eða Jesú.
Þú skaust hratt upp á stjörnuhimininn í Færeyjum
og gafst út fjórar vinsælar plötur þar. Hvað stendur
upp úr? Ég man sérstaklega eftir Ólafsvöku 1999. Við
í Aria vorum síðastir á svið og 4500 manns á tónleik-
unum sem var rosalega mikið þá í Færeyjum. Það var
ólýsanlegt fyrir okkur og virkilega gaman. Við vorum
svo miklar stjörnur sem var skemmtileg tilfinning.
Af hverju fluttir þú til Íslands?
Vinkona mín fékk þá hugmynd að við tvö myndum
læra förðun. Við höfðum nýlokið við hárgreiðslunám-
ið og hún var ólétt, ekki eftir mig samt. Hún vildi
fara í eitthvað annað land og læra förðun sem er
tiltölulega stutt nám og við vildum ekki fara of langt
frá Færeyjum. Ég lagði af stað út í þetta ævintýri,
kláraði förðunina og endaði sem klippari og síðar
sem söngvari á Íslandi.
Er Ísland fyrir Færeyingum eins og Danmörk fyrir
Íslendingum? Kannski ekki alveg því Íslendingar og
Danir eiga ekki mikið sameiginlegt en Íslendingar og
Færeyingar eru næstum því alveg eins. Það eina sem
skilur á milli eru smá tungumálaörðugleikar sem
tæki enga stund að laga væri vilji til að tengja löndin
betur. Færeyingar fara mikið til Danmerkur því þar
eru svo góð kjör fyrir námsmenn, sérstaklega danska
ríkisborgara. Ég held að langflestir þeirra fari þó heim
aftur til Færeyja en þeir sem koma til Íslands setjast
hér að. Mér líður svo vel hér og hef enga löngun til
að fara aftur heim. Ísland er alveg eins og Færeyjar,
bara stærra og hér eru miklu fleiri tækifæri. Ég er með
fjöllin, fiskilyktina, snjóinn og kuldann. Þið talið bara
svolítið skrítna færeysku.
Var markmiðið að meika það í tónlistinni hér?
Alls ekki. Ég var eiginlega hættur í þeim bransa. Hara-
stelpurnar skráðu mig gegn vilja mínum í X-Factor.
Ég hafði þá verið að syngja í einu og einu brúðkaupi
hér á landi hjá fólki sem ég þekkti. Mér leist ekkert á
að gera mig að fífli fyrir framan alla íslensku þjóðina
og þó mér sé sama hvað fólk segir um mig vildi ég
kannski ekki vera á útopnu í sjónvarpinu í nýju landi.
Þetta var mjög stórt stökk fyrir mig hér á landi þó ég
hafi verið mjög vanur að koma fram bæði í sjónvarpi
og annars staðar.
Þú sigraðir X-Factor með 70% atkvæða. Hvernig var
tilfinningin? Þetta var ómetanlegt og ég mun aldrei
skilja af hverju þetta fór svona ótrúlega vel.
Hversu sigurviss ertu fyrir helgina?
Þegar ég fer í keppni horfi ég hvorki niður né upp.
Málið er ekki endilega að vera á toppnum ef maður
vill lifa á listinni. Þetta er ekki spurning um að vera
frægastur eða vinna mest heldur að geta skapað
sér vinnu. Þegar ég lít á keppinauta mína sem eru
reyndar allir vinir mínir finnst mér ég eiga jafnmikla
möguleika og hinir á að sigra.
Hvaða lag er best í úrslitakeppninni að þínu
undanskildu? Ég vil ekki segja það því ég ætla ekki að
auglýsa eitt einasta lag nema mitt eigið.
Hvernig hyggst þú sigra Eurovision komist þú áfram
í lokakeppnina? Ég sé ekki endilega fram á að vinna
en ég er fullviss um að ég væri góður fulltrúi íslensku
þjóðarinnar í þessari keppni. Þegar ég horfi á atriðin í
Eurovision finnst mér skipta máli að viðkomandi aðili
sé þjóð sinni til sóma. Keppnin er svo mikil pólitík
svo það er því miður ekki alltaf besta atriðið sem
vinnur. Hvað myndi Ísland líka gera ef við myndum
óvart vinna einn daginn?
Ertu mikill aðdáandi keppninnar?
Ég elska Eurovision. Ég gerði mér ekki grein fyrir
þessari aðdáun minni fyrr en ég flutti hingað en ég
hef alltaf fylgst með keppninni því systir mín horfði
alltaf á þetta.
Er keppnin vinsæl í Færeyjum?
Ég hugsa að keppnin sé orðin vinsælli eftir að Færey-
ingar fóru að taka þátt í undankeppninni á Íslandi.
Hún er samt ekki jafn vinsæl og hér.
Varst þú orðinn þreyttur á að bíða eftir að Færey-
ingar fengju að taka þátt í Eurovision? Því miður
hefur ekki enn farið Færeyingur í Eurovision og ég
væri alveg til í að vera fyrstur, það væri toppurinn. Ég
myndi samt alltaf keppa sem færeyskur Íslendingur
færi ég fyrir hönd Íslands.
Þekkir þú Brand Enna?
Ég þekki hann mjög vel enda spiluðum við mikið
í Færeyjum á svipuðum tíma og sungum meira að
segja saman í verkefni sem hét Kular Røtar. Á þeim
tíma var barnastjörnuæði í heiminum og þau Jóhanna
Guðrún að slá í gegn. Ég var orðinn tvítugur og því
alltof gamall.
Ert þú stórstjarna í Færeyjum?
Ég hef alltaf verið í tónlistinni og mikið í leikhúsinu.
Þegar ég var 16 ára byrjaði ég að syngja með hljóm-
Færeyski flauelsbarkinn Jógvan Hansen söng sig inn í hjörtu landsmanna þegar
hann sigraði X-Factor árið 2007. Jógvan ræðir við Monitor um lífið í Færeyjum,
frægðina, Eurovision og hvernig það er að vera gagnkynhneigður klippari.
Texti: Sigyn Jónsdóttir sigyn@monitor.is
Myndir: Golli golli@mbl.is
HRAÐASPURNINGAR
Uppáhalds Eurovision-lag? Nocturne
sem er norskt Eurovision-lag frá árinu
1995.
Uppáhaldshárgreiðsla? James Dean.
Uppáhaldstónlistarmaður? Sting.
Uppáhaldsmatur? Skerpukjöt.
Uppáhaldskvikmynd? Seven.
Uppáhaldssjónvarpsþáttur? True Blood.
Fyndnasti Færeyingurinn? Frændi
minn, Hans Hjalti Skaale.
Það besta við Færeyjar? Tíminn
stendur í stað.
Það versta við Færeyjar? Tíminn
stendur í stað.
Þið talið bara svolítið
skrítna færeysku.
Líka hnakkar
í Klaksvík