Monitor - 10.03.2011, Blaðsíða 9

9FIMMTUDAGUR 10. MARS 2011 Monitor
„Ég vil ekki nefna nein nöfn en ég hef kynnst nokkrum góðum fyrirmyndum sem
ég vil þakka kærlega fyrir,“ segir leikkonan Birgitta Birgisdóttir um listina að
leika ölvaðan einstakling. Hún leikur eina af skvísunum í þáttunum Makalaus
sem hófu göngu sína í síðustu viku.
Texti: Sigyn Jónsdóttir sigyn@monitor.is
Myndir: Árni Sæberg saeberg@mbl.is
Birgitta Birgisdóttir útskrifaðist sem leikkonaárið 2006 og síðan þá hefur hún leikið í fjöldasýninga í Borgarleikhúsinu ásamt því að hafa
tekið þátt í uppfærslum í Þjóðleikhúsinu og Hafnar-
fjarðarleikhúsinu. Hún leikur eitt aðalhlutverkanna
í þáttunum Makalaus og túlkar þar hina ákveðnu
Ósk. Birgitta segist ekki eiga mikið sameiginlegt
með persónunni sem þykir hálfgerð drusla en vill
þó meina að Ósk sé ágæt ung kona engu að síður.
Höfundur bókarinnar Makalaus, Tobba Marinós,
kom auga á Birgittu er hún lék í sýningunni Fólkið í
kjallaranum í Borgarleikhúsinu fyrir áramót. Tobba
lofaði sérstaklega hæfileika Birgittu til að leika fullu
týpuna og taldi þá geta nýst henni vel í þáttunum.
Monitor fékk að kynnast hinni íslensku Penelope
Cruz, eins og Birgitta hefur oft verið kölluð, aðeins
betur og forvitnast um feril hennar og drauminn um
að verða fornleifafræðingur.
Hvenær kviknaði áhuginn á leiklistinni?
Ætli hann hafi ekki kviknað þegar ég byrjaði að
mæta á æfingar með vinkonum mínum hjá Leik-
félagi Kópavogs á unglingsárunum. Þá sá ég ekkert
endilega fyrir mér að ég yrði leikkona en vildi hjálpa
til í leikfélaginu. Það var ekki fyrr en ég var orðin
tvítug að ég fattaði að leiklist væri eitthvað sem
maður gæti lært og unnið við. Ég var búin að prófa
að fara í hönnunarnám, var á myndlistarbraut og
fikraði mig áfram í listgreinum. Seinna áttaði ég
mig á að leiklistin væri málið og þá var ekki aftur
snúið. Mig langaði aldrei í hagfræði, lögfræði eða
eitthvað svoleiðis.
Hvernig var að alast upp í Kópavogi?
Mér fannst það bara fínt. Ég hef svo sem
engan samanburð en kunni rosalega vel við
mig þar. Ég vil samt taka það fram að allt
sem fer yfir 200 er ekki Kópavogur í mínum
huga. 200 Kópavogur er eini Kópavogurinn
sem ég þekki.
Þekkir þú Kópavogsbúana Blaz Roca og
Gillz?
Erpur var með mér í FG svo ég þekkti
hann ágætlega. Við heilsumst úti á götu
í dag en erum ekkert bestu vinir. Gillz er
held ég næstum því kynslóð fyrir neðan
mig svo ég þekki hann ekkert. Ég man samt
ekki hvað Gillz er gamall, hann gæti verið
fertugur eða ellefu ára fyrir mér.
Hvernig varst þú sem krakki?
Ég var mikið í íþróttum og þó það trúi því enginn þá
æfði ég körfubolta með Breiðablik. Við vorum mjög
góðar þrátt fyrir að vera heldur lágvaxnar og vorum
einhvern tímann Íslandsmeistarar. Við vorum mjög
snöggar sem skiptir held ég meira máli en hæðin. Ég
hætti í körfunni þegar ég var svona fjórtán ára því þá
var ekki lengur töff að æfa körfubolta. Við vorum líka
farnar að tapa leikjum.
Hvernig týpa varst þú í menntaskóla?
Mér dettur í hug orð sem unglingar sem ég var að
vinna með á Ísafirði kölluðu mig: Listó. Það er svona
artí týpa og ég myndi lýsa mér þannig á þessum
árum þar sem ég hafði mikinn áhuga á myndlist og
var formaður Listafélagsins í skólanum.
Komst þú inn í Leiklistarskólann í fyrstu tilraun?
Nei, ég reyndi tvisvar og komst inn í seinna skiptið.
Eftir fyrri tilraunina var ég enn meira ákveðin í að
komast inn og ekkert annað kom til greina. Þá rann
algjörlega upp fyrir mér að þetta væri það sem ég
vildi gera. Höfnunin fer annaðhvort þannig með fólk
að það hugsar: „Ok, þetta átti ekki að gerast“ eða eins
og gerðist hjá mér að áhuginn verður ennþá meiri.
Kom ekki til greina að fara til útlanda í leiklistar-
nám?
Jú, ég man að ég hugsaði með mér að kæmist ég
ekki inn í annarri tilraun myndi ég líklega reyna
að komast inn einhvers staðar úti. Ég var samt svo
ákveðin að þetta myndi ganga í seinna skiptið. Þetta
er ábyggilega stærsta „Secret“ stund lífs míns þó ég
hafi kannski ekki talað mikið um það.
Hvað tók við eftir útskrift?
Ég fékk samning hjá Borgarleikhúsinu þegar ég var að
útskrifast og byrjaði strax um haustið í sýningu sem
heitir Amadeus og lék þar eiginkonu Mozarts. Síðan
þá hef ég leikið í Borgarleikhúsinu, í einni sýningu í
Þjóðleikhúsinu og einni í Hafnarfjarðarleikhúsinu.
Færð þú aldrei leið á því að sýna sömu sýninguna
oft?
Mér finnst eiginlega skrítið hvað það gerist sjaldan
miðað við að oft sýnir maður 50-60 sýningar. Það er
kannski ekki mikið miðað við sumar sýningar sem
fara upp í 100 skipti en samt slatti. Ég fæ ekki beint
leið á sýningunum þó ég sé vissulega misjafnlega
sorgmædd þegar þær hætta.
Mælir þú með starfinu?
Já, þó að vinnutíminn geti verið erfiður er hann að
sama skapi mjög fínn oft og tíðum. Vinnutarnir eru
ekkert það langar, svona tveir mánuðir og svo kemur
kannski mánaðarfrí. Stundum getur auðvitað verið
rosalega erfitt að koma sér af stað í vinnuna á kvöldin
þegar mig langar bara að vera heima, borða kvöld-
mat og koma dóttur minni í rúmið. Svo þegar ég er
komin í leikhúsið lifna ég öll við því þar er svo mikil
stemning og allir hressir og skemmtilegir. Allt í einu
er maður mættur upp á svið fyrir framan áhorfendur
og það er svo mikið kikk í því.
Hvað er það vandræðalegasta sem hefur komið fyrir
hjá þér í leikhúsinu?
Ég get varla sagt frá þessu en einu sinni pissaði ég
í alvörunni á mig í miðri sýningu. Ég var að leika í
sýningu með sjúklega fyndnu fólki á borð við Hall-
dóru Geirharðs og Helgu Brögu. Oft átti ég erfitt með
að halda inni hlátrinum og á einni sýningunni fékk
ég rosalegt hláturskast því Halldóra var svo rosalega
fyndin. Ég þurfti að klemma saman lappirnar og
hoppaði einhvern veginn út af sviðinu skellihlæjandi.
Svo pissaði ég smá á mig sem var mjög fyndið en
næstum því of vandræðalegt til að segja frá.
Hvernig kom það til að þú fékkst hlutverkið í
Makalaus?
Ég ákvað að skrá mig í prufur fyrir þættina án þess
að vita eitthvað um þetta verkefni. Ég vissi hver
Tobba væri en hafði ekki lesið bókina. Svo þegar það
var hringt í mig og mér tilkynnt að ég hafi fengið
hlutverkið fékk ég eiginlega pínu sjokk og var ekkert
sérstaklega sátt með það því ég vissi ekkert hvað ég
væri að fara út í. Þá þóttist ég vera voða flott og bað
um að lesa handritið áður en ég tæki hlutverkinu og
var með einhverja stæla. Svo las ég bókina og hún
kom mér skemmtilega á óvart.
Hvernig kannt þú við persónuna Ósk sem þú leikur
í þáttunum?
Ég kann vel við hana, ekki alveg sammála hvernig
hún lifir sínu lífi en hún er ágæt ung kona. Ósk er
algjör töffari og lætur ekki plata sig út í neitt rugl.
Hún leikur sér að lífinu og strákum.
Þið eigið þá ekki margt sameiginlegt?
Nei, ekki beint.
Þáttunum hefur verið líkt við Sex & The City. Er Ósk
þá Samantha?
Já, ef Ósk væri einhver af þeim væri hún alveg
pottþétt Samantha. Nema bara allt öðruvísi.
Hvernig finnst þér að leika í sjónvarpi?
Ég hef leikið lítil aukahlutverk hér og þar en þetta er
fyrsta stóra hlutverkið mitt. Mér finnst það skemmti-
legt en líka mjög erfitt því ég er óvön. Í leikhúsinu
getur maður alltaf bætt sig og gert hlutina oft en í
svona vinnu er bara ein taka sem er valin og hún
stendur. Ég fékk smá sjokk þegar ég sá fyrsta þáttinn
enda hafði ég ekkert séð úr þáttunum og fannst
skrýtið að sjá mig á skjánum.
Hvað er framundan hjá þér?
Vorið og sumarið eru óljós en í haust fer ég aftur í
Borgarleikhúsið að leika í sýningu sem heitir Fólkið
í kjallaranum. Ég hlakka rosalega til að sýna þá
sýningu aftur.
Heimildarmenn Monitor segja þig vera rosalega
góða í að leika fullu týpuna í Fólkinu í kjallaranum.
Hverju þakkar þú þennan hæfileika?
Ég vil ekki nefna nein nöfn en ég hef kynnst nokkrum
góðum fyrirmyndum sem ég vil þakka kærlega fyrir.
Þær mega taka það til sín sem vilja.
Þú hefur verið kölluð Penelope Cruz Íslands. Finnst
þér það gott eða slæmt?
Ég hef heyrt þetta lengi og fyrst þegar ég heyrði þetta
fyrir svona tíu árum síðan fannst mér mjög flott að
vera kölluð Penelope Cruz. Svo fóru gaurar á djamm-
inu að spyrja mig: „Hei, hvar er Tom Cruise?“ Þá varð
þetta hallærislegt en ég hlæ bara að þessu í dag.
Kæmi til greina að markaðssetja sig á spænskum
markaði með viðurnefnið að vopni?
Það er frábær hugmynd. Ég væri náttúrulega mjög
mikið til í að leika í Almódóvar-mynd eins
og hún hefur svo oft gert. Ég ætla að senda
Ég fékk smá sjokk
þegar ég sá fyrsta
þáttinn enda hafði ég ekkert
séð úr þáttunum og fannst
skrítið að sjá mig á skjánum.
HRAÐASPURNINGAR
Uppáhaldsleikkona? Halldóra
Geirharðs.
Uppáhaldsleikari? Þorsteinn Guð-
munds eftir að ég sá Okkar eigin Osló.
Uppáhaldsnammi? Bland í poka.
Uppáhaldssjónvarpsþáttur? Makalaus.
Uppáhaldsmatur? Maturinn á Austur-
Indíafjelaginu.
Uppáhaldstónlistarmaður? Prins Póló.
Það sjúkasta sem þú hefur séð á
internetinu? Myndbandið við lagið
Pussy með Rammstein þar sem þeir
eru allir naktir og eitthvað ógeð.
Það skrítnasta sem þú hefur smakk-
að? Froskalappir sem smökkuðust
samt mjög vel.
Versti ávani? Ég vil alltaf sitja með
fæturna upp á stólnum sem getur
verið mjög óþægilegt til dæmis þegar
ég fer út að borða.
fullu týpuna
Góð í að leika