Monitor - 12.05.2011, Blaðsíða 12

12 Monitor FIMMTUDAGUR 12. MAÍ 2011
stöðum í heiminum sem ég mun ábyggilega aldrei fara á
aftur að ég er bara algjör sveppur sem líður best heima
hjá sér. Ég hef líka oft hugsað að Hollywood sé eitthvað
allt annað en ég er að fást við og svo er ég líka óstjórn-
lega lélegur í öllum svona prufum. Ég hef verið með
umboðsmann í London í nokkur ár og farið í nokkrar
prufur fyrir einhverjar kvikmyndir og það er oftast alveg
rosalega neyðarlegt. Það deyr alltaf eitthvað innan í mér
þegar maður er haldandi á íþróttaskó sem á að vera
barn og á að hlaupa á staðnum undan skriðdreka inni
á einhverri lítilli skrifstofu í úthverfi London. Þá finnst
mér ég ekki vera að sýna mínar bestu hliðar.
Hver er frægasti einstaklingurinn í símaskránni þinni?
(Flettir í símanum) Ætli það sé ekki bara Þórhallur
miðill. Ég fór beint aftur á bak í símaskránni og hann er
fjandi líklegur.
Konan þín hefur framleitt sýningar Vesturports og
unnið mikið með leikhópnum. Hvernig er að vinna
svona náið með henni? Það er mjög fínt því við höfum
sama áhugasvið og sama smekk á ýmsum hlutum. Það
er margt í bígerð hjá okkur sem ég ætla að gera út frá
hugmyndum okkar, bæði sameiginlegum og algjörlega
hennar. Þetta er mjög hvetjandi samstarf og hún hefur
líka áhuga á að gera hluti sem ég hef engan áhuga á
að gera eins og til dæmis þessi framleiðslupartur. Ég er
ekkert fyrir það.
Hvít-rússneskur leikhópur sem ber nafnið Austurport
kemur að máli við þig og vill borga þér fjórfalt hærri
laun en þú hefur í dag. Myndir þú stökkva á tilboðið?
Til Hvíta-Rússlands? Nei. Ég gæti það ekki. Ég get varla
verið í Rússlandi því þar er ég alltaf bara handtekinn
af löggunni. Það er alltaf verið að reyna að pretta mig í
Rússlandi og ég hef ekki skap í það. Rússneska lögreglan
hefur mjög mikinn áhuga á mér og öllu því sem ég hef
í vösunum. Ég hef farið nokkrum sinnum til Rússlands
og í fyrsta skipti um daginn var ég ekki handtekinn. Þar
sem lögreglan reynir að ræna mig líður mér ekkert rosa-
lega vel. Svo þarf ég ekkert að fara í eitthvað Austurport,
ég er nú þegar í besta Portinu.
Hvað er framundan hjá þér? Bæjarins verstu er
kvikmynd sem við Rakel höfum unnið að í þónokkurn
tíma og við viljum láta verða að veruleika. Ég skrifaði
handritið og hyggst einnig leikstýra þeirri mynd sjálfur.
Myndin segir frá fólki sem er utangarðs í Reykjavík og
byggir á sögu manns sem lifði í ræsinu í mörg ár. Svo
erum við að fara að gera sýningu um Axlar-Björn, einn
mesta fjöldamorðingja Íslandssögunnar sem bjó á
Snæfellsnesi fyrir nokkrum hundruðum ára, í samstarfi
við Borgarleikhúsið í haust. En fyrst er það stuttmyndin
Gullbrá sem við Rakel erum að fara að gera nú í lok
mánaðarins sem ég er mjög spenntur fyrir.
Kemur þú til með að leika Axlar-Björn sjálfan þar sem
þú ert nú þegar vanur að vera kallaður Björn? Nei, ég
ætla að leikstýra því og skrifa nýtt verk byggt á þjóðsög-
unni enda hef ég reynt að taka stefnuna á frekari skrif
með því sem árin líða. Ég finn mikla þörf fyrir að vinna
með sögur sem ég vil segja og spretta úr mínu umhverfi.
Ég ætlaði að vera löngu farinn að sinna því betur en nú
er komið að því að ég helgi mig því af alvöru.
Sagan segir að þú sért haldinn mikilli táfælni. Finnst
þér einhverjar sérstakar tær ógeðslegar eða á þetta
bara við um tær almennt? Ég myndi nú segja að
karlmenn væru með ívið ljótari tær en kvenfólk. Lítil
börn sleppa alveg en svo verður þetta bara eitthvað
rugl. Ég hef til dæmis ekki mikið álit á eigin tám. Einu
sinni fór ég í sjúkranudd í London þegar við vorum að
sýna þar og þá hélt ég að ég myndi deyja. Mér finnst
svo óþægilegt þegar einhver kemur við tærnar á mér.
Einhver bresk mikil kona var að nudda mig og sagðist
þurfa að nudda allt í gegnum iljarnar. Ég krepptist allur
við og hún húðskammaði mig alveg og sagði mér að
vera ekki svona mikill aumingi. Ég kófsvitnaði og þetta
var eins og ógeðsleg pynting fyrir mig. Það er hlegið að
mér meðal fjölskyldu og vina fyrir táfælnina. Ég mun
kannski einhvern tímann ná að komast yfir þetta en ég
er samt ekkert geðveikur.
Hvað með hnífafælnina? Hún er hætt. Ég vann bug á
henni þegar ég fattaði hvað það væri mikil vitleysa að
vera hræddur við hnífa en það getur verið að ég hafi
verið hogginn með sveðju í fyrri lífum en það truflar
mig ekki í dag. Þetta dæmi með tærnar er bara common
sense.
Þú ert væntanlega ekki mikill aðdáandi Saw-mynd-
anna þar sem hnífar og tær spila stórt hlutverk. Ég get
ekki lýst því hversu mikið slíkt er ekki fyrir mig. Ég er
lítið fyrir svoleiðis myndir.
Konan þín segir þig félagsfælinn. Hvernig lýsir það
sér? Nú, er það? Ég er nú nokkuð hress finnst mér svona
yfirleitt meðal fólks. Mér líður mjög vel heima hjá mér
og ég hef komist að því að ég á mjög erfitt með mig
til lengdar í risastórum samfélögum þar sem maður
ferðast með neðanjarðarlestum og þess háttar. Ég held
að það sé ekki mannskepnunni eðlislægt að vera mikið
ofan í jörðinni. Mér líður voða vel bara hérna heima hjá
mér og nú ætla ég að fara að tyrfa garðinn minn. Svona
er maður orðinn miðaldra.
Það er hlegið að mér
meðal fjölskyldu og
vina fyrir táfælnina. Ég mun
kannski einhvern tímann ná
að komast yfir þetta en ég er
samt ekkert geðveikur.