Monitor - 26.05.2011, Blaðsíða 8
8 Monitor FIMMTUDAGUR 26. MAÍ 2011
Edda Björg Eyjólfsdóttir er þekkt grínleikkona sem
á að baki ótalmörg leikrit, nokkrar kvikmyndir
og eftirminnilega sketsa í grínþáttum á borð við
Svínasúpuna og Stelpurnar. Í vetur skipti hún um gír
yfir í dramatískt hlutverk er hún setti á fót sýninguna
Fjalla-Eyvindur ásamt Mörtu Nordal og hefur sýning-
in fengið frábæra dóma og mikið lof gagnrýnenda.
„Leikhús hefur ekki snert mig svona í langan tíma,
ég hélt það væri dautt,“ sagði einn áhorfandinn við
Eddu sem er virkilega ánægð með viðtökurnar. „Ég
hef aldrei lent í öðru eins,“ segir hin brosmilda Edda
sem virðist alltaf vera jákvæð og við það að springa
af útgeislun.
Ferð þú aldrei í fýlu? Jú, oft. Ég er meira að segja í
fýlu núna. (Hlær) Ég er samt ekki mjög langrækin en
þegar ég fer í fýlu er ég bara fúl.
Á lífsgleðin einhvern þátt í unglegu útliti þínu? Ætli
það ekki bara. Ég veit það ekki. Nei, ég held það séu
genin. Ég er búin að vera að segja í mörg ár að þetta
myndi borga sig einn daginn. Í öll skiptin sem ég var
beðin um skilríki af dyravörðum landsins og bannað
að fara inn á skemmtistaðina hugsaði ég að þetta
myndi borga sig einn daginn. Núna er það einmitt
að gerast og ég yrði mjög ánægð að vera beðin um
skilríki í dag.
Lumar þú á einhverjum góðum fegurðarleynd-
armálum? Bara að finna hinn dásamlega gullna
meðalveg. Reyna að fara ekki að sofa alltof seint,
borða hollan mat, borða líka óhollt og vera ánægð
með sig. Ég held að það sé aðalatriðið að hætta að
vera alltaf að horfa á einhvern maga eða rass. Það
er betra að reyna bara að horfa á sig í heild, hugsa:
„Ég er æðisleg“ og meina það. Mér finnst það nú ekki
alltaf auðvelt en þetta er allt í hausnum á manni.
Hvað gerir þú til að halda þér í formi? Ég reyni að
hreyfa mig reglulega, lágmark tvisvar í viku, og svo
reyni ég að skamma mig ekki of mikið ef það gengur
ekki eftir. Ég er einmitt alltaf á leiðinni að byrja í
jóga því mér finnst það frábært og ég fer stundum í
Laugar og tek æfingar þar. Svo á ég rosalega góðan
hring niður við sjó sem ég hleyp oft. Það er algjör
snilld og hreinsar hugann vel. Um daginn var ég til
dæmis á leið norður og allt í óreiðu í hausnum á mér
svo ég fór bara út að hlaupa og þá raðaðist allt upp.
Þú ert sögð hafa mikinn áhuga á fallegum hlutum
og þá sérstaklega fallegum fötum. Ert þú ein af
þeim sem á allt of mikið af fötum? Alltof mikið. Ég
veit ekki hvar þetta endar. Mér finnst þetta bara svo
skemmtilegt og það er ekkert dásamlegra en falleg
föt, fallegir hlutir, fallegur húsbúnaður, falleg hönnun
og falleg myndlist.
Hvað finnst þér skemmtilegast að kaupa? Kjóla og
skó. Reyndar er smekkurinn að breytast aðeins með
aldrinum og allt í einu finnst mér alveg rosalega
skemmtilegt að kaupa mér góðan ullarjakka eða fínar
buxur. Smekkurinn verður líka dýrari með aldrinum
og því verður þetta erfiðara og erfiðara með árunum.
Launin hækka nefnilega ekki.
Heimildarmenn Monitor segja þig eiga til að vera
hvatvísa. Hefur það einhvern tímann komið þér
í vandræði? Örugglega. Stundum verð ég alveg
rosalega hvatvís og get ekki beðið eftir einhverju sem
mér finnst að hefði þurft að gerast helst í gær. Jólin
2007 las ég til dæmis bókina Bíbí Ólafsdóttir eftir
Vigdísi Gríms sem ég hafði fengið í jólagjöf og mér
fannst hún svo æðisleg að ég hafði samband við Bíbí
sjálfa og við erum góðar vinkonur í dag, hún er alveg
dásamleg.
Hvernig kom til að þú ólst upp hjá afa þínum og
ömmu? Mamma var mjög ung þegar hún átti mig
og bjó enn heima hjá foreldrum sínum svo ég var
þar með henni fyrstu árin. Seinna fór hún að vinna
sem flugfreyja og það var ákveðið að ég myndi halda
áfram að búa hjá ömmu og afa. Mér fannst það
þægilegt því þá gat ég verið áfram í sama skóla og
svo var auðvitað alveg yndislegt að alast upp hjá
ömmu og afa þó svo að það hafi komið tímabil á
unglingsárunum þar sem ég var ekki alveg að meika
það. Ég var ekki beinlínis að bjóða heim í partí en þau
eru algjörir snillingar og ég myndi alls ekki vilja hafa
hlutina öðruvísi í dag.
Bjóst þú lengi heima? Já, ég er svo mikill öryggisfíkill.
Ég svaf lengi vel inni hjá ömmu og afa, fékk svo mitt
eigið herbergi og bjó í kjallaranum hjá þeim þegar
ég var í Leiklistarskólanum. Það var svo gott að vera
hjá ömmu og afa. Svo þegar ég var búin að vinna
og vinna og vinna hjálpaði afi mér að kaupa íbúð í
Þingholtunum, ég kynntist eiginmanninum mínum
Stefáni Má Magnússyni, við fluttum inn saman, gerð-
um íbúðina upp og lifðum hamingjusöm til æviloka.
Æfðir þú íþróttir sem krakki? Nei, ég var ekki mikið
í íþróttum og var ekki góð í leikfimi að hoppa yfir
hestinn og allt það. Ég fór frekar undir hann og var
skíthrædd við allt svona. Þegar ég var fimm ára
gömul var ég sett á dansnámskeið en það gekk ekki
vel því ég var svo feimin og þorði aldrei að gera neitt.
Svo frétti ég að Heiðar Ástvaldsson, danskennarinn
minn, væri með gerviauga og varð alveg óstjórnlega
smeyk við hann. Ég man eftir mér í pífupilsi, vælandi
um að vilja bara fara heim á miðri dansæfingu. Ég
hafði heyrt margar hryllingssögur úr Gerplu og vildi
ekki fara í fimleika en ég æfði djassballett hjá Báru í
mörg ár og hafði mjög gaman af.
Langaði þig einhvern tímann að verða atvinnu-
dansari? Nei, ekki beinlínis. Ég fór einu sinni í ball-
ett hjá Sigríði Ármann og hún lét okkur allar setjast
á gólfið í fyrsta tímanum. Eftir að hafa strekkt
ristarnar okkar valdi hún eina eða tvær stelpur sem
voru með nógu góðar ristar svo ég hugsaði með mér
að það væri útséð með ballerínudrauminn fyrst
ég væri ekki með nógu háar ristar. Dansinn hefur
reynst mér rosalega vel í því sem ég er að gera í dag
því þetta er alveg frábær grunnur. Ég get dansað og
maður býr að því að kunna skiptisporin og nokkra
snúninga.
Hvernig týpa varst þú í menntaskóla? Ég var á fullu
í félagslífi og öllu sem því tengdist. Einhverra hluta
vegna var ég alveg harðákveðin að fara í Menntaskól-
ann við Hamrahlíð, það er stundum eins og hlutirnir
séu skrifaðir í stjörnurnar fyrir okkur. Það var alltaf
einhver stemning í kringum þennan skóla sem ég
hreifst af þó ég þekkti engan í skólanum og engan
sem ætlaði í hann. Ég komst ekki inn í fyrstu tilraun
og fór þá á myndlistarbraut í FB en komst svo inn um
áramótin í MH og dembdi mér beint út í félagslífið. Ég
byrjaði strax í einhverri nefnd innan nemendafélags-
ins og fór í Hamrahlíðarkórinn sem er besta og mesta
snilld sem ég hef á ævinni vitað. Mér þykir rosalega
vænt um þá reynslu og allt sem ég lærði í kórnum.
Kviknaði áhugi þinn á leiklist í MH? Algjörlega. Þá
tók ég þátt í uppsetningu nemendafélagsins á Rocky
Horror ásamt til dæmis Páli Óskari og Jóni Atla. Við
vinkonurnar skráðum okkur saman á leiklistarnám-
skeið og þá fór allt af stað. Sýningin sló algjörlega
í gegn og þarna vissi ég að mig langaði til að verða
leikkona. Ég fann mig virkilega vel í þessu og grunaði
að þetta væri eitthvað sem ég gæti gert vel.
Hvað tók við hjá þér eftir útskrift? Ég hafði farið
eitt sumar á menntaskólaárunum sem au pair til
Frakklands og var boðið að koma þangað aftur
seinna ef ég vildi. Ég útskrifaðist um jól og fór beint
út til Frakklands í ævintýraferð þar sem ég vann og
var í frönskuskóla alveg fram á haust. Þegar ég kom
heim fór ég að vinna á leikskóla og hóf markvissan
undirbúning fyrir inntökuprófin í Leiklistarskólanum.
Eftir á að hyggja var ég rosalega ákveðin í að komast
þarna inn því ég nýtti tímann sem ég hafði mjög
vel í að stúdera leikstíla og alls konar mónólóga. Ég
tók þetta mjög alvarlega og var frekar fagmannleg í
þessum inntökuprófum þó ég segi sjálf frá.
Kom ekkert annað til greina en leiklist?
Áður en leiklistin kom til hafði myndlistin
átt hug minn því ég hafði alltaf haft mjög
gaman af að teikna og mála. Þegar ég fór
á myndlistarbrautina í FB var planið að
halda áfram í því og fara í Listaháskólann í
eitthvað nám. Pabbi er arkitekt svo það nám
heillaði mig alltaf en ég hefði líka alveg ver-
ið til í að verða listmálari eða einhvers kon-
ar hönnuður. Sá draumur blundar reyndar
enn í mér, sérstaklega eftir að ég byrjaði
að innrétta mitt eigið heimili. Hugur minn
hefur alltaf stefnt í einhverjar listgreinar
og til dæmis eftir að kreppan kom hugsaði
ég með mér að það væri kannski gáfulegra
að velja sér einhverja aðra starfsgrein en
leiklistina. Þá var allt sem mér datt í
hug hvort eð er í jafn miklum skít og
leiklistin svo ég held bara áfram að
gera það sem ég geri vel.
Ég kynntist eigin-
manninum mínum
Stefáni Má Magnússyni, við
fluttum inn saman, gerðum
íbúðina upp og lifðum ham-
ingjusöm til æviloka.
Texti: Sigyn Jónsdóttir sigyn@monitor.is
Myndir: Sigurgeir Sigurðsson sigurgeir@mbl.is
„Ég les svolítið í tarotspil en er ekki farin að taka fólk heim ennþá,“ segir Edda Björg,
leikkona, um dulræna hæfileika sína. Hún er samt ekki skyggn.
Núna ætla ég að
HRAÐASPURNINGAR
Uppáhaldsmatur? Víetnamskur matur.
Uppáhaldsnammi? Möndlur, saltlakkrís
og núggatsúkkulaði.
Uppáhaldshljómsveit? Fleetwood Mac
og Spilverk þjóðanna.
Uppáhaldskvikmynd? Hanna &
Her Sisters, Breakfast at Tiffany‘s,
Amadeus og Piano.
Uppáhaldsleikkona? Audrey Hepburn
og Cate Blanchett.
Uppáhaldsleikari? Halldór Gylfason,
Robert De Niro og James Franco.
Uppáhaldsstaður á Íslandi? Flatey, Ásbyrgi og
Hornstrandir.
Uppáhaldsstaður í heiminum? Heima.
eitthvað ódauðl